AKCİĞER KANSERİNDE METABOLİK (GSTP1) POLİMORFİZMİNİN İLAÇ REZİSTANSINDAKİ ROLÜ
No Thumbnail Available
Files
Date
2007
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Akciğer kanseri olgularının çoğunu oluşturan küçük hücreli dışı akciğer kanserli hastalarda kemoterapiye yanıt oldukça düşük düzeydedir. Bu kanser hücrelerin özelikle platinyum bileşiklerine karşı kemorezistansında çeşitli faktörler arasında glutatyon S-transferazlar (GST) önemli rol oynamaktadır. GST'lerdeki bazı polimorfizmler enzim aktivitesinin değişmesine ve bu da kemoterapiye duyarlılığın ve hastanın sağ kalım süresinin değişmesine neden olabilmektedir. Örneğin GSTP1 ekzon 5 (İle104Val) ve ekzon 6 (Ala114Val) genetik polimorfizmleri bu enzimin aktivitesini azaltabilmektedir. Bu çalışmada platinyum bazlı kemoterapi alan ilerlemiş evreli (evre III ve IV) küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK) 139 hastanın (127'si erkek ve 12'si kadın) GSTP1 (İle104Val ve Ala114Val) gen polimorfizmleri ile kemoterapiye yanıtları ve sağ kalım süreleri ile ilişkileri araştırılmıştır. Genetik polimorfizmi lenfosit DNA'sı kullanılarak polimeraz zincir reaksiyonu ve restriksiyon parçası uzunluk yöntemiyle belirlenmiştir.. Platinyum bazlı kemoterapiye genelde hastaların 42'sinin (% 30.2) yanıt verdiği ve 97'sinin (% 69.8) ise yanıt vermediği saptanmıştır. Hastalarda GSTP1 polimorfizmlerinin platinyum bazlı kemoterapiye karşı alınan yanıtı anlamlı olarak değiştirmediği saptanmıştır. Genotiplerin kemoterapiye karşı verdikleri yanıtın yaş, cinsiyet, sigara içme durumları, uygulanan farklı ilaç rejimi, hastalığın evresi ve tümör histolojisi ile de etkilenmediği belirlenmiştir. GSTP1 ekzon 5 variant genotipine sahip hastaların sağ kalım süreleri yabanıl genotipe sahip hastalardan daha uzun bulunmazken (ortanca 16 aya karşı 18 ay; p=0,814) GSTP1 ekzon 6 variant genotipine sahip hastaların sağ kalım süreleri yabanıl genotipe sahip hastalardan daha uzun bulunmuştur (ortanca 22 aya karşı 16 ay; p=0,036). Düzeltilmiş çoklu regresyon Cox proportional hazard modeli de hazard oranının (hazard ratio-HR) 0,49 (% 95 Güven Aralığı (GA), 0,26-0,95, p=0,034) variant genotip ile koruyucu yönde sağ kalım süresi arasında ilişki olduğunu göstermiştir. Bu koruyucu yönde etki ekzon 5'te gözlenmemiştir (HR, 1,23; 0,68-2,22, % 95 GA, p=0,489). Benzer analiz, her iki genotipte, kemoterapiye yanıt ile sağ kalım arasında bir ilişkinin bulunmadığını göstermiştir (ekzon 5: HR, 1,48 ; % 95 GA, 0,83-2,63, p=0,181 ve ekzon 6: HR, 1,55; 95 % GA, 0,88-2,75, p=0,132). Bu sonuçlar, ileri evreli (evre III ve IV) KHDAK'lı hastalarda GSTP1 (Ala114 Val) polimorfizminin, yanıttan bağımsız olarak, klinik sonucu etkileyen lehte bir prognostik faktör olabileceğini ortaya koymaktadır.