Browsing by Author "Kaya, Murat"

Now showing 1 - 3 of 3
  • No Thumbnail Available
    Item
    Arap sümbülü (Muscari neglectum Guss.) bitkisinin in vitro kültüründe nekrozu önlemek için yavaş hormon salınımı yapan biyomateryal bazlı taşıyıcı sistemlerinin geliştirilmesi
    (Biyoteknoloji Enstitüsü, 2020) Mujtaba, Muhammad; Kaya, Murat; Other
    In vitro doku kültür sırasında, ROS aracılı oksidatif doku kararması, araştırılan eksplantların rejenerasyon kabiliyetini sınırlayan başlıca kısıtlamalar arasında yer almaktadır. Bu fenomenin arkasındaki ana neden, ROS ve fitohormon hemostaz gardiyanının bozulmasıdır. Bu durum dokularda aşırı ROS birikmesine neden olup ciddi hücre ve doku hasarına yol açmaktadır. Mevcut tez çalışmasında, M. negelectum Guss.'un doku kararmasını kontrol etmek için yeni bir çözüm geliştirilmiştir. Bu amaç için üç farklı biyomateriyal tabanlı taşıyıcı, sırasıyla, G. macandrewii'den γ-APTES'ile işlevselleştirilmiş biyosilika boncuklar, Juglans regia'dan sporopollenin ve karides atığından kitin izole edilip farklı analitik araçlarla karakterize edilmiştir. İki farklı fitohormon (BAP ve NAA), izole edilmiş taşıyıcı sistemler içinde başarıyla enkapsüle edilmiştir. Sonuçlara göre, taşıyıcı sistemler, BAP ve NAA'nın sert dış koşullardan korunmasında önemli bir rol oynamıştır. Geliştirilen her üç taşıyıcı sistemin hepsinin hem simüle edilmiş tampon hem de doku kültürü koşullarında kontrollü salım patenleri sergilemiştir. Yükleme yüzdeleri, halihazırda geliştirilmiş birçok taşıyıcı sistemden daha yüksek kaydedilmiştir. Tez çalışmanın hipotezi ayrıca fizikokimyasal, enzimatik ve enzimatik olmayan analizlerle de desteklenmiştir. BAP ve NAA'nın kontrollü salımı, eksplantların normal büyümesiyle sonuçlanmıştır.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Develi Ovası (Kayseri) ve çevresinin rotifera faunası üzerine taksonomik bir çalışma
    (Fen Bilimleri Enstitüsü, 2008) Kaya, Murat; Altındağ, Ahmet
    Farklı mevsimlerde (Nisan, Temmuz, Ekim ve Aralık 2007), Develi Ovası ve çevresinde (Develi, Kayseri) bulunan 8 farklı su bölgesinden Rotifera’dan 32 cinse ait 84 tür teşhis edilmiştir. Bunlardan çoğunluğu Lecane cinsine aittir (14 tür, % 16.6). Bunu Cephalodella (9 tür, % 5.9), Lepadella (6 tür, % 7.1), Brachionus (5 tür, % 5.9) ve Trichocerca (5 tür, % 5.9) cinsleri takip etmiştir. Bu türlerden 9 tanesi (Cephalodella cf. forceps, Cephalodella delicata, C. misgurnus, Dipleuchlanis propatula, Encentrum limicola, E. mustela, Itura intermedia, Lecane paradoxa, Proales similis) Türkiye faunası için yeni kayıttır.Bu türlerden yaklaşık 50 tanesi bir kamera lusida kullanılarak çizilmiş ve 22 tanesi de elektron mikroskobu (SEM) ile şekillendirilmiştir. Ayrıca kaydedilen türlerden bazılarının taksonomik olarak önemli bölgeleri tür teşhisi sırasında ölçülmüştür. Çalışma alanlarının bazı fiziksel parametreleri (çözünmüş oksijen, elektriksel iletkenlik, pH, su sıcaklığı, rakım ve kordinatlar) arazi çalışması sırasında ölçülmüştür.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Geleneksel Kır Meskenlerinde Mimari Degradasyon: Sinop İli Örneği
    (Ankara Üniversitesi, 2019-04-30) Kaya, Murat; Other; Other
    Günümüz dünyasında her alanda görülen hızlı değişim, Türkiye kırlarını da etkisi altına almış, geleneksel kır meskenleri çok hızlı gelişen bir mimari degradasyonla karşı karşıya kalmıştır. Bu çalışmada Sinop yöresinde bulunan geleneksel ahşap meskenlerdeki değişim ele alınmış, coğrafi çevrenin bütün özelliklerini içinde barındıran bu konutların hızla nasıl aslından uzaklaştırıldıkları ve bunu etkileyen hususlar üzerinde durulmuştur. Sinop yöresinde, çevredeki zengin orman örtüsünden faydalanılarak inşa edilen ahşap kır meskenlerinin bir kısmı göçler sonucu hızla boşalan yerleşmelerde kaderine terk edilerek yok olma tehlikesi ile karşı karşıya kalırken halen kullanılan meskenler için de farklı bir tehlike söz konusudur. Gerek yeni bir ev inşa etmenin ekonomik zorlukları, gerekse kerestenin pahalılığı ve doğal çevreden artık temin edilemez oluşu yöre halkının mevcut ahşap evlerini en kolay ve ucuz şekilde kullanılabilir hale getirmeye zorlamaktadır. Bu süreçte; evlerin çatısındaki taş örtü yerini kiremit ve sac örtüye, ahşap malzeme ise yerini tuğla/briket gibi malzemelere bırakmaya başlamıştır. Sonuç olarak yöredeki geleneksel konutlar hızla yerini doğal ve çağdaş yapı malzemesinin birlikte yer aldığı ne geleneksel ne de modern olmayan konutlara bırakmaktadır.