Fiziksel aktivite düzeyinin bazı fizik tedavi uygulamalarında ağrı duyusu üzerindeki etkilerinin incelenmesi
No Thumbnail Available
Files
Date
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı
Abstract
Bu çalışmanın amacı, 35- 65 yaş arasındaki kişilerin mevcut fiziksel aktivite düzeylerinin kliniklerde kullanılan klasik fizik tedavi uygulamalarında ağrı duyusu üzerindeki etkisinin belirlenmesidir.Çalışmaya Başkent Üniversitesi Hastanesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı’na ait polikliniklere başvuran ve bazı fizik tedavi programları uygulanmakta olan 35-65 yaş arasındaki 250 olgu katıldı. Tedavi alan olguların tedavi uygulamaları ve tanıları farklı olduğu için uygulanan tedaviye verdikleri cevaplar farklılıklar göstermektedir. Olgular mevcut fiziksel aktivite düzeyinin cinsiyet, BKI, yas, gelir düzeyi, eğitim düzeyi, meslek durumu, tanı ve daha önce fizyoterapi görüp görememesi, tedavi öncesi ve tedavi sonrası ağrı düzeyleri değerlendirildi. Olguların sosyo-demografik özelliklerini değerlendirmek için hasta ile ilgili sorular, ağrı değerlendirmesi için görsel ağrı ölçeği (GAÖ) ve fiziksel aktivite düzeyini değerlendirmek için fiziksel aktivite değerlendirme anketi (FADA)uygulandı. Çalışmaya katılan olgulara çalışma hakkında bilgi verilerek, yazılı onayları alındı.Toplanan veriler SPSS 16,0 istatistik paket programı yardımıyla yapıldı.Verilerin değerlendirilmesinde T-test ve ANOVA (tek yönlü varyans analizi) analizi kullanıldı.Olgularımızın (N:232) büyük çoğunluğunun fiziksel aktivite düzeyi çok düşük olmakla birlikte; sonuçlarımız fiziksel aktivite düzeyinin ağrı üzerinde bir etkisinin olmadığını, kadınların ev işlerinde, erkeklerin ise iş yerinde ve sporda daha çok enerji harcadıklarını göstermektedir. Yaş ve meslek durumu değişkenleri ile ağrı arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Tanı ile tedavi öncesi ağrı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmaktadır. Gelir düzeyinin fiziksel aktivite düzeyini ve ağrı düzeyini etkilemediği saptanmıştır. Eğitim düzeyi arttıkça harcanan MET değerinin arttığı gözlendi. Olguların meslek durumları ile FADA değerleri arasındaki ilişki incelendiğinde emeklilik ve ev hanımı olmanın fiziksel inaktivite için bir risk faktörü olduğu söylenebilir.AbstractThe aim of this study is to determine the effect of existing physical activity levels of people between the ages of 35-65 on sense of pain in classical physiotherapy applications used in clinics. 250 cases between the ages of 35 and 65 diagnosed with such musculoskeletal system diseases as cervical spondylosis, lomber spondylosis, carpal tunnel syndrome, cervical herniation nucleus pulposus (CHNP), lomber herniation nucleus pulposus (LHNP) and gonarthros; applied to Baskent University Hospital, Department of Physical Medicine and Rehabilitation and having some physiotherapy programs were participated in the study. Existing physical activity level, sex, BMI, age, income level, education level, occupation, diagnosis and whether taking physiotherapy beforehand and pain level before and after the treatment of cases were evaluated. Questions were applied to evaluate the sociodemographic features of cases, visual analog scale (VAS) was applied for pain evaluation and physical activity evaluation survey (PAES) was applied to evaluate the level of physical activity. Information was given to the participator subjects and their written consent was taken. Data collected were made with the help of SPSS 16,0 statistics program. T-test and ANOVA (single direction variance analysis) were used in the evaluation of data.Our results show that women consume more energy in house works and men in workplace and sports. A significant difference wasn?t found between sex, BMI, age, occupation variables and pain. There is a statistically significant difference between the diagnosis and pre-treatment pain. It has been ascertained that income level doesn?t affect the physical activity level and pain level. It has been observed that the more education level increases, the more MET value increases. When the relation between the occupation of cases and their PAES values, it can be said that being a housewife and retirement are a risk factor for physical inactivity.
Description
Keywords
Fiziksel eğitim ve idman, Sporlar