Sayı:171.1 (2020)

Permanent URI for this collection

https://dspace.ankara.edu.tr/handle/20.500.12575/75828

Browse

Now showing 1 - 8 of 8

Dil eğitimi öğretmen adaylarının dilbilim terminolojisi ile ilgili yeterlilikleri
(Ankara Üniversitesi Tömer, 2020) UÇAR, Fülya Yeşiloğlu; Other; Other
Bu çalışmanın amacı, dil eğitimi öğretmen adaylarının (Türkçe öğretmeni adayları, sınıf öğretmeni adayları ve İngilizce öğretmeni adayları) dilbilim terminolojisi ile ilgili yeterliliklerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda çalışma, nitel araştırma desenlerinden durum çalışması ile desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi 2017-2018 eğitim öğretim yılında Eğitim Fakültesi 4. sınıfta okuyan dil eğitimi öğretmen adayları arasından rastgele seçilen; 50 4. sınıf sınıf öğretmeni adayı, 50 4. sınıf Türkçe öğretmeni adayı, 50 4. sınıf İngilizce öğretmeni adayı oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri için araştırmacı tarafından geliştirilen Dilbilim Terminolojisi Yeterliliği Ölçme Aracı ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde, ölçme aracından alınan puanların öğretmenlik alanlarına göre farklılık gösterip göstermediğini belirlemek için tek yönlü varyans analizi (ANOVA), farklılığın kaynağını anlamak amacıyla ise homojen olmayan gruplar için Games Howell testi yapılmıştır. Araştırma sonucunda dil eğitimi öğretmen adaylarından Türkçe öğretmeni adaylarının dilbilim terminolojisi yeterliliği ölçme aracı ortalaması 124,72 puan; Sınıf öğretmeni adaylarının 67,42 puan ve İngilizce öğretmeni adaylarının 57,44 puandır. Bu sonuçtan hareketle Türkçe öğretmeni adaylarının en yüksek ortalamaya ile dilbilim terminolojisi yeterliliklerinin, sınıf öğretmeni (67,42 puan) ve İngilizce öğretmeni (57,44) adaylarına göre daha yüksek seviyede olduğu belirlenmiştir. Dilbilimin alt dallarına yönelik olarak bölümler arası karşılaştırmalara göre, Sesbilim, Anlambilim, Biçimbilim ve Metindilbilim alanlarında Türkçe öğretmeni adayları lehine anlamlı bir farklılık olduğu, Edimbilim alanında Türkçe öğretmeni adayları ve İngilizce öğretmeni adayları arasında Türkçe öğretmeni adayları lehine anlamlı farklılık olduğu belirlenmiş; Sözdizim alanında ise üç program arasında anlamlı bir fark çıkmadığı tespit edilmiştir.
Eşzamansız danışmanlık sisteminde öğrenici mesajlarının incelenmesi
(Ankara Üniversitesi Tömer, 2020) Zenci, Sevgi Çalışır; Dilbilimi; Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi
Açık ve uzaktan öğrenme programları son zamanlarda oldukça yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu programlar, öğrenicilere esnek, etkili ve öğrenici merkezli öğrenim ortamları sunmaktadır. Özellikle dil öğreniminde oldukça verimli sonuçlar da alınmaktadır. Ancak bu programlar planlanırken kullanıcı açısından da düşünmek ve buna uygun içerik, donanım vb. hazırlamak gerekmektedir. Çalışmada, temel ve orta düzey uzaktan Türkçe öğrenicilerinin eşzamansız öğretim ortamını kullanma amaçlarını belirlemek ve sistemdeki mesajların içeriğini inceleyerek sınıflandırmak amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda Uzaktan Türkçe Öğretim Sertifika Programında eşzamansız danışmanlık sisteminde yer alan öğrenici mesajı içeriklerinin analizi yapılmıştır. Çalışmada şu sorulara yanıt aranmıştır: 1. Öğrenicilerin eşzamansız danışmanlık sistemini kullanım amaçları nelerdir? 2. Öğrenicilerin mesaj içeriklerinin dağılımı nasıldır? 3. Öğrenicilerin eşzamansız danışmanlık sistemini kullanma amaçları ve mesaj içeriklerinin dağılımları düzeye göre farklılık göstermekte midir? Veriler, uzaktan yabancı dil olarak A1, A2 ve B1 düzeylerinde Türkçe öğrenicilerinin Türkçe Sertifika Programı (TSP)’ndaki eşzamansız danışmanlık sisteminde yer alan mesajlardan toplanmıştır. A1 düzeyinde 164, A2 düzeyinde 45, B1 düzeyinde 131 ve B2 düzeyinde 89 olmak üzere toplam 429 mesaj incelenmiştir. Mesajlar tek tek okunarak öğrenicilerin sistemi kullanma amaçları belirlenmiş, aynı zamanda mesaj içerikleri analiz edilerek tespitlerde bulunulmuştur. Yapılan tespitlerin sonucunda ana ve alt başlıklar oluşturularak sınıflandırılmıştır. Öğreniciler sistemi; soru sormak, sorununu dile getirmek, bilgisini kontrol ettirmek, yanıt vermek, başarı dilemek, ödev yüklemek, yardım istemek, deneme yapmak, öneride bulunmak, izin istemek, dönüt istemek ve İnternet adresi paylaşmak için kullanmaktadır. En fazla kullanım amacı; soru sormaktır (%40). Dille ilgili sorular, danışmanlıkla ilgili sorular, ödevle ilgili sorular, sınavla ilgili sorular, sistemle ilgili sorular; teknik sorun, İnternet sorunu, sistemle ilgili sorun, e-derse ilişkin sorun; dille ilgili bilgisini konrol ettirme; arkadaşına yanıt, ödevle ilgili dönüt, İnternet adresi ya da kaynak paylaşma gibi mesaj içeriklerinin olduğu görülmüştür. En fazla dağılımın dilbilgisine yönelik sorularda olduğu tespit edilmiştir. Öğrenicilerin sistemi kullanma amaçları ve mesaj içeriklerinin dağılımı düzeylere göre farklılık göstermektedir. Bu çalışmanın, açık ve uzaktan öğretim programları hazırlanırken nelere dikkat edilmesi gerektiği konusunda katkı sağlayacağı düşünülmektedir.
Long narratıve poetry as a lyrıc and narratıve hybrıd form: A stylıstıc analysıs of davıd jones' ın parenthesıs
(Ankara Üniversitesi Tömer, 2020) Altın, Merve; Other; Other
This study presents a stylistic analysis of David Jones' long narrative poem In Parenthesis in order to find out and discuss the prominent stylistic features that contribute to the hybrid nature of the poem. In Parenthesis embodies the stylistic features associated with lyric, narrative and drama. Stylistic reading of the poem proposes that the generic hybridity of the poem is supported by the style variations, graphological deviations and other internal deviations that foreground the generic and stylistic varieties in the text. Stylistic analysis of the poem is important so as to define the long narrative poetry as a hybrid form
Rusça kişi adlarında küçültme ekleri
(Ankara Üniversitesi Tömer, 2020) Karakale, Filiz; Batı Dilleri ve Edebiyatı; Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi
Küçültme ekleri almış adlar Rus kültüründe çok yaygındır. Bu ekler varlık adlarına ve kişi adlarına gelebilmektedir. Çoğunlukla gündelik diyaloglarda, resmî olmayan ortamlarda kullanılan bu ekler yardımıyla daha yansız kısa adlar oluşturulabildiği gibi şefkat, yakınlık, sevgi, dostluk kimi zaman takılma, küçümseme ya da ince alay gibi pek çok duygu ifade edilebilir. Bu şekilde sözcük, öznel değerlendirme içeren duygu yüklü bir ifadeye bürünür. Bu duygular olumlu ya da olumsuz olabilir. Rus dili özellikle küçültme-şefkat ekleri bakımından çok zengin bir dildir. Her konuşmada bu eklerle süslenmiş sözcüklere ve kişi adlarına rastlamak mümkündür. Bu küçültme ifadeleri sadece yaşça küçüklere, çocuklara hitap ederken değil, yetişkinler arasında da sıklıkla kullanılır. Kişiadbilim (antroponimi) çalışmalarında küçültme ekleri önemli bir yer tutar. Bu çalışmada Rusça kişi adlarında küçültme ekleri semantik açıdan incelenerek örneklerle desteklenecektir. Bu ekleri alan kişi adlarının günümüzdeki kullanımı üzerinde durulacaktır.
Türk işaret dilinde gönderimsellik ve işaret alanı
(Ankara Üniversitesi Tömer, 2020) Makaroğlu, Bahtiyar; Dilbilimi; Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi
Görsel-uzamsal modaliteye özgü farklılıkları ve sözdizim-anlambilim arakesitini bir araya getirerek bu çalışma, Türk İşaret Dilindeki (TİD) işaret alanının gönderimsel amaçlarla kullanılmasına odaklanmaktadır. TİD verisine dayanarak, kimlik uzayı ve eksiltili uzay (işaretçinin önündeki sınırlı alan) arasındaki belirgin ayrımdan yola çıkarak işaret alanının kullanımının anlambilimsel çözümlenmesine ilişkin genel bir bakış sunmaktadır. TİD’de eksiltili alan hem gönderimsel (örn. söylem gösterimi) hem de gönderim-dışı birimler (örn. belirteç öbeklerindeki göstermeler) ile ilişkili olabilmektedir. Costello (2016)’yı takip eden çalışma, adın kendisi ve “gönderimsel çıkak” olarak adlandırılan uzamsal konum arasındaki ilişkiye yoğunlaşarak anlamsal gönderimsellikte [+kimlik] ϕ-özelliğinin özel rolünü tartışmaktadır. Ayrıca, TİD’de kimlik ϕ-özelliğinin AÖ’yü yöneten işlevsel bir başta yer aldığı öne sürülmektedir. Uzayın eşbiçimli haritanmasındaki çok belirgin benzerliklere rağmen, işaret dillerindeki gönderimsellik olgusunu çözümlemek için daha fazla karşılaştırmalı dilbilgisel veriyi dikkate almak gerçekten önemlidir.
Türkçe öğretim yöntem ve tekniklerini kullanma becerisi ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması
(Ankara Üniversitesi Tömer, 2020) Süğümlü, Üzeyir; Other; Other
Bu araştırmanın amacı, eğitim paydaşlarının (öğretmen, öğretmen adayları, akademisyen vb.) Türkçe öğretim yöntem ve tekniklerini kullanma becerilerinin belirlenmesine yönelik bir ölçek geliştirmek ve Türkçe öğretmenlerinin Türkçe öğretim yöntem ve tekniklerini kullanma becerilerini farklı değişkenlere göre incelemektir. Tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim yılı güz yarıyılında Türkiye genelindeki ortaokullarda Türkçe öğretmenliği yapan ve araştırmaya gönüllü katılan 148’i kadın, 85’i erkek olmak üzere toplam 233 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Geliştirilen ölçek 5’li likert tipi olup 4 faktör (iş birlikli, buluş, sunuş ve araştırma inceleme yoluyla öğretim) ve 26 maddeden oluşmaktadır. Ölçeğin yapı geçerliği için açımlayıcı faktör analizi (AFA) ve doğrulayıcı faktör analizi (DFA) yapılmıştır. Ölçeğin iş birlikli öğretim faktöründe beş madde yer almakta ve maddelerin faktör yük değerleri .832 ile .689 arasında değişmektedir. Ölçeğin buluş yoluyla öğretim faktöründe on iki madde yer almakta ve maddelerin faktör yük değerleri .770 ile .489 arasında değişmektedir. Ölçeğin sunuş yoluyla öğretim faktöründe beş madde yer almakta ve maddelerin faktör yük değerleri .735 ile .644 arasında değişmektedir. Ölçeğin araştırma inceleme yoluyla öğretim faktöründe dört madde yer almakta ve maddelerin faktör yük değerleri .701 ile .532 arasında değişmektedir. Ölçeğin Cronbach α güvenirlik katsayısı .802 olarak belirlenmiş ve yüksek bir iç tutarlılık elde edilmiştir. Sonuç olarak Türkçe Öğretim Yöntem ve Tekniklerini Kullanma Becerisi Ölçeği’nin eğitim paydaşlarının (öğretmen, öğretmen adayları, akademisyen vb.) Türkçe öğretiminde yöntem ve teknik kullanma becerilerini belirlemek için kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu söylenebilir.
Türkçe öğretmenlerinin söylem belirleyicisi kullanımı
(Ankara Üniversitesi Tömer, 2020) Sarı, Hamide Çakır; Other; Other
Söylem belirleyicileri (discourse markers) sözlü ve yazılı söylemde sıkça kullanılan birimlerdir ve bildirişimde önemli işlevler üstlenmektedirler (Schiffrin, 1987, 2001). Söylem belirleyicileri, konuşma içerisindeki bölümleri gösteren ve bu bölümler arasında tutarlığı sağlayan "yani", "işte", "şimdi", "evet", "ama", "şey" ve "tamam" gibi dilsel öğelerdir (Özbek, 1998). Sınıf içi söylemde pek çok farklı dilsel yapılarla birlikte, söylem belirleyicileri de önemli bir yere sahiptir. Bu yapılar aracılığıyla öğretmenler, sınıf içinde öğrencileri yönlendirebilmekte, konuya yönelik ilgilerini canlı tutabilmekte ve dersin evrelerine ilişkin değişimlere dikkati çekebilmektedir. Diğer bir deyişle, söylem belirleyicileri, sınıf içi etkileşimindeki ya da öğrenme döngüsündeki değişiklikleri ortaya koyabilmektedir. Bu doğrultuda bu araştırmanın amacı, günlük yaşamda kullandığımız söylem belirleyicilerinin sınıf içi iletişimde ne sıklıkla kullanıldığını ve iletişimdeki işlevlerini ortaya koymaktır. Schiffrin'in (1987) söylem modeli çerçevesinde oluşturduğu sınıflandırma, çalışmanın kuramsal çerçevesini oluşturmaktadır. Kesitsel olarak planlanan bu çalışmada, Türkçe öğretmenlerinin söylem belirleyicileri kullanımı üzerine odaklanılmıştır. Veri tabanının oluşturulma sürecinde, mesleksel deneyim süreleri farklılaşan ve farklı ortaokullarda görev yapan 4’ü kadın, 4’ü erkek olmak üzere toplam 8 Türkçe öğretmeni ve 7. sınıf öğrencileriyle çalışılmıştır. 2012-2013 Eğitim Öğretim yılı güz döneminde 16 ders saati kayda alınmıştır. Öncelikle, öğretmenlere araştırmanın konusu ile ayrıntılı bilgi verilmeden, öğrencileriyle ders sırasındaki tüm etkileşimleri kamera ile kaydedilmiştir. Daha sonra da bu öğretmen-öğrenci etkileşimleri yazıya dökülerek çözümlenmiş ve söylem belirleyicisi kullanımı incelenmiştir. Elde edilen bulgulara göre, söylem belirleyicilerinin kullanım sıklığı öğretmenin cinsiyetine, yaşına ve deneyimine göre değişiklik göstermektedir.
Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanılan c1 seviye ders kitaplarındaki kültür unsurlarının incelenmesi (gazi yabancılar için Türkçe – İstanbul yabancılar için Türkçe)
(Ankara Üniversitesi Tömer, 2020) Mutlu, Hasan Hüseyin; Other; Other
Bu araştırmanın amacı, Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde ana materyal olarak kullanılan ders kitaplarının (Gazi Yabancılar İçin Türkçe ve İstanbul Yabancılar İçin Türkçe) C1 seviyelerinde yer alan kültür unsurlarını tespit etmektir. Çalışma nitel araştırma modellerinden temel nitel araştırma deseni ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında yabancılar Türkçe ders kitaplarından Gazi Yabancılar İçin Türkçe C1 ve İstanbul Yabancılar İçin Türkçe C1 ders kitapları çalışma materyali olarak belirlenmiştir. Veriler doküman incelemesi yöntemi ile toplanmış, içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Gazi Yabancılar İçin Türkçe C1 seviye ders kitabında en çok kullanılan kültürel unsur atasözü ve deyimler; en az kullanılan kültürel unsur ise kişiler arası ilişkiler olmuştur. İstanbul Yabancılar İçin Türkçe C1 seviye ders kitabında ise en çok kullanılan kültürel unsur edebiyat, sanat ve müzik; en az kullanılan kültürel unsur ise kişiler arası ilişkilerdir. Elde edilen bulgular dikkate alındığında kültürel unsurların kullanım oranları öğrenen kişilerin seviyelerine uygun olarak yerleştirilmiştir.

Browse

Browsing Sayı:171.1 (2020) by Title

Results Per Page

Sort Options