Profesyonel futbolcularda hedef yöneliminin motivasyonel yönelim üzerine etkisi
No Thumbnail Available
Date
2019
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi
Abstract
Bu araştırmanın amacı, profesyonel futbolcuların hedef yönelimlerinin motivasyonel yönelimlerini nasıl
etkilediğini incelemektir. Araştırmaya 121 (Xyaş= 23.6± 3.6 yıl) profesyonel futbolcu katılmıştır. Katılımcıların
hedef yönelimlerini belirlemek için Toros (2001) tarafından Türk popülasyonuna uyarlanan ‘‘Sporda Görev ve
Ego Yönelimi Ölçeği (SGYÖ)’’, motivasyonel yönelimlerini belirlemek için ise Kazak (2001) tarafından
Türkçe’ye uyarlanan ‘‘Sporda Güdülenme Ölçeği (SGÖ)’’ kullanılmıştır. Verilerin analizi için İlk aşamada
katılımcıların SGYÖ’den aldıkları puanlara göre 4 grup oluşturulmuştur: Yüksek ego- Düşük görev, Düşük egoYüksek görev, Yüksek ego-Yüksek görev ve Düşük ego-Düşük görev. Sonrasında 4 (Grup) x 3 (içsel, dışsal,
amotivasyon) One Way ANOVA’dan faydalanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre Düşük Ego-Yüksek Görev
yönelimli sporcular, Yüksek Ego-Düşük Görev yönelimli sporculara göre içsel motivasyon alt boyutundan anlamlı
düzeyde daha yüksek puan almışlardır (p<0.05). Grupların Amotivasyon alt boyutundan aldıkları puanlar
incelendiğinde Düşük Ego-Yüksek Görev yönelimi grubu puanları, Düşük Ego-Düşük Görev ve Yüksek EgoYüksek Görev yönelimi gruplarından anlamlı düzeyde daha düşüktür (p<0.05). Bu Araştırmanın sonuçlarına
bakıldığında, Yüksek Görev-Düşük Ego yönelimli futbolcuların Düşük Görev-Yüksek Ego yönelimlilere göre
daha fazla içsel motivasyona sahip olduğu söylenebilir. Bu durum literatürde yer alan birçok çalışma ile paralellik
göstermektedir (Ryan ve Deci, 2007; van de Pol ve ark., 2012). Daha başarılı sporcuların yetişmesine katkı
sağlamadaki kritik önemi göz önüne alındığında içsel motivasyonu ve görev yönelimini arttırmaya yönelik
çalışmaların arttırılması önerilmektedir.
Description
Keywords
Futbol, Hedef Yönelimi, Motivasyon