Baba-oğul-otorite üçgeninde “kırmızı saçlı kadın” ve “trans-atlantik”
| dc.contributor.author | Yüce, Neşe Munise | |
| dc.contributor.department | Batı Dilleri ve Edebiyatı | tr_TR |
| dc.contributor.faculty | Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi | tr_TR |
| dc.date.accessioned | 2022-01-12T11:59:35Z | |
| dc.date.available | 2022-01-12T11:59:35Z | |
| dc.date.issued | 2018 | |
| dc.description.abstract | Baba- oğul ilişkisi insan yaşamının en önemli ve belki de en zor ilişkisidir. Genelde babalar gerçekleştiremedikleri arzularını oğulları aracılığıyla yaşamak ister, bir anlamda oğullarını özel projeleri gibi görürler. Oğullarsa çoğu zaman, üzerlerinde kurulan veya kurulmak istenen otoriteye belli bir yaşa geldiklerinde karşı çıkarak, babalarının arzularından çok kendi arzu ve hayallerini gerçekleştirecekleri bir yaşam seçerler. Olaylar böyle gelişince de baba ve oğul arasında bir çatışma çıkması çoğu zaman kaçınılmaz olur. S. Freud, baba-oğul mücadelesinin tek sebebi olarak “ödipus kompleksini gösterir. S. Freud, “Totem ve Tabu” adlı kitabında bu mücadeleden söz eder ve baba-oğul mücadelesinin bilinçaltı dürtülerle geliştiğini öne sürer. Freud, baba-oğul mücadelesinin temelinde ödipal bir çatışma görür. Bu psikolojik motifin, bir başka deyişle, insanlığın varoluşundan bu yana devam eden bu sancılı motifin yani baba-oğul ilişkisinin edebiyatın en başat motiflerinden biri olduğu aşikârdır. Disiplinler arası bir düşünceyle yapılacak olan bu çalışmada biri Türk diğeri Polonyalı, ama dünya ölçeğinde ün kazanmış iki yazarın (Orhan Pamuk'un “Kırmızı Saçlı Kadın” ve Witold Gombrowicz'in “Trans- Atlantik”) romanlarında “babayı ve oğlu öldürme” arketipine değinilecektir. Yapılan çalışmada, bu “öldürme arzusu”nu” Erich Fromm'un ödipus kompleksine yaklaşımıyla, yani bu çatışmayı ataerkil bir toplumda oğulun baba otoritesine isyanının sembolü olarak ele almak amaçlanmaktadır. Polonya toplumu ve Türk toplumunun erkek otoritesine dayanan örgütlenme düzenini karşılaştırmak amacıyla yapılacak olan bu çalışmada, iki toplum arasında bu bağlamdaki ciddi benzerlikler ele alınan iki roman ölçeğinde gösterilmeye ve her iki romanın da “oğullarına değer vermeyen” toplumlar için bir meydan okuma olduğu kanıtlanmaya çalışılacaktır. | tr_TR |
| dc.description.index | Trdizin | tr_TR |
| dc.identifier.issue | 02 | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.33171/dtcfjournal.2018.58.2.5 | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/77059 | |
| dc.identifier.volume | 58 | tr_TR |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi | tr_TR |
| dc.relation.isversionof | 10.33171/dtcfjournal.2018.58.2.5 | tr_TR |
| dc.relation.journal | Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi | tr_TR |
| dc.relation.publicationcategory | Makale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı | tr_TR |
| dc.subject | Ataerkil Toplum | tr_TR |
| dc.subject | Ödipus Kompleksi | tr_TR |
| dc.subject | Baba Cinayeti | tr_TR |
| dc.subject | Oğul Cinayeti | tr_TR |
| dc.title | Baba-oğul-otorite üçgeninde “kırmızı saçlı kadın” ve “trans-atlantik” | tr_TR |
| dc.title.alternative | the red haıred woman” and “trans-atlantıc” wıthın the Father, son, and authorıty trıangle | tr_TR |
| dc.type | Article | tr_TR |