DSpace Repository :: Browsing by Author "Onur, Bekir"

Browsing by Author "Onur, Bekir"

Now showing 1 - 17 of 17

8 ve 11 yaş grubundaki çocuklarda itiş kakış oyunu ile başatlık ve sosyometrik kategoriler arasındaki ilişkinin incelenmesi
(Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2003) Tekcan, Bilgen; Onur, Bekir; Other
The purpose of this study is to investigate the relationshipbetween frequencies of playing rough and tumble game; gender, roughand tumble play and dominance, and sociometric categories in 8-11 agechildren. It is important to understand the immediate and delayedfunctions of play for a healthy developmental continuum.Besides, physical part of the play is not only important for thephysical development but also cognitive performance resulting fromthese physical activities.This descriptive study aims to understand the relationshipbetween rough and tumble play, dominance and socio-metriccategories in 8-11 age children who attended summer school. Roughand tumble play frequency and dominance, and socio-metric categoriesare tested by age as an independent variable. Independent variables areage and gender and dependent variables of the study are rough andtumble game, dominance, and socio-metric categories.Sample of the study were 35 students between the age of 8-11who attended Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulusummer school. In the first part of the study, frequecy of playing roughand tumble play in free activity time researched. In second part of thestudy, researcher observed playing rough and tumble game in terms ofits relation with dominance and socio-metric relations in 21 boys due tolack of rough and tumble game in girl sample.In order to collect data from sample; a) students activitiesrecorded in order to determine the activities in the free play time. Thenthis recordings evaluated by ?Classifying Free Activity TimeCategories? (Humpreys ve Smith, 1987); b) ?Nomination Method? isused to determine socio-metric categories and ?Nomination Method forStrengt Level? used to determine dominace. SPSS used to analize thedata. Frequency of rough and tumble play is determined by timesampling method and evaluated by observed ratio in total free playtime. Kruskal Wallis test used to determine if there is a meaningfuldifference between frequency of playing rough and tumble game; levelof dominace and socio-metric categories.Results of the study suggests that there is a significantdifference between rough and tumble play and gender. But, norealtionship have found between rough and tumble play and level ofdominace in boys. Results also showed that there is a meaningfulrelationsip between rough and tumble game and sociometriccategories.Key Words: Rough and tumble play, dominance, sociometriccategories.
Ahlak eğitiminin psikolojik temelleri
(Ankara : Ankara Üniversitesi : Eğitim Bilimleri Fakültesi, 1979) Onur, Bekir; Eğitim Bilimleri Fakültesi
Çağdaş müze ve kültürel çeşitlilik: Arkeoloji müzesi uzmanlarının kültürel çeşitliliğe ilişkin yaklaşımlarının değerlendirilmesi
(Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2016) Karadeniz, Ceren; Onur, Bekir
Kültürün tanımı ve kullanımı her disiplinin bu kavramla ne anlatmak istediğine ve bu kavramı nasıl kullandığına göre değişse de, en yaygın tanımıyla kültür, bilgi, inanç, sanat,ahlak, hukuk, örf ve adetlerden ve insanın toplumum bir üyesi olarak elde ettiği bütün yeteneklerden oluşmuş karmaşık bir bütün; insanoğlunun ihtiyaçlarını gidermek amacıyla meydana getirdiği maddi ve manevi unsurların hepsidir. Bu süreçte toplumun çeşitlilik içeren bileşenleri önemli roller üstlenerek "kültürel çeşitlilik" kavramını gündeme getirmektedir. Kültürel çeşitlilik; çağdaş toplumlarda gözlemlenen, kültürün inanç, kimlik, değer, dil, din,yaşam biçimi, sanat, demografik unsurlar vb. bileşenlerindeki farklılıkları "zenginlik" olarak değerlendirerek, kendi inanç ve uygulama sistemlerine göre yaşayan bilinçli ve iyi örgütlenmiş bütün toplulukları kapsayan ve bu toplulukları güçlendirerek tanımayı destekleyen bir yaklaşımdır. 21. yüzyılda çağdaş müzeler, postmodernizmin de etkisiyle toplumla ve geçmişle yüzleşen, koleksiyonları yorumlayan, demokratik, insan haklarına saygılı ve çoğulcu bir kuruluş olma çabasındadır. Nesneden çok, "insan için var olma" amacındaki müzeler toplumsal dışlama ve ötekileştirme söylemlerini ortadan kaldırmak için kültürel çeşitliliğe vurgu yapmaktadır. Uluslararası Müzeler Konseyi (ICOM) tarafından yapılan müze tanımı, kültürel çeşitlilik kavramının ele alınmasıyla birlikte müzenin özündeki toplumcu olma,toplum için olma, toplumun hizmetinde olma, halka açık olma ve eğitim işlevlerini daha sık vurgulamaktadır. Birlikte yaşama platformu oluşturma amacına odaklanmış ve etnik merkezcilik, önyargı, ayrımcılık ve ırkçılık gibi sorunları gidermek için çalışmalar yapmaya başlamış çağdaş müzeler, Kültürel Çeşitlilik Evrensel Bildirgesi'nden hareketle koleksiyonlarını kültürel çeşitlilik yaklaşımıyla yönetmekte; sergi tasarımlarını, etkinliklerini, mimari özelliklerini, tanıtım ve eğitim çalışmalarını bu doğrultuda planlamaktadır. 2000'den itibaren müzelerde toplumsal işlevlere odaklanan çalışmaların genellikle, koleksiyonlarda çeşitliliği aramaya, farklı topluluklara ve hatta bireylere ilişkin kültürü sergilemeye, izleyicinin doğrudan katılımına olanak tanıyan kültür deneyimleri yaratmaya, izleyici geliştirme stratejileri sunmaya ve bu süreçlerde toplumdaki farklı gruplarla işbirliği yapmaya odaklandığı izlenmektedir. Müzelerin personel seçiminde ve organizasyonun güçlendirilmesinde işgücü çeşitliliğini sağlama yolunda çalışmalar yaptıkları da görülmektedir. Bu çalışmalardan hareketle Türkiye'deki müzelerin bürokratik engelleri aşarak toplumsal işlevleri çerçevesinde çevreleriyle daha yakın ilişkiler kuran kurumlar haline getirilmesi için bir kültürel çeşitlilik uygulama planı geliştirilmesi gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bu araştırmada, kültürel çeşitlilik olgusu müze bağlamında incelenmiştir. Bu doğrultuda dünyadaki ve Türkiye'deki farklı türdeki müzelerin kültürel çeşitlilik içerikli sergi ve etkinliklerini geleneksel ve çağdaş müzecilik işlevleri bağlamında ele alış biçimleri araştırılmış, T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı'na bağlı devlet arkeoloji müzelerinde görev yapan müze uzmanlarının kültürel çeşitliliğin müzede uygulanmasına ilişkin farkındalık düzeyleri ile yaklaşımları belirlenmiş ve ilgili bulgulardan yola çıkılarak Türkiye'deki arkeoloji müzeleri için bir kültürel çeşitlilik uygulama kitapçığı örneği geliştirilmiştir. Nitel ve nicel araştırma yöntemlerini içeren araştırmanın birden fazla çalışma grubu bulunmaktadır. Araştırmanın nicel aşaması kapsamında T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı'na bağlı devlet arkeoloji müzelerinde görev yapan müze uzmanlarının kültürel çeşitliliğin müzede uygulanmasına ilişkin farkındalık düzeylerini belirlemek amacıyla bir ölçme aracı geliştirilmiş, bu ölçme aracı Bakanlığa bağlı arkeoloji müzelerinde görev yapan 178 müze uzmanına 01.11.2014 – 01.01.2015 tarihleri arasında uygulanmıştır. Araştırmanın nitel aşaması kapsamında, Bakanlığa bağlı devlet arkeoloji müzelerinde görev yapan müze uzmanlarının kültürel çeşitliliğin müzede uygulanmasına ilişkin kişisel yaklaşımları ile çalıştıkları müzenin kurumsal yaklaşımını belirlemek için ise bir görüşme formu geliştirilmiştir. Form, 01.02.2015 – 01.05.2015 tarihleri arasında Ankara, Çorum, Kırşehir, İstanbul, Eskişehir, Antalya, Aydın, Samsun, Balıkesir, Erzurum ve Mardin illerindeki 11 müze uzmanına uygulanmıştır. Müze uzmanlarının kültürel çeşitliliğe ilişkin farkındalıklarını belirlemek amacıyla geliştirilen ölçme aracı, kültürel çeşitliliğin müzede temsili, müzenin toplumsal işlevlerinde kültürel çeşitlilik, sergi tasarımında kültürel çeşitlilik ve hizmet içi eğitimde kültürel çeşitlilik temalarında toplanan maddelerden oluşmuştur. Veri setindeki yanıtlar uzmanların kültürel çeşitliliğin müzede uygulanması gerektiğine ilişkin olumlu görüşlere sahip olduklarını, müzenin ulusal ve uluslararası düzeyde kültürel çeşitliliği temsil eden bir kurum olduğunu düşündüklerini göstermiştir. Uzmanlar müzenin, toplumun kültürel çeşitliliğin bilincinde olmasını sağlaması gerektiğini ve müzenin bu süreçte farklı topluluklara seslenecek kurslar, toplantılar, seminerler, atölye programları vb. etkinlikler düzenlemesi gerektiği görüşündedir.Uzmanlar tüm bu çalışmaları gerçekleştirme sürecinde müze uzmanlarının kültürel çeşitlilik içerikli hizmet içi eğitimlere katılması gerektiği de ifade edilmiştir. Bulgular, arkeoloji müzelerinin koleksiyonlarından yola çıkarak geleneksel müzecilik anlayışını çağdaş platforma taşımak için ihtiyaç duydukları kültürel çeşitliliğe duyarlı iş gücüne sahip olduklarını göstermektedir. Uzmanların ve idarecilerin yaklaşımının müzenin yaklaşımını da belirlediği ve bazı müzelerde yaklaşımların uygulamalara yansıdığı gözlenmiştir. Dolayısıyla bulgular müzelerin yakın çevreleri açısından kendi stratejilerini Bakanlıkla iletişim halinde yürütmelerinin özgünlüğü ve çeşitliliği sağlayacağını göstermektedir. Araştırmacının izlenimi, arkeoloji müzelerindeki özgün uygulamaların halkın müzeye olan ilgisini ve katılımını artıracağı, diğer müze türlerinin müzecilik uygulamalarını çeşitlendirmesini ve farklı kültürlerin zengin birlikteliğine vurgu yapan yeni müze türlerinin oluşmasını sağlayacağı yönündedir. Araştırma bulgularının desteğiyle bir "Arkeoloji müzeleri için kültürel çeşitlilik uygulama el kitapçığı" örneğinin oluşturulmasıyla tamamlanmıştır.AbstractAlthough the definition and use of culture varies based on what each disciple tries to explain with it and how they use this concept, the most common definition of culture is to share of beliefs, values and objects by a society and the pursue of this by generations. Within this period, components of a society containing diversity play important roles and they reveal the concept of "cultural diversity". By regarding the differences in components of a culture's belief, identity, value, language, religion, life style, art, demographic factors etc. which can be seen in contemporary societies as "riches", cultural diversity is an approach including all conscious and well-organized communities that live on their own belief and practice systems and supporting to identify these communities by empowering them. With the influence of postmodernism, in the 21st century contemporary museums strive to become a pluralist institutions which face the society and the past, interpret the collections and respect human rights. As museums aim to "exist for human beings" rather than for objects, they emphasize cultural diversity in order to abolish the discourses of social exclusion and marginalization. The definition of museum by International Council of Museum (ICOM) lays more emphasize on the functions of being socialist, being for the society, being at society's service, being open to public and providing education after handling the concept of cultural diversity. Contemporary museums have focused on the purpose of creating a platform of living together and they started to perform studies in order to solve the problems like ethnic centralism, cultural subjectivity, prejudice, discrimination and racism. They manage their collections with cultural diversity approach based on Universal Declaration on Cultural Diversity; also they plan their exhibition designs, activities, architectural features, promotional and educational works in this direction. Since 2000, it has been observed that studies in museums focusing on social functions generally emphasize to look for cultural diversity in museum collections, to exhibit the dynamics of culture regarding different communities and even individuals, to create cultural experiences which provide direct participation of the audience, to present audience strategies and to cooperate with different groups in society within all these periods. Apart from this, it has been also seen that museums work on providing labor diversity for staff selection and empowerment of organization. With reference to these studies, in order for museums in Turkey to become institutions which have closer relations with their neighborhood and which are more autonomous by overcoming bureaucratic obstacles, it is urgent to develop an activation plan for cultural diversity. In this study, cultural diversity phenomenon is studied within the context of museum. In this direction, it is studied how different kind of museums in the world and in Turkey handle with exhibitions and activities containing cultural diversity within the functions of traditional and modern museum studies; awareness levels and approaches of museum experts working in state archeology museums of the Ministry of Culture and Tourism in Turkey about applying cultural diversity in museums are determined. The research containing both qualitative and quantitative research methods has more than one study group. In order to determine the awareness level of museum experts working in state archeology museums which are reporting to the Ministry of Culture and Tourism regarding the application of cultural diversity in museums, a measurement tool was developed; this tool was applied to 178 museum experts (archeologists and museum researchers) working in the state archeology museums between the dates of 01.11.2014 and 01.01.2015. Also an interview form was develop in order to determine personal approaches of these museum experts working in state archeology museums regarding the application of cultural diversity in museums and institutional approach of the museum in which they work. The form was applied to 11 museum experts working in Ankara, Çorum, Kırşehir, İstanbul, Eskişehir, Antalya, Aydın, Samsun, Balıkesir, Erzurum and Mardin between the dates of 01.02.2015 – 01.05.2015. The measurement tool which was developed in order to determine the awareness level of museum experts regarding cultural diversity includes the elements in the themes of representation of cultural diversity in museums, social functions of museums, exhibition designs and in-service training. The responses within the data set have shown that the experts have positive opinions about the necessity of applying cultural diversity in museums and they also think that museums are institutions representing cultural diversity at national and international level. Experts think that museums should provide the society with the awareness of cultural diversity and during this period they have to organize activities which will address to various communities such as courses, meetings, seminars, workplace programs etc. Furthermore, experts state that museums experts need to participate in in-service trainings with cultural diversity theme throughout all these processes. The findings show that archeology museums have the necessary labor force that is responsive to cultural diversity in order to carry traditional museum understanding to a more modern platform based on their collections. It is seen that the approach of experts and directors also determines the approach of the museum and in some museums the approach is reflected in the practices of museums. Thus, the findings revealed that museums should pursue their strategies in touch with the ministry in terms of their neighborhood so that the process would provide authenticity and diversity. Impression of the researcher is that authentic practices in archeology museums will increase the interest and participation of the public to museums and other museum types will help to diversify museum practices and to create new museum types which emphasize rich association of different cultures. With the support of research findings "a practical handbook of cultural diversity for archaeology museums" has been completed as the conclusion for the research.
Çağdaş müze ve kültürel çeşitlilik:Arkeoloji müzesi uzmanlarının kültürel çeşitliliğe ilişkin yaklaşımlarının değerlendirilmesi
(Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2015) Karadeniz, Ceren; Onur, Bekir; Güzel Sanatlar
Although the definition and use of culture varies based on what each disciple tries to explain with it and how they use this concept, the most common definition of culture is to share of beliefs, values and objects by a society and the pursue of this by generations. Within this period, components of a society containing diversity play important roles and they reveal the concept of "cultural diversity". By regarding the differences in components of a culture's belief, identity, value, language, religion, life style, art, demographic factors etc. which can be seen in contemporary societies as "riches", cultural diversity is an approach including all conscious and well-organized communities that live on their own belief and practice systems and supporting to identify these communities by empowering them. With the influence of postmodernism, in the 21st century contemporary museums strive to become a pluralist institutions which face the society and the past, interpret the collections and respect human rights. As museums aim to "exist for human beings" rather than for objects, they emphasize cultural diversity in order to abolish the discourses of social exclusion and marginalization. The definition of museum by International Council of Museum (ICOM) lays more emphasize on the functions of being socialist, being for the society, being at society's service, being open to public and providing education after handling the concept of cultural diversity. Contemporary museums have focused on the purpose of creating a platform of living together and they started to perform studies in order to solve the problems like ethnic centralism, cultural subjectivity, prejudice, discrimination and racism. They manage their collections with cultural diversity approach based on Universal Declaration on Cultural Diversity; also they plan their exhibition designs, activities, architectural features, promotional and educational works in this direction. Since 2000, it has been observed that studies in museums focusing on social functions generally emphasize to look for cultural diversity in museum collections, to exhibit the dynamics of culture regarding different communities and even individuals, to create cultural experiences which provide direct participation of the audience, to present audience strategies and to cooperate with different groups in society within all these periods. Apart from this, it has been also seen that museums work on providing labor diversity for staff selection and empowerment of organization. With reference to these studies, in order for museums in Turkey to become institutions which have closer relations with their neighborhood and which are more autonomous by overcoming bureaucratic obstacles, it is urgent to develop an activation plan for cultural diversity. In this study, cultural diversity phenomenon is studied within the context of museum. In this direction, it is studied how different kind of museums in the world and in Turkey handle with exhibitions and activities containing cultural diversity within the functions of traditional and modern museum studies; awareness levels and approaches of museum experts working in state archeology museums of the Ministry of Culture and Tourism in Turkey about applying cultural diversity in museums are determined. The research containing both qualitative and quantitative research methods has more than one study group. In order to determine the awareness level of museum experts working in state archeology museums which are reporting to the Ministry of Culture and Tourism regarding the application of cultural diversity in museums, a measurement tool was developed; this tool was applied to 178 museum experts (archeologists and museum researchers) working in the state archeology museums between the dates of 01.11.2014 and 01.01.2015. Also an interview form was develop in order to determine personal approaches of these museum experts working in state archeology museums regarding the application of cultural diversity in museums and institutional approach of the museum in which they work. The form was applied to 11 museum experts working in Ankara, Çorum, Kırşehir, İstanbul, Eskişehir, Antalya, Aydın, Samsun, Balıkesir, Erzurum and Mardin between the dates of 01.02.2015 – 01.05.2015. The measurement tool which was developed in order to determine the awareness level of museum experts regarding cultural diversity includes the elements in the themes of representation of cultural diversity in museums, social functions of museums, exhibition designs and in-service training. The responses within the data set have shown that the experts have positive opinions about the necessity of applying cultural diversity in museums and they also think that museums are institutions representing cultural diversity at national and international level. Experts think that museums should provide the society with the awareness of cultural diversity and during this period they have to organize activities which will address to various communities such as courses, meetings, seminars, workplace programs etc. Furthermore, experts state that museums experts need to participate in in-service trainings with cultural diversity theme throughout all these processes. The findings show that archeology museums have the necessary labor force that is responsive to cultural diversity in order to carry traditional museum understanding to a more modern platform based on their collections. It is seen that the approach of experts and directors also determines the approach of the museum and in some museums the approach is reflected in the practices of museums. Thus, the findings revealed that museums should pursue their strategies in touch with the ministry in terms of their neighborhood so that the process would provide authenticity and diversity. Impression of the researcher is that authentic practices in archeology museums will increase the interest and participation of the public to museums and other museum types will help to diversify museum practices and to create new museum types which emphasize rich association of different cultures. With the support of research findings "a practical handbook of cultural diversity for archaeology museums" has been completed as the conclusion for the research.
Dünyada çocuk müzeleri ile bilim, teknoloji ve kesif merkezlerinin incelenmesi ve Türkiye için bir çocuk müzesi modeli oluşturulması
(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2009) Karadeniz, Ceren; Onur, Bekir
“Dünyada Çocuk Müzeleri ile Bilim, Teknoloji ve Kesif Merkezlerinin İncelenmesi ve Türkiye için bir Çocuk Müzesi Modeli Oluşturulması” adlı bu çalışmada, dünyanın çeşitli ülkelerinde öncelikli amacı eğitim olan ve izleyicilerinin eğitimini doğrudan ya da dolaylı yollarla etkileyen çocuk müzeleri ve bilim, teknoloji ve kesif merkezleri incelenmiş ve Türkiye için bir çocuk müzesi modeli oluşturulmaya çalışılmıştır. Çalışmanın çıkış noktasını, müzelerin okul dışı eğitiminde sunduğu olanakları Türkiye için de yaratma koşullarını aramak oluşturmuştur. Bu nedenle, çalışmanın ilk bölümü, bu araştırmaya neden gereksinim duyulduğu, araştırmanın amacı, önemi, sınırlılıklar ve tanımları içermektedir. İkinci bölümde, müze, çocuk müzeleri ve bilim, teknoloji ve kesif merkezlerinin tanım ve amaçlarına yer verilmiştir. Üçüncü bölümde dünyadaki çocuk müzeleri ile bilim, teknoloji ve kesif merkezleri tarihçeleri, koleksiyon içerikleri, tasarladıkları sergiler ve eğitim etkinlikleri bağlamında ayrıntılı olarak incelenmiştir. Dördüncü bölümde, müze eğitimi, tarihçesi ve Türkiye’de bulunan müzelerde düzenlenen eğitim etkinliklerine yer verilerek, Türkiye için bir çocuk müzesi modeli oluşturulmaya çalışılmıştır. Değerlendirme ve sonuç bölümünde yapılan araştırma sonuçları özetlenmiş ve Türkiye’de bir çocuk müzesine duyulan ihtiyaç nedenleriyle birlikte vurgulanmıştır. Bu çalışmanın sonucunda dünyadaki örneklerine bakılarak, çocuk ve gençlerin kültürel kimliğe sahip çıkan, evrensel değerlere saygılı, araştıran, sorgulayan ve bilimin takipçisi bireyler olarak yetişmelerine katkı sağlayan bu kurumların Türkiye’nin de önemli bir ihtiyacı olduğu vurgulanmıştır.
Ergenlikte dostluk ve aşk
(Ankara : Ankara Üniversitesi : Eğitim Bilimleri Fakültesi, 1979) Onur, Bekir; Reymond, Berthe Rivier; Eğitim Bilimleri Fakültesi
Genç yetişkinlerin aşk biçemleri ve benlik tipleri
(Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2008) Ercan, Hülya; Onur, Bekir
Bu araştırmada genç yetişkinlerin aşk biçemleri ve benlik tipleri cinsiyet, eğitim düzeyi, sosyoekonomik düzey, aşk biçemleri ek olarak ilişki sayısı, ilişki süresi, ilişki statüsü ve benlik tiplerine göre karşılaştırılarak incelenmiştir. Araştırma, ilişkisel tarama modeline dayanan betimsel bir çalışmadır. Araştırma grubu 2007-2008 yılında Ankara il sınırları içinde farklı semtlerde ikamet eden ve karşı cinsle ilişki deneyimi bulunan 24–30 yaşlarındaki 590 bireyden oluşmaktadır. Araştırma grubuna “Aşka İlişkin Tutumlar Ölçeği”, “İlişkisel-Bireyci-Toplulukçu Benlik Ölçeği” ve “Kişisel Bilgi Formu” uygulanmıştır. Araştırma sorularını yanıtlamak için SPSS paket programından yararlanılarak, t-testi, tek değişkenli varyans analizi ve kümeleme analizi teknikleri kullanılmıştır. Bu araştırmadan elde edilen bulgular, Türk kültüründe aşk biçemleri ve benlik tiplerinin çeşitli değişkenlere göre farklılaştığına işaret etmektedir. Araştırma sonuçları içinde yaşanılan toplumsal bağlamın, bireylerin hem aşk biçemlerinin hem de benlik tiplerinin şekillenmesinde önemli olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte aşk biçemleri ve benlik tipleri, bağlamsal etkiye açık, ilişkili iki olgu olarak değerlendirilebilir.
İlköğretim öğrencilerinin kültürel etkinlikleri ile özerklikleri arasındaki ilişki
(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2002) Demir, T. Şener; Onur, Bekir
Bu çalışmada çocukların kültürel etkinliklerinin neler olduğu belirlenerek sosyoekonomik düzey ve cinsiyet açısından karşılaştırmalar yapılması, aynı zamanda bu etkinlikler ile özerklik düzeyi arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Betimsel nitelikte olan araştırmada ilköğretim 4. ve 5. sınıfa devam eden alt SED'den 79, orta SED'den 76 ve üst SED'den 74 olmak üzere toplam 229 çocuk yer almıştır. Araştırma grubuna araştırmacı tarafından geliştirilen Kültürel Etkinlikler Envanteri (KEE) ve Özerklik Anketi uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS programında çözümlenmiştir. Kültürel Etkinlikler Envanterindeki bazı maddeler ANOVA tek boyutlu varyans analizi ile, bazı maddeler ise kaykare yöntemi ile incelenmiştir. Ayrıca kültürel etkinlikler ile özerklik arasındaki ilişki Pearson korelasyon katsayısı hesaplanarak test edilmiştir. Araştırmada anket ve envanterler uygulandıktan sonra her SED'den 6'şar olmak üzere toplam 18 çocukla derinlemesine görüşme yapılmıştır. Bu araştırmadan elde edilen bulgular çocukların kültürel etkinliklerinin çeşidinde ve çocukların bu etkinliklere katılma sıklıklarında sosyoekonomik düzeyler ve cinsiyetler arasında farklılıklar olduğunu, aynı zamanda kültürel etkinliklere katılma ile özerklik düzeyi arasında ilişki olduğunu göstermiştir. Abstract The purpose of this study is to determine the cultural activities and autonomy level of 4th and 5th grade elementary school children in terms of socioeconomic status (SES) and gender, and to find out the relationship between cultural activities and autonomy. The research was conducted in three different socioeconomic district schools of Ankara. A total of 229 children (79, 76 and 74 from low, middle and high SESs respectively) were involved in the research. "The Cultural Activities Inventory" (CAI) and "Autonomy Questionnaire" were administered to children, which was developed by the researcher for the purpose of the research. Data was analyzed by Qui Square and one-way ANOVA. The relation between cultural activities and autonomy was analyzed by Pearson Correlation Coefficient. Also in-depth interviews were carried out with 18 of the children (6 children from each SES) and content-analyzed. Post-hoc tests (Tukey HSD) revealed that in most of the activities children in high SES showed significant differences than their peers in middle or low SESs. Gender differences were not marked in the total number of activities, but in the sub-items, there are significant differences between girls' and boys' activities. At the same time, the results of this research showed that there is a relation between cultural activities and autonomy. The study 199 provided information about children's daily activities in Ankara and showed the differences and similarities between children from different SESs and genders. However, more research is needed to generalize these activities and to talk about a child culture in Turkey.
Kadın rolü - erkek rolü
(Ankara : Ankara Üniversitesi : Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 1980) Spenle, A. M. Rocheblave; Onur, Bekir; Eğitim Bilimleri Fakültesi
Kardeş sahibi olup olmama durumunun okul öncesi dönemdeki sosyal oyuna etkisi
(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2000) Taylı, Aslı; Onur, Bekir; Eğitimde Psikolojik Hizmetler Bölümü
Si- abstract This study investigates the effects of to be only child or singleton child on social play in preschool age children. The fist part of the study includes the theoretical explanations of to be only child or singleton child, social play, the problem, the aim and the importance of the study. The second part contains the research procedure, instruments used in the study, and analysis of the data. The third part of the study deals with findings, and discussion. The fourth part consists of the summary, conclusions, and suggestions for future researches. The aim of the research is to determine the differences between the social game preferences of only child and singleton child. For this purpose, 18 singleton child and 20 only child were observed and evaluated according to the Parten's social game categories. The results show that only children prefer solitary play than singleton children, singleton children prefer associative play and cooperative play than only children. Another aim of the research is to investigate whether there is a difference between the sexes and the number of the playmates of only child and singleton child during free play. It is found that both of the child groups play with same sex as themselves. The average number of children in each play group is five. Four of children in each group has the same sex and other one has apposite sex.
Kimlik duygusunun kazanılması açısından ergenlerin, genç yetişkinlerin ve yetişkinlerin karşılaştırılmas
(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1997) Küker, Süreyya; Onur, Bekir; Eğitimde Psikolojik Hizmetler Bölümü
Müze eğitimi ve kültürel kimlik
(Ankara : Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1999) Seidel, Stefan; Hudson, Kenneth; Onur, Bekir
Müze eğitimi ve müze ziyaretçilerinin Atatürk ve Kurtuluş Savaşı müzesi ziyaretçi profili aracılığıyla incelenmesi
(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2004) Uysal, Çağrı Karademir; Onur, Bekir; Other
The aim of this research is to determine the profile of "Atatürk ve Kurtuluş Savaşı Museum", to investigate the profile in detail and evaluating in the frame of museum education. This research is search type and the research group is the visitors who visited "Atatürk ve Kurtuluş Savaşı Museum" between 8 and 23 Agust 2004. An inquiry that used in two studies before were applied to the research group. The necessary changes on the inquiry are done by the researcher based on literature. The data are analyzed by SPSS software frequency and percentage analysis of the data are also done. The information deriven from this research shows that the visitors mostly prefer the museums as a leasure activity and see the museums as entertaining and instructive places. The age of visitors vary in a wide range: young, young adults and middle aged people have visited the museum mostly with their families and spent more than one hour in the museum. The smallest percentage belongs to the visitors having visited the museum for the first time and the biggest percentage belongs to the ones who visited museums 2-5 times. The ways visitors being aware of the museum are mostly experiences of other people and the media. The gender of visitors do not differ very much and mostly visitors are non-foreigners. Visiting museums increase with the education level of people, most visitors are students and people working in public and private sector. Visitors evaluate the services of museum as very well and the section that the visitors like the most is the panorama/painted pictures. The studies on museum education and museum visitors in Turkey should be improved and continued sistematically.
Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması
(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1991) Köker, Süreyya; Onur, Bekir; Eğitimde Psikolojik Hizmetler Bölümü
Okul öncesi çağdaki çocukların oyun konusundaki toplumsal-bilişsel davranış örüntüleri ile oyun materyalleri arasındaki ilişki
(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1991) Öngen, Demet; Onur, Bekir; Sosyoloji
Psikanaliz kuramında kadın
(Ankara : Ankara Üniversitesi : Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 1980) Onur, Bekir; Eğitim Bilimleri Fakültesi
Tarih boyunca oyunlar ve oyuncaklar
(Ankara Üniversitesi: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1992) Onur, Bekir; Eğitim Bilimleri Fakültesi
Oyan oynarken o oyunun nasıl yaratıldığım kendimize hiçbir zaman sormayız.. Birçok durumda oyunların ve oyuncakların kesin bir başlangıç noktası yoktur; ama toplumun, geleneklerin ve etnolojinin önemli bir rol oynadığı doğal bir gelişimleri vardır. Bir oyuncağın şimdiki biçimi uzun bir tarihin sonucudur. Ama birçok oyunun ve oyuncağın yapı açısından yüzyıllar boyunca pek değişmediğine de dikkat etmek gerekir. Acaba ilkel insanlar çok mu yaratıcı ve becerikli idiler ya da aşırı konforumuz bizim yaratıcılığımızı mı yok etti? Geriye bir göz atmak fena olmaz, ama bilgisayarlı Oyuncaklar ve benzerleri de, 100 yıl içinde bir oyuncak müzesinde yerlerini alacaklar. Çünkü şimdi biz de tarihi hazırlıyoruz.

Browsing by Author "Onur, Bekir"

Results Per Page

Sort Options