Saadat Hasan Mantu'nun göç öykülerinde travmatik geçmişin yazınsal kurgulanışı
No Thumbnail Available
Date
2024
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
ANKARA ÜNİVERSİTESİ
Abstract
Günümüzde Hindistan Yarımadası'nın iki önemli paydaşı olan Pakistan ve Hindistan'da yaşayan insanların dil, din, ırk ve kültürel zenginliği 1857'de başlayan 90 yıllık İngiliz sömürüsü altında 1947'deki bölünmeye kadar iç içedir. Bundan dolayı her iki ülkenin ortak dil,kültür ve edebiyat değerleri bulunmkatadır. Saadat Hasan Mantu, 1948 yılında Hindistan bölündükten sonra kurulan Pakistan'a göç etmek zorunda kalmıştır. Bu dönemdeki savaşlar, soygun ve yağmalamalar, köylerin ateşe verilmesi, bölünmüş aileler, yollarda çeşitli insanlık dışı olaylara maruz kalanlar Mantu'nun öykülerinin temel konusu olmuştur. Öykülerinde kaleme aldığı müstehcen konuların arkasında insan psikolojisi ve travma, diğer tarafta ise hırslarından dolayı insanlıktan uzaklaşmış güçlerle giriştiği mücadelesi görülür. Bu yüzden okuyucular, Mantu'nun hassas psikolojiler üzerinde yoğunlaştığını ve göç öykülerinde travmatik geçmişin izlerini görebilirler. Bu çalışmanın amacı, Saadat Hasan Mantu'nun göç öykülerinde travmatik geçmişin yazınsal kurgulanışını eserleri üzerinde incelemektir. Çalışmada ilk olarak, Pakistan'da İlerici Edebiyat Hareketi ve Urdu Edebiyatı'nda öykünün yeri ve tanımı ile ilgili teorik bilgiler ortaya konulmaya çalışılmıştır. Daha sonra Saadat Hasan Mantu'nun öykücülük anlayışı, bölünme ve göç öyküleri detaylı bir şekilde incelenmiştir. Bu bilgiler ışığında Saadat Hasan Mantu'nun Toba Tek Singh, Thanda Gosht, Khuldo adlı göç öykülerinde travmatik unsurlar açıklanmaya çalışılmıştır.
Description
Keywords
Göçler, Pakistan edebiyatı, Urdu edebiyatı