Cilt:17 Sayı:01 (2019)
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Cilt:17 Sayı:01 (2019) by Subject "Antrenör"
Now showing 1 - 3 of 3
Results Per Page
Sort Options
Item Antrenör adaylarının antrenör öz yeterlik düzeylerinin incelenmesi(Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, 2019) Koçak, Çalık Veli; Other; OtherBu araştırmada; üniversitede öğrenim gören antrenör adaylarının, mesleki öz yeterliklerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim yılında Hitit Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Antrenörlük Eğitimi Bölümünde öğrenim gören 120 antrenör adayı (36 Kadın, 84 Erkek) oluşturmaktadır. Araştırmada veriler; kişisel bilgi formu ve Unutmaz ve Gençer (2017) tarafından Türkçeye uyarlanan Antrenör Yeterlik Ölçeği-II (AYÖ-II) ile toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde SPSS 22 programı kullanılmıştır. Verilerin normal dağılım gösterip göstermediğini tespit etmek için Kolmogorov-Smirnov testi uygulanmış ve analizlerde anlamlılık düzeyi p< 0,05 olarak kabul edilmiştir. Cinsiyet, spor dalı türü milli sporculuk durumu değişkenine göre bağımsız örneklem T Testi uygulanmıştır. Katılımcıların yaş, sporculuk deneyimi süresi değişkenlerinin analizinde tek yönlü varyans analizi (ANOVA) uygulanmış ve değişkenler arasında anlamlı bulunan farklılığın hangi gruptan kaynaklandığını belirlemek için LSD testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda cinsiyet, antrenörlüğü yapılan spor dalının türü, geçmiş sporculuk ve milli takımlarda sporcu olarak yer alma değişkenlerinin, antrenör adaylarının öz yeterlik düzeyini olumlu yönde etkilediği belirlenmiştir.Item Antrenör adaylarının iletişim ve liderlik becerilerinin incelenmesi(Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, 2019) Akoğlu, Halil Erdem; Spor Yöneticiliği; Spor Bilimleri Fakültesinsanlar hayatları boyunca belirli amaçları gerçekleştirmek için çabalarken bu amaçları gerçekleştirmede onlara yön verecek liderlere ihtiyaç duymaktadırlar. Bu durum spor yapan insanlar içinde geçerlidir ve gerek bireysel gerek takım sporcusu olsun, kendisini yönlendirecek ve en üst seviyede gelişimlerine katkı sağlayacak liderlere ihtiyaç duymaktadır. Antrenörler, sporcular için genellikle lider konumundadır ve sporcular üzerinde büyük etkisi olmakla beraber başarılı antrenörlerin sporcularla iletişim becerilerinin ve motivasyon seviyesinin daha yüksek olması beklenmektedir. Bu araştırma antrenörlük kurslarına katılan antrenör adaylarının iletişim ve liderlik becerilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Nicel araştırma modelinin benimsendiği bu çalışmada ilişkisel tarama deseninden yararlanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2017 yılında Spor Genel Müdürlüğü bünyesinde açılan birinci kademe yardımcı antrenör yetiştirme kurslarına katılan 287 (188 erkek ve 99 kadın) antrenör adayı oluşturmuştur. Üç bölümden oluşan anketin birinci bölümünde “Kişisel Bilgi Formu” kullanılırken, ikinci bölümünde ise Korkut (1996) tarafından geliştirilen “İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği” (İBDÖ) kullanılmıştır. Son bölümde ise Luthans (1992) tarafından geliştirilen ve Çömert (1999) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Liderlik Yönelimi Anketi” kullanılmıştır. Verilerin normallik dağılımlarına bakılmış ve normal dağılım göstermediği için non- parametrik testlerden yararlanılmıştır. Elde edilen veriler Korelasyon, Mann Whitney-U ve Kruskal Wallis H analizlerine tabi tutulmuştur. Sonuç olarak antrenör adaylarının iletişim becerileri arttıkça göreve yönelik (r =0,55**) ve insana yönelik (r=0,54**) liderlik becerilerinin de arttığı tespit edilmiştir. Göreve yönelik liderlik becerileri artan antrenörlerin insana yönelik liderlik becerilerinde de artış olduğu sonucuna varılmıştır. Kadınların, erkeklere göre iletişim becerileri (X=158,34, p<0,05) ve insana yönelik (X=163,97, p<0,05) liderlik özelliklerinin daha yüksek olduğu görülmüştürItem Futbolda antrenör-sporcu ilişkisi ve sürekli sportif kendine güven üzerine bir araştırma(Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, 2019) Tolukan, Ersan; Other; OtherBu araştırmada, Türkiye Futbol Federasyonu 1.lig ve 2.ligde futbol oynayan sporcuların antrenörleriyle olan ilişkileri ile sürekli sportif kendine güven düzeyleri arasındaki ilişkiler incelenmiştir. İlişkisel tarama modelindeki araştırmada, Jowett ve Ntoumanis (2004) tarafından geliştirilen; Altıntaş, Kazak Çetinkalp ve Aşçı (2012) tarafından Türk kültürüne uyarlanan Antrenör-Sporcu İlişki Ölçeği ve Vealey (1986) tarafından geliştirilen Yıldırım (2013) tarafından Türk kültürüne uyarlanan Sürekli Sportif Kendine Güven Ölçeği, 112 gönüllü katılımcıya uygulanmıştır. Katılımcıların antrenör-sporcu ilişkisi ve sürekli sportif kendine güven düzeylerine yönelik betimsel istatistikler (kişi sayısı, minimum, maksimum, ortalama, standart sapma) hesaplanmıştır. Ayrıca antrenör-sporcu ilişkisi alt boyutları ile sürekli sportif kendine güven düzeyleri arasındaki ilişkinin tespit edilmesi amacıyla pearson korelasyon testi, gruplar arası farkı belirlemek için One Way Anova testi yapılmıştır. Fark testlerinde p anlamlılık düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. Araştırma sonucunda futbolcuların antrenörleriyle olan ilişkilerinin olumlu seviyede olduğu ve sportif kendilerine güven düzeylerinin ise yüksek düzeyde olduğu saptanmıştır. Ayrıca antrenör-sporcu ilişkisi düzeyleriyle sürekli sportif kendine güven düzeyleri arasında pozitif yönde ve düşük bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.