Kanser hücrelerinde anjiyogenik faktörlerin ekspresyonuna kemoterapinin etkilerinin incelenmesi
No Thumbnail Available
Files
Date
2017
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Abstract
Konvansiyonel kemoterapi uygulamalarında tümör hücrelerinin yanı sıra vücuttaki normal hücreler de zarar görmektedir. Tümör dışındaki hücrelerin gördüğü zarar genel olarak kemoterapi ilaçlarının doz ve kullanım sıklığını belirleyen en önemli faktördür. Rutin uygulamalarda genel olarak hastaların tolere edebileceği maksimum dozlar seçilerek tedavi ajanları uygulanmaktadır. Metronomik dozların ne kadar olması gerektiği konusunda klinik veri olmasına karşın bu dozların biyolojik etkinliği konusunda yeterli veri bulunmamaktadır. Bu tez çalışmamızda klinikte gastrointestinal tümörlerin tedavisinde sıklıkla kullanılan 5-florourasil, irinotekan ve oksaliplatin kemoterapi ilaçlarının metronomik olarak kullanılabileceği dozları in vitro etkinlik açısından değerlendirmek amaçlanmıştır. Bu amaçla, solid tümör tedavisinde sıklıkla kullanılan 5-fluorourasil, irinotekan ve oksaliplatinin insan kanser hücre hatlarında (HT-29: kolon kanser hücresi, MCF-7: meme kanseri hücresi ve LNCaP: prostat kanseri hücresi) öncelikle MTT testi ile IC50 dozları belirlenmiştir. Daha sonra söz konusu ilaçların IC50 dozları ve bu dozların %10, %1 ve %0,1 lik dozlarının tümör hücrelerinde VEGF-A, bFGF, MMP-9, PDGF-B, IL-8 gibi anjiyojenik faktörlerin yapımı üzerindeki etkileri hem mRNA düzeyinde eş zamanlı PZR hem de besiyerine salgılanan sitokin düzeyinde ELIZA yöntemleri ile araştırılmıştır. 5FU, irinotekan ve oksaliplatin tümör hücrelerinde anjiyojenik faktör yapımı üzerindeki etkileri farklılık göstermiştir. 5FU'in incelenen tümör hücrelerinde -3logIC50 dozunda anjiyojenik faktörlerin yapımını etkili bir şekilde baskıladığı buna karşılık irinotekan ve oksaliplatin in ise -2logIC50 dozlarında anjiyojenik faktör salgısını azalttığı bulunmuştur (p<0.05). Sonuçlarımız, konvansiyonel kemoterapi ilaçlarının normal hücrelere zarar vermeyecek çok düşük dozlarda anti-anjiyojenik ajan olarak kullanılabileceğini göstermektedir. Yine çalışmamızda test ettiğimiz kemoterapi ilaçlarının -2logIC50 ve -3logIC50 dozlarının bevacizumab ve anti-VGFR1-2 tirozin kinaz inhibitörleri ile kombine olarak kullanılmasının güvenle test edilebileceğini düşündürmektedir. Fakat bu tez çalışmasından elde ettiğimiz in vitro sonuçların klinik geçerliği olabilmesi için hayvan modellerindeki denemeleri takiben mutlaka klinik çalışmalarda test edilmesi gerekmektedir.
Description
Keywords
Kanser hücreleri, anjiyogenik faktörler