Kişi hak ve hürriyetlerinde devletin pozitif yükümlülüğü
| dc.contributor.advisor | Onar, Erdal | |
| dc.contributor.author | Şen, Murat | |
| dc.contributor.department | Hukuk | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2022-04-20T13:17:52Z | |
| dc.date.available | 2022-04-20T13:17:52Z | |
| dc.date.issued | 2007 | |
| dc.description.abstract | As long as the protection of human rights and fundamental freedoms are concerned, it had been thought for a long time that the state always had a ?negative? (namely, avoiding from intervening in, stepping in) obligation and such attitude had been affirmed. In this scope, the state would respect the individual?s rights and freedoms and it would stick to its constitutional commitment of not intervening therein. This classic and dominant comprehension has been radically changed by means of ?Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms of European Union?, which moved ?protection? to the international law domain. European Court of Human Rights made some decisions to the effect that the states do not only have a negative obligation, but also positive obligations in implementing the Convention for ensuring the effective use of the rights of the individual. In this regard and for the proper protection of the human rights, the designation of the scope of the positive obligations of the state in the negative status rights, provided under the title of Rights and the Freedoms of the Individual of 1982 Constitution arises as an important issue. Even the concept of the positive obligation isn?t sufficient to explain its scope; it is likely to define it in the context of negative status rights. The scope of the positive obligation is tried to be defined below with the examination of certain negative status rights. | tr_TR |
| dc.description.ozet | İnsan hakları ve temel özgürlüklerin korunmasından söz edildiği zaman, uzun süre, devletin hep ?olumsuz?; yani, ?negatif? (el atmama, müdahale etmeme) yükümü düşünülmüştür ve bu tutum yeter görülmüştür. Bu kapsam altında, devlet, bireyi hak ve özgürlük alanı içinde serbest bırakacak; bu alana müdahale etmeme anayasal taahhüdüne sadık kalacaktır. Bu klâsik ve yerleşik anlayış, ?korumayı? uluslararası hukuk alanına taşıyan ?Avrupa İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunması Sözleşmesi? ile köklü surette değişti. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Sözleşmenin, uygulamasında taraf devletlerin sadece negatif yükümlülüğü değil ayrıca devletlerin bireyin haklarını etkin kullanabilmesi için pozitif yükümlülüklerinin de olduğunu belirten kararlar vermiştir. Bu kapsamda, 1982 Anayasasında Kişi Hak ve Hürriyetleri başlığı altındaki negatif statü haklarında, Devletin negatif yükümlülükler yanında pozitif yükümlülüklerinin kapsamını belirlemek, insan haklarının korunmasında, önemli bir sorunsal olarak ortaya çıkmaktadır. Her ne kadar pozitif yükümlülük kavramı, tek başına kapsamını anlatmak için yeterli gözükmese de negatif statü hakları bağlamında kapsamının belirlenmesi mümkündür. Aşağıda belirli negatif statü hakları tek tek incelenirken pozitif yükümlülüğün kapsamı belirlenmeye çalışılmıştır. | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/79199 | |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
| dc.subject | Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi | tr_TR |
| dc.subject | European Court Human Rights | tr_TR |
| dc.subject | Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi | tr_TR |
| dc.subject | European Convontion on Human Rights | tr_TR |
| dc.title | Kişi hak ve hürriyetlerinde devletin pozitif yükümlülüğü | tr_TR |
| dc.title.alternative | The positive obligations of the state on individual rights and freedoms | tr_TR |
| dc.type | masterThesis | tr_TR |