Metisiline dirençli staphylococcus aureus (MRSA) suşlarının farklı antistafilokokal ajanlara duyarlılıklarının belirlenmesi ve duyarlılıkların klinik sonuçlar üzerine etkisinin araştırılması
No Thumbnail Available
Files
Date
2018
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Abstract
Günümüzde MRSA enfeksiyonlarının insidans hızı azalma göstermekle birlikte yüksek morbidite, mortalite oranları ve güncel onaylı tedavi seçeneklerinin kısıtlı olması nedeni ile hala önemini korumaktadır. MRSA enfeksiyonlarının tedavisinde daptomisin, linezolid, MRSA etkili sefalosporinler gibi farklı ve yeni antibiyotik seçeneklerinin kullanılması gündeme gelmekle birlikte, glikopeptidler hala en çok tercih edilen ajanlar olma özelliğini korumaktadır. Fakat MRSA enfeksyonlarında artan glikopeptid MİK değerlerinin başarısız klinik sonuçlar ile ilişkili olduğunu gösteren klinik çalışma sayısı giderek artmaktadır. Bu çalışmada, 2013-2017 yılları arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanelerinde tedavi görmekte olan 18 yaş ve üzeri hastaların çeşitli klinik örneklerinden izole edilmiş 104 adet MRSA suşunun vankomisin, teikoplanin, daptomisin, tigesiklin ve linezolid duyarlılıkları incelenmiştir. E-test yöntemi kullanılarak MİK değerleri belirlenmiş ve bu duyarlılıkların klinik sonuçlar üzerine olan etkisi incelenmiştir. MRSA izolatlarının teikoplanin, vankomisin, linezolid, tigesiklin ve daptomisin MİK90 değerleri sırası ile 2 μg/ml, 1.5 μg/ml, 1 μg/ml, 0.25 μg/ml ve 0.75 μg/ml olarak bulunmuştur. İzolatlarının hepsi teikoplanin, vankomisin, linezolid, daptomisin duyarlı olarak saptanmıştır. Tüm izolatların %28.9'unda teikoplanin MİK değeri >1 μg/ml, %41.4'ünde ise vankomisin MİK değeri >1 μg/ml bulunmuştur. Test edilen antibiyotiklerin MİK90 değerlerinde çalışma süresince anlamlı bir değişiklik saptanmamıştır. Erkek cinsiyet (p=0.048), ≥2 komorbidite varlığı (p=0.044), MRSA enfeksiyonu hikayesi (p=0.003) ve kültür öncesi uzun süreli hastanede yatış hikayesinin olması (p=0.040) MRSA izolatlarında glikopeptid MİK değerlerinin yükselmesinde bağımsız bir risk faktörü olarak bulunmuştur. MRSA enfeksiyonunun tedavisinde glikopeptid grubu antibiyotik kullanımı (OR:4.06; %95 CI,1.61-10.25;p=0.003) ve MRSA enfeksiyonu hikayesi olması (OR:2.92; %95 CI, 1.04-8.19; p=0.041) MRSA enfeksiyonlarında tedavi başarısızlığı ile ilişkilili bağımsız risk faktörleridir. Glikopeptidlerle tedavi edilen MRSA enfeksiyonlarında tedavi başarısızlığı ve mikrobiyolojik başarısızlık için risk oluşturan kritik glikopeptid MİK değeri bu çalışmada 0.75 µg/ml olarak bulunmuştur. Sonuç olarak; glikopeptid MİK değerleri duyarlı aralıkta olmasına rağmen klinik başarısızlığa neden olan MRSA enfeksiyonlarını tanımak oldukça zordur. Özellikle ciddi MRSA enfeksiyonlarında etken izolatların E-test MİK değerlerinin göz önünde bulundurularak mortalite ve tedavi başarısızlıkları açısından yüksek riskli hastaların belirlenmesi hasta yönetiminde oldukça önemlidir. MRSA izolatlarının etken olduğu enfeksiyonlarda tedavi seçimi yapılırken; enfeksiyon alanı, direnç gelişimi ve maliyet göz önünde bulundurulmalıdır.
Description
Keywords
daptomisin, MRSA, MİK, vankomisin