Ağrılı TME hastalıklı bireylerde stabilizasyon splint tedavilerinde masseter kasındaki değişikliklerin ultrasonografik incelenmesi
No Thumbnail Available
Files
Date
2008
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Abstract
Kompleks bir yapı olan temporomandibular eklemde; hastalıkları oluşturan problemler çiğneme kaslarını, eklemi veya her ikisini birden içerebilir. Değişik faktörlerden etkilenebilen bu kompleks yapıda dikkatli bir değerlendirme sonucu teşhisi doğru koymak ve buna göre tedaviyi yönlendirebilmek önemlidir. Bu çalışmanın amacı, TME rahatsızlıklarının en sık görülen tiplerinden biri olan dejeneratif eklem hastalığı tespit edilen bireylerde, tedavi amacıyla kullanılan stabilizasyon splintlerinin yüzeysel çiğneme kaslarındaki etkilerinin ultrasonografi kullanılarak incelenmesidir. Bunun yanı sıra hedefimiz, bilimsel literatürde bu tedavi seçeneğinin kaslara olan etkisinin tam olarak bilinmemesi ve buna yönelik uygulamaya rastlanmamış olması nedeniyle konuya ışık tutmak, bilime ve literatüre katkıda bulunabilmektir. Çalışmamıza toplam 35 hasta dahil edildi. Bu hastalardan 9' u çalışmayı çeşitli sebeplerle tamamlayamadığından toplam 26 hasta ile çalışma sonlandırıldı. Çalışmaya dahil edilen hastalardan üst çene ölçü alınıp model hazırlandıktan sonra, model üzerinde standart stabilizasyon splint plakları hazırlandı. Hastalar splint kullanmaya başlamadan hemen önce ve splint kullanımının ardından 3 ay sonra hastaların TME bölgesinin ultrasonografik değerlendirmesi yapıldı. Ultrasonografik değerlendirmede masseter kas kalınlığı,kas uzunluğu ve fibriler yapı değişimleri incelendi. Klinik olarak VAS ölçümleri ve maksimum ağız açıklıkları değerlendirildi. Çalışmanın sonucunda Oklüzal tedavi sürecinde kasların tedavinin 3. ayındaki ölçümlerinde, tedavi öncesine göre boyutlarının (kas kalınlığı ve uzunluğunun) istatistiksel olarak anlamlı şekilde değiştiği gözlenmiştir. Tedavi sonrası VAS değerlerindeki azalma istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur ve tedavi sonrası gözlenen maksimum ağız açıklıklarındaki azalma da istatistiksel olarak anlamlıdır. Sonuçta; TME rahatsızlıklarının tedavisinde kaslardaki değişimlerin ışığında, stabilizasyon splint plaklarının konservatif tedavi yöntemi olarak faydalı olduğu söylenebilir. AbstractProblems causing the diseases in the temporomandibular joint which is a complex structure, may include the masticatory muscles, the joint or both. In this complex structure which may be affected by various factors, it is important to diagnose correctly as a result of careful assessment and to direct the treatment accordingly. The objective of this study is to examine the effects of the stabilization splints used in treatment of individuals diagnosed with degenerative joint disease which is one of the most common type of TME diseases, on the superficial masticatory muscles by utilising ultrasonography. Moreover we aim to clarify this subject and contribute to the science and literature, because the effect of this treatment choice on the muscles is not completely known and no application with this intention is found in the scientific literature. A total of 35 patients were included in our study. The study was completed by 26 patients in total because 9 of the patients could not complete the study for various reasons. After the models were prepared following the upper jaw measurement of the patients included in the study, standard stabilization splint plates were prepared on the models. Ultrasonographic evaluation of the TME regions of the patients have been carried out right before the patients start to use splint and 3 months after splint use. Masseter muscle thickness, muscle length and fibrillar structure changes were examined in the ultrasonographic evaluation. VAS measurements and maximum jaw openings were clinically evaluated. Findings of the study were statistically significant changes in the dimensions (muscle thickness and length) observed during the measurement of the muscles in the 3rd month of the Occlusal treatment process. The decrease in the VAS values after the treatment was found statistically significant and the decrease in the maximum jaw openings observed after the treatment is also statistically significant. Finally, in the light of the changes in the muscles in treatment of TME diseases, it is possible to say that the use of stabilization splint plates is beneficial as a conservative treatment method.
Description
Keywords
TIP, Diş Hekimliği