LATİN AMERİKA’DA SİNEMA VE TOPLUM: 1960’LARIN SİNEMA HAREKETLERİ İLE 1995 SONRASI YENİ SİNEMANIN KARSILASTIRILMASI
No Thumbnail Available
Files
Date
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
ANKARA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ RADYO TELEVİZYON SİNEMA ANABİLİM DALI
Abstract
Latin Amerika sineması, dünya sinema tarihi açısından önem arz etmektedir. Bu önemin kökenleri 1960'larda olusmaya baslayan muhalif sinema hareketlerinden kaynaklanmaktadır. 1960'lar sinemada politik radikallesmenin en üst seviyeye çıktıgı dönemdir. Politik düzene bagımlı olarak son bulan muhalif sinema hareketlerinin ardından 1995'den sonra Latin Amerika'da yeni bir sinemaya olusmaya baslamıstır. Bu yeni sinemanın sinema hareketleri ile baglantıları ve farklılıkları bulunmaktadır. Latin Amerika sineması toplumsal bir sinemadır. Sömürgeci geçmis, melezlik, azgelismislik, gecekondulasma, gerilla mücadeleleri, diktatörlükler ve toplumsal baskılar gibi toplumsal hayatı etkileyen faktörler sinemanın yönünü çizmesini saglamıstır. Toplumsal dinamikler hem üretim açısından etkili olurken, diger yandan sinema tematik kaynagını toplumun bu çesitliliginden alır. Sinema üretiminin önündeki en önemli belirleyici devletler olmus ve devletlerin sinemaya müdahalesini azalttıgı zamanlarda alternatif sinema hareketleri olusabilmistir. ‘Üçüncü sinema' Latin Amerika kaynaklı bir terimdir. Bu terimi bulan Fernando Solanas ve Octavio Getino'ya göre 'birinci sinema' ticari, 'ikinci sinema' kisisel sinemadır. 'Üçüncü sinema' ise politik sinema olmalıdır. Sinemanın halkı etkileme yetisi vardır ve bunu halkı aydınlatmak ve harekete geçirmek için kullanmalıdır. Latin Amerika'da 1960'lardaki muhalif sinema hareketlerinin hepsi 'üçüncü sinema' kavramının içine sokulur. Günümüz sineması ise tematik olarak 1960'larla benzerlikler barındırmasına ragmen 'üçüncü sinema'nın devamı niteliginde degildir.