Bir ismin etnografisi: İmroz’dan Gökçeada’ya
| dc.contributor.author | Münüsoğlu, Hasan | |
| dc.contributor.department | Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2021-10-12T13:52:21Z | |
| dc.date.available | 2021-10-12T13:52:21Z | |
| dc.date.issued | 2021-06-28 | |
| dc.description.abstract | Yer adları (toponimi) hem kültürel hem politik anlamda önemlidir. Kültürel anlamda, yerli halk açısından bellek, kimlik ve aidiyet göstergesidir. Politik açıdan ise iktidarın gücünü ve ideolojisini uyguladığı alanlardır. Bu sebeple, zaman zaman farklı toponimiler karşı karşıya gelirler. Böylelikle iktidarlar, uygun görmedikleri yer adlarını değiştirirlerken, yeni isim karşısında yerel halk eski ismi kullanmaya devam ederek bir bellek alanı oluşturur. Dolayısıyla isim hatırlamanın bir öznesine dönüşür. İmroz’un hikayesi de bu duruma örnektir. Lozan Antlaşması ile Türkiye’ye dahil edilen ancak halkı nüfus mübadelesi dışında bırakılan İmroz, 1920’lerden itibaren adalı Rumları derinden etkileyen olumsuz uygulamalara maruz kalmıştır. Bunlar arasında Yunanca eğitimin kısıtlanması, kamulaştırma ve Tarım açık cezaevi açılması öne çıkan uygulamalardır. Diğer tarafta, önceden tüm halkı Rum Ortodoks olan adaya, Türkiye’nin çeşitli insanların iskân edilmesiyle, adanın demografisi değişmeye başlamıştır. Ardından adalıların da dışarıya göç etmeleriyle birlikte Rum nüfus azınlık durumuna düşmüştür. 1970 yılında ise Türk Müslüman nüfusun çoğunluk olduğu adanın adı Türkçeleştirilerek Gökçeada olarak değiştirilmiştir. Bu tarihten öncesinde hiçbir yerde “Gökçeada” ismi bulunmamaktadır. Bu ismin komşu ada “Bozcaada”nın ismiyle uyumlu olması için tercih edilmiş olması muhtemeldir. İmrozlular açısından Gökçeada, adada yaşanan olumsuzlukları çağrıştırmaktadır. Bu sebeple bu ismi kullanmamaktadırlar. İmroz ise kültürel kimliklerinin bir parçası, özel memleketlerinin adıdır. Bu çalışmada, toponimi mühendisliği ekseninde Türkiye’de uygulanan politikanın bir uzantısı olarak İmroz-Gökçeada örneği, alan araştırmasıyla elde edilen veriler çerçevesinde ele alınacaktır. Bu sayede isim, bellek ve kimlik ilişkisinin anlaşılması hedeflenmektedir. | tr_TR |
| dc.identifier.endpage | 123 | tr_TR |
| dc.identifier.issn/e-issn | 2687-4296 | |
| dc.identifier.issue | 41 | tr_TR |
| dc.identifier.startpage | 118 | tr_TR |
| dc.identifier.uri | https://doi.org/10.33613/antropolojidergisi.910382 | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/75470 | |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Ankara Üniversitesi | tr_TR |
| dc.relation.isversionof | 10.33613/antropolojidergisi.910382 | tr_TR |
| dc.relation.journal | Antropoloji | tr_TR |
| dc.relation.publicationcategory | Makale - Uluslararası Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı | tr_TR |
| dc.subject | Bellek | tr_TR |
| dc.subject | Kimlik | tr_TR |
| dc.subject | Toponimi | tr_TR |
| dc.title | Bir ismin etnografisi: İmroz’dan Gökçeada’ya | tr_TR |
| dc.type | Article | tr_TR |