Tomoterapi ile nazofarenk kanseri tedavisinin dozimetrik değerlendirilmesi
| dc.contributor.advisor | Dirican, Bahar | |
| dc.contributor.author | Uysal, Hasan | |
| dc.contributor.department | Sağlık Eğitimi | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2022-05-18T13:21:46Z | |
| dc.date.available | 2022-05-18T13:21:46Z | |
| dc.date.issued | 2013 | |
| dc.description.ozet | Bu çalışmada Nazofarenks kanseri tanılı 7 hastanın, tedavi öncesi çekilen bilgisayarlı tomografi (BT) kesit görüntüleri kullanılarak Tomoterapi cihazında tedavi için 2 ve 2,5 modülasyon faktörlerine sahip iki ayrı tedavi planlaması Tomoterapi cihazında yapılmıştır. Planlamaya ait veriler TPS?de octavius fantoma aktarılarak doz doğrulaması yapılmıştır. Planlanan hedef hacimlere (PTV 54, PTV 60 ve PTV 70) simultane integre boost (SIB) tekniği ile aynı fraksiyonda; 1,64 Gy, 1,81 Gy ve 2,12 Gy?den dozlar verilmiştir. Yapılan tedavi planlarında 2 ve 3 numaralı hastaların lenf nodları PTV 60?a dahil edilerek elektif amaçlı ışınlama yapılmış, diğer hastaların tutulu lenf nodları PTV 70?e dahil edilerek 70 Gy doz verilmiştir. Modülasyon faktörü 2,5 kullanılarak yapılan tedavi planlarında faktörün 2 kullanıldığı planlara göre; PTV 70?in maksimum dozunda % 1,44, PTV 60?ın maksimum dozunda % 0,99 ve PTV 54?ün maksimum dozunda % 0,85 oranında artış olmuştur. PTV 70?in minimum dozunda % 15,92, PTV 60?ın minimum dozunda % 1,91 oranında azalma olmuştur. PTV 54?de ise % 10,84 oranında artış olmuştur. PTV 60 ve PTV 70 kritik organlara komşu, PTV 54 ise kritik organlara daha uzaktır. Modülasyon faktörü 2,5 kullanıldığında maksimum ışın yoğunluğunu arttırarak daha iyi doz modülasyonu yapılabildiği için PTV 60 ve PTV 70?de minimum dozlar düşerken, PTV 54?de artmıştır. Hacimsel olarak bulduğumuz değerler ve homojenite indeksinin 1?e yakın olması (modülasyon faktörü 2 iken 1,05, modülasyon faktörü 2,5 iken 1,06 ) PTV 70 içerisinde soğuk bölgelerin olmadığını göstermektedir. Modülasyon faktörü 2,5 kullanılarak yapılan tedavi planlarında kritik organların maksimum dozlarında; beyin sapında % 6 ,51, spinal kordda % 5,10, sağ optik sinirde % 1,70, sol optik sinirde % 1,85, kiazmada % 0,22, mandibulada % 1,58, sağ temporomandibular eklemde % 0,87, sol temporomandibular eklemde % 1,42, sağ gözde % 67,36, sol gözde % 34,26, sağ lenste % 3.78 ve sol lenste % 2,12 ve ortalama dozlarında; oral kavitede % 4,90, larenkste % 14,40, özefagusta % 7,58, sağ parotiste % 15,03 ve sol parotiste % 5,62 düşüş görülmüştür. Kohleanın % 5?lik hacminde; sağ kohleada % 1,04?lük bir azalma ve sol kohlea?da % 12,93?lük bir artış olmuştur. Sol kohlea PTV 70?e yakınlığından dolayı doz modülasyonu işleminde kullanılmamıştır.Nazofarenks kanseri tedavisinde 2.5 modülasyon faktörünün kritik organların korunmasında daha iyi olduğu gözlemlenmiştir. | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/80353 | |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Nükleer Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
| dc.subject | Radyoloji ve Nükleer Tıp | tr_TR |
| dc.subject | Fizik ve Fizik Mühendisliği | tr_TR |
| dc.subject | Sağlık Fiziği | tr_TR |
| dc.title | Tomoterapi ile nazofarenk kanseri tedavisinin dozimetrik değerlendirilmesi | tr_TR |
| dc.type | masterThesis | tr_TR |