CAD-CAM kompozit rezin ve seramik okluzal veneerlerin kırılma dirençlerinin farklı tasarımlarla kıyaslanması
dc.contributor.advisor | Berksun, Semih | |
dc.contributor.author | Durualp, Seda | |
dc.contributor.department | Other | tr_TR |
dc.date.accessioned | 2023-03-14T13:14:16Z | |
dc.date.available | 2023-03-14T13:14:16Z | |
dc.date.issued | 2017 | |
dc.description.abstract | CAD-CAM Kompozit Rezin Ve Seramik Okluzal Veneerlerin Kırılma Dirençlerinin Farklı Tasarımlarla Kıyaslanması. Bu invitro çalışmada, iki farklı preparasyon tipi uygulanan dişler üzerine simante edilen CAD/CAM ( bilgisayar destekli tasarım/ bilgisayar destekli üretim) sistemi ile üretilmiş IPS e-max CAD ( Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) ve Lava Ultimate ( 3M ESPE Seefeld, Germany) okluzal veneer restorasyonların kırılma dayanımlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışma için, 48 adet çürüğü ve restorasyonu olmayan çekilmiş alt molar diş kullanılmıştır. Dişler çekimlerinden sonra örneklerin hazırlanması işleminin tamamlanmasına kadar % 0.5'lik tymol solüsyonunda, daha sonra kırılma testlerinin uygulanması işlemine kadar da distile suda bekletilmiştir. Dişlerin kök yüzeyleri, , doğal periodontal ligamentin sağlayacağı hareket miktarınca mobil olabilmelerini sağlamak amacıylaVariotiıne Easy Light Flow (Heraeus Kulzer) PVC ölçü materyali ile kaplanmıştır. Bu işlemin ardından dişler, mine sement sınırının 2 mm altına kadar 2x2 boyutlarındaki lastik kalıplara, soğuk akrilik rezin (Meliodent) içerisine, 90˚ açı ile yerleştirilmiştir. Dişlerin yarısına ( 24 adet) sadece okluzal yüzeyi içeren, diğer yarısına ise okluzal yüzeyle birlikte bukkal kompanenti de olan preparasyonlar uygulanmış ve her iki grup için de eşit sayıda IPS e-max ve Lava Ultimate okluzal veneer restorasyonlar, Cerec 3 CAD/CAM sistemi kullanılarak üretilmiştir. Deney grupları şu şekilde belirlenmiştir, Grup 1: Sadece okluzal yüzey preparasyonu yapılan dişler üzerine simante edilmiş Lava Ultimate Rezin Nanoseramik okluzal veneerler, Grup 2: Okluzal yüzey ile birlikte bukkal yüzey preparasyonu da yapılan dişler üzerine simante edilen Lava Ultimate Rezin Nanoseramik okluzal veneerler, Grup 3: Sadece okluzal yüzey preparasyonu yapılan dişler üzerine simante edilmiş IPS e-max CAD okluzal veneerler, Grup 4: Okluzal yüzey ile birlikte bukkal yüzey preparasyonu da yapılan dişler üzerine simante edilen IPS e-max CAD okluzal veneerler. Üretilen restorasyonlar, Variolink N dual cure rezin siman ile yapıştırılmış ve 24 saat distile suda bekletilmelerinin ardından, 5°C ve 55°C'lik banyo solüsyonlarında her bir banyo solüsyonunda bekleme süresi 25 sn ve solusyonlar arasında bekleme süresi 10 sn olmak üzere toplam 1000 döngülük termal siklus işlemi uygulanmıştır. Ardından örneklere üniversal test cihazında, 6 mm çaplı çelik uç ile kronların santral fossalarından 1 mm/dk hızda dik olarak yükleme yapılarak kırılma dayanımı testi uygulanmıştır. Kırılma tipleri incelenmiş ve fotoğraflanmıştır. Kırılma dayanımı test bulguları çift yönlü ANOVA varyans analizi ile incelenmiştir. Grupların ortalama kırılma dayanımı değerleri, Grup 1; 2216,542±75,703 N, Grup 2; 2043,472±111,094 N, Grup 3; 1993,010±102,542 N, Grup 4; 2088,873±111,895 N'dur. Grupların kırılma dayanımları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Cerec 3 CAD/CAM sistemi kullanılarak üretilen porselen ve kompozit okluzal veneer restorasyonların kırılma dayanımları arasında istatistiksel anlamda fark olmadığı (p=0.384), ve preparasyon tipinin kırılma dayanımı üzerinde bir etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır(p=0.705). Anahtar kelimeler: CAD-CAM sistemler, kırılma direnci, kompozit rezinler, okluzal veneerler, tam seramikler. | tr_TR |
dc.description.ozet | Comparison Of Fracture Resistance Of Cad-Cam Composit Resin And Ceramic Occlusal Veneers With Different Desings. The purpose of this in vitro study was to compare the fracture resistance of IPS e-max CAD ( Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) and Lava Ultimate ( 3M ESPE, Seefeld, Germany) occlusal veneer restorations, fabricated by CAD/CAM system and cemented on the teeth that recieved two different preparation design. 48 extracted caries-free and unrestored human mandibular molars was used for this study and divided randomly into 4 groups (n=12). Teeth were stored in 0.1% thymol solution at room temperature until the cementation of the restoration and stored in distilled water until the fracture resistance test. Roots were covered with an artificial periodontal membrane using Variotiıne Easy Light Flow impression material (Heraeus Kulzer). All teeth were mounted in autopolymerizing acrylic resin with the axial angle of 90˚. Half of the teeth were received preparations that covers occlusal surface and the other half of the teeth preparations had additionally buccal companents. IPS e-max CAD and Lava Ultimate occlusal veneer restorations were fabricated with use of Cerec 3 CAD/CAM system. Experimental groups were; Group 1: Lava Ultimate occlusal veneers with only occlusal preparations, Group 2: Lava Ultimate occlusal veneers with occlusal and buccal preparations, Group 3: IPS e-max CAD occlusal veneers with only occlusal preparations, Group 4: IPS e-max CAD occlusal veneers with occlusal and buccal preparations. Restorations were cemented with Variolink N (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein). After stored in distilled water at room temparature for 24 hours all speciemens subjected to thermocycling in water for 1000 times between 5-55°C with a dwell time of 25 seconds. Fracture strenght of speciments was determined under compressive loads along the long axis of the teeth at a 1 mm/min crosshead speed until fracture. Fracture modes were determined and photographed. Statistical analyses were performed using two-way ANOVA for fracture strenght data (p=0.05). The mean fracture strenght values (N) were as follows; 2216,542±75,703 (Group 1), 2043,472±111,094 (Group 2), 1993,010±102,542 (Group 3), 2088,873±111,895 (Group 4). There was no significant difference between the fracture strenght of groups statisticaly (p>0,05). Influence of ceramic material on fracture resistance was'nt significant (p=0.384) and different preparation designs showed no significant influence on fracture resistance (p=0.705). Key Words: All ceramics, CAD-CAM systems, composit resin, fracture resistance, occlusal veneers. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/87759 | |
dc.language.iso | tr | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.subject | CAD-CAM kompozit rezin | tr_TR |
dc.subject | seramik okluzal veneer | tr_TR |
dc.subject | diş | tr_TR |
dc.title | CAD-CAM kompozit rezin ve seramik okluzal veneerlerin kırılma dirençlerinin farklı tasarımlarla kıyaslanması | tr_TR |
dc.title.alternative | Comparison of fracture resistance of CAD-CAM composit resin and ceramic occlusal veneers with different desings | tr_TR |
dc.type | doctoralThesis | tr_TR |