Browsing by Author "Karadeniz, Ceren"
Now showing 1 - 8 of 8
Results Per Page
Sort Options
Item Ankara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi sergileri “Müzelerin geleceği”(Ankara Üniversitesi, 2020) Karadeniz, Ceren; Yanar, Ayşem; Güzel Sanatlar Fakültesi09-20 Kasım 2020 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Kütür Sanat Evi ev sahipliğinde Ankara Üniversitesi Web portalinden yayınlanan “Müzelerin Geleceği” isimli çevrim içi sergi dijital dünyada müzelerin kültürel gelecek inşasına vurgu yapmayı amaçlamıştır. Tarihe kendinden bir iz bırakmaya çalışan insan, mağara duvarına, taşların üzerine, sütunlara, ahşaba ve kimi zaman da halıya, kilime aktarmıştır isteklerini, sevgisini, korkusunu, nazarını, inancını, gücünü ve icatlarını. Ölümsüzlük ve sonsuzluk arayışı olarak açıklanabilecek bu eylem, farklı boyutlarda ve içeriklerde müzelerin de kapılarını aralamıştır. Geleceğe ilişkin planlar hiç bitmemiş, sonsuzluk ve ölümsüzlük arayışı müzeleri çeşitlendirmiştir. Günümüz geleceğin farklı deneyimlerle ve yeni yöntemlerle, yeni bir evrende aranmaya başlandığının ispatı çok sayıda gelişmeye ev sahipliği yapmaktadır. Dolayısıyla insanlığın geleceğini inşa ederken özel bir konuma yerleştirdiği müzeleri yeni deneyimlere açma ve fütürist bir yaklaşımla değerlendirme gereği doğmuştur.Item Ankara üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesinde açılan sergiler(Ankara Üniversitesi, 2019) Yanar, Ayşem; Karadeniz, Ceren; Güzel Sanatlar FakültesiAnkara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Kültür Varlıkları Koruma ve Onarım, Temel Sanat ve Müzecilik Bölümleri öğretim üyeleri 2019 yılında üç tematik sergi hazırladılar. Müzelerin mimari özelikleriyle içerdikleri koleksiyonları gölgede bırakarak yeni çağı karşılama ya da temsil etme biçimlerini sorgulayan “Hangi Müze”; kültür varlıklarını koruma ve sürdürülebilirliğini sağlama sürecinde başvurulan tekniklerden biri olan restitüsyonun önemine vurgu yapan “Yeniden Tasarlama” ve insanın kendi kapıları arasındaki gelgitleri çarpıcı bir baskı resim ve resim seçkiyle sunan “İkilik” isimli sergiler hakkında ayrıntılı bilgiler paylaşılmıştır.Item Çağdaş müze ve kültürel çeşitlilik: Arkeoloji müzesi uzmanlarının kültürel çeşitliliğe ilişkin yaklaşımlarının değerlendirilmesi(Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2016) Karadeniz, Ceren; Onur, BekirKültürün tanımı ve kullanımı her disiplinin bu kavramla ne anlatmak istediğine ve bu kavramı nasıl kullandığına göre değişse de, en yaygın tanımıyla kültür, bilgi, inanç, sanat,ahlak, hukuk, örf ve adetlerden ve insanın toplumum bir üyesi olarak elde ettiği bütün yeteneklerden oluşmuş karmaşık bir bütün; insanoğlunun ihtiyaçlarını gidermek amacıyla meydana getirdiği maddi ve manevi unsurların hepsidir. Bu süreçte toplumun çeşitlilik içeren bileşenleri önemli roller üstlenerek "kültürel çeşitlilik" kavramını gündeme getirmektedir. Kültürel çeşitlilik; çağdaş toplumlarda gözlemlenen, kültürün inanç, kimlik, değer, dil, din,yaşam biçimi, sanat, demografik unsurlar vb. bileşenlerindeki farklılıkları "zenginlik" olarak değerlendirerek, kendi inanç ve uygulama sistemlerine göre yaşayan bilinçli ve iyi örgütlenmiş bütün toplulukları kapsayan ve bu toplulukları güçlendirerek tanımayı destekleyen bir yaklaşımdır. 21. yüzyılda çağdaş müzeler, postmodernizmin de etkisiyle toplumla ve geçmişle yüzleşen, koleksiyonları yorumlayan, demokratik, insan haklarına saygılı ve çoğulcu bir kuruluş olma çabasındadır. Nesneden çok, "insan için var olma" amacındaki müzeler toplumsal dışlama ve ötekileştirme söylemlerini ortadan kaldırmak için kültürel çeşitliliğe vurgu yapmaktadır. Uluslararası Müzeler Konseyi (ICOM) tarafından yapılan müze tanımı, kültürel çeşitlilik kavramının ele alınmasıyla birlikte müzenin özündeki toplumcu olma,toplum için olma, toplumun hizmetinde olma, halka açık olma ve eğitim işlevlerini daha sık vurgulamaktadır. Birlikte yaşama platformu oluşturma amacına odaklanmış ve etnik merkezcilik, önyargı, ayrımcılık ve ırkçılık gibi sorunları gidermek için çalışmalar yapmaya başlamış çağdaş müzeler, Kültürel Çeşitlilik Evrensel Bildirgesi'nden hareketle koleksiyonlarını kültürel çeşitlilik yaklaşımıyla yönetmekte; sergi tasarımlarını, etkinliklerini, mimari özelliklerini, tanıtım ve eğitim çalışmalarını bu doğrultuda planlamaktadır. 2000'den itibaren müzelerde toplumsal işlevlere odaklanan çalışmaların genellikle, koleksiyonlarda çeşitliliği aramaya, farklı topluluklara ve hatta bireylere ilişkin kültürü sergilemeye, izleyicinin doğrudan katılımına olanak tanıyan kültür deneyimleri yaratmaya, izleyici geliştirme stratejileri sunmaya ve bu süreçlerde toplumdaki farklı gruplarla işbirliği yapmaya odaklandığı izlenmektedir. Müzelerin personel seçiminde ve organizasyonun güçlendirilmesinde işgücü çeşitliliğini sağlama yolunda çalışmalar yaptıkları da görülmektedir. Bu çalışmalardan hareketle Türkiye'deki müzelerin bürokratik engelleri aşarak toplumsal işlevleri çerçevesinde çevreleriyle daha yakın ilişkiler kuran kurumlar haline getirilmesi için bir kültürel çeşitlilik uygulama planı geliştirilmesi gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bu araştırmada, kültürel çeşitlilik olgusu müze bağlamında incelenmiştir. Bu doğrultuda dünyadaki ve Türkiye'deki farklı türdeki müzelerin kültürel çeşitlilik içerikli sergi ve etkinliklerini geleneksel ve çağdaş müzecilik işlevleri bağlamında ele alış biçimleri araştırılmış, T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı'na bağlı devlet arkeoloji müzelerinde görev yapan müze uzmanlarının kültürel çeşitliliğin müzede uygulanmasına ilişkin farkındalık düzeyleri ile yaklaşımları belirlenmiş ve ilgili bulgulardan yola çıkılarak Türkiye'deki arkeoloji müzeleri için bir kültürel çeşitlilik uygulama kitapçığı örneği geliştirilmiştir. Nitel ve nicel araştırma yöntemlerini içeren araştırmanın birden fazla çalışma grubu bulunmaktadır. Araştırmanın nicel aşaması kapsamında T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı'na bağlı devlet arkeoloji müzelerinde görev yapan müze uzmanlarının kültürel çeşitliliğin müzede uygulanmasına ilişkin farkındalık düzeylerini belirlemek amacıyla bir ölçme aracı geliştirilmiş, bu ölçme aracı Bakanlığa bağlı arkeoloji müzelerinde görev yapan 178 müze uzmanına 01.11.2014 – 01.01.2015 tarihleri arasında uygulanmıştır. Araştırmanın nitel aşaması kapsamında, Bakanlığa bağlı devlet arkeoloji müzelerinde görev yapan müze uzmanlarının kültürel çeşitliliğin müzede uygulanmasına ilişkin kişisel yaklaşımları ile çalıştıkları müzenin kurumsal yaklaşımını belirlemek için ise bir görüşme formu geliştirilmiştir. Form, 01.02.2015 – 01.05.2015 tarihleri arasında Ankara, Çorum, Kırşehir, İstanbul, Eskişehir, Antalya, Aydın, Samsun, Balıkesir, Erzurum ve Mardin illerindeki 11 müze uzmanına uygulanmıştır. Müze uzmanlarının kültürel çeşitliliğe ilişkin farkındalıklarını belirlemek amacıyla geliştirilen ölçme aracı, kültürel çeşitliliğin müzede temsili, müzenin toplumsal işlevlerinde kültürel çeşitlilik, sergi tasarımında kültürel çeşitlilik ve hizmet içi eğitimde kültürel çeşitlilik temalarında toplanan maddelerden oluşmuştur. Veri setindeki yanıtlar uzmanların kültürel çeşitliliğin müzede uygulanması gerektiğine ilişkin olumlu görüşlere sahip olduklarını, müzenin ulusal ve uluslararası düzeyde kültürel çeşitliliği temsil eden bir kurum olduğunu düşündüklerini göstermiştir. Uzmanlar müzenin, toplumun kültürel çeşitliliğin bilincinde olmasını sağlaması gerektiğini ve müzenin bu süreçte farklı topluluklara seslenecek kurslar, toplantılar, seminerler, atölye programları vb. etkinlikler düzenlemesi gerektiği görüşündedir.Uzmanlar tüm bu çalışmaları gerçekleştirme sürecinde müze uzmanlarının kültürel çeşitlilik içerikli hizmet içi eğitimlere katılması gerektiği de ifade edilmiştir. Bulgular, arkeoloji müzelerinin koleksiyonlarından yola çıkarak geleneksel müzecilik anlayışını çağdaş platforma taşımak için ihtiyaç duydukları kültürel çeşitliliğe duyarlı iş gücüne sahip olduklarını göstermektedir. Uzmanların ve idarecilerin yaklaşımının müzenin yaklaşımını da belirlediği ve bazı müzelerde yaklaşımların uygulamalara yansıdığı gözlenmiştir. Dolayısıyla bulgular müzelerin yakın çevreleri açısından kendi stratejilerini Bakanlıkla iletişim halinde yürütmelerinin özgünlüğü ve çeşitliliği sağlayacağını göstermektedir. Araştırmacının izlenimi, arkeoloji müzelerindeki özgün uygulamaların halkın müzeye olan ilgisini ve katılımını artıracağı, diğer müze türlerinin müzecilik uygulamalarını çeşitlendirmesini ve farklı kültürlerin zengin birlikteliğine vurgu yapan yeni müze türlerinin oluşmasını sağlayacağı yönündedir. Araştırma bulgularının desteğiyle bir "Arkeoloji müzeleri için kültürel çeşitlilik uygulama el kitapçığı" örneğinin oluşturulmasıyla tamamlanmıştır.AbstractAlthough the definition and use of culture varies based on what each disciple tries to explain with it and how they use this concept, the most common definition of culture is to share of beliefs, values and objects by a society and the pursue of this by generations. Within this period, components of a society containing diversity play important roles and they reveal the concept of "cultural diversity". By regarding the differences in components of a culture's belief, identity, value, language, religion, life style, art, demographic factors etc. which can be seen in contemporary societies as "riches", cultural diversity is an approach including all conscious and well-organized communities that live on their own belief and practice systems and supporting to identify these communities by empowering them. With the influence of postmodernism, in the 21st century contemporary museums strive to become a pluralist institutions which face the society and the past, interpret the collections and respect human rights. As museums aim to "exist for human beings" rather than for objects, they emphasize cultural diversity in order to abolish the discourses of social exclusion and marginalization. The definition of museum by International Council of Museum (ICOM) lays more emphasize on the functions of being socialist, being for the society, being at society's service, being open to public and providing education after handling the concept of cultural diversity. Contemporary museums have focused on the purpose of creating a platform of living together and they started to perform studies in order to solve the problems like ethnic centralism, cultural subjectivity, prejudice, discrimination and racism. They manage their collections with cultural diversity approach based on Universal Declaration on Cultural Diversity; also they plan their exhibition designs, activities, architectural features, promotional and educational works in this direction. Since 2000, it has been observed that studies in museums focusing on social functions generally emphasize to look for cultural diversity in museum collections, to exhibit the dynamics of culture regarding different communities and even individuals, to create cultural experiences which provide direct participation of the audience, to present audience strategies and to cooperate with different groups in society within all these periods. Apart from this, it has been also seen that museums work on providing labor diversity for staff selection and empowerment of organization. With reference to these studies, in order for museums in Turkey to become institutions which have closer relations with their neighborhood and which are more autonomous by overcoming bureaucratic obstacles, it is urgent to develop an activation plan for cultural diversity. In this study, cultural diversity phenomenon is studied within the context of museum. In this direction, it is studied how different kind of museums in the world and in Turkey handle with exhibitions and activities containing cultural diversity within the functions of traditional and modern museum studies; awareness levels and approaches of museum experts working in state archeology museums of the Ministry of Culture and Tourism in Turkey about applying cultural diversity in museums are determined. The research containing both qualitative and quantitative research methods has more than one study group. In order to determine the awareness level of museum experts working in state archeology museums which are reporting to the Ministry of Culture and Tourism regarding the application of cultural diversity in museums, a measurement tool was developed; this tool was applied to 178 museum experts (archeologists and museum researchers) working in the state archeology museums between the dates of 01.11.2014 and 01.01.2015. Also an interview form was develop in order to determine personal approaches of these museum experts working in state archeology museums regarding the application of cultural diversity in museums and institutional approach of the museum in which they work. The form was applied to 11 museum experts working in Ankara, Çorum, Kırşehir, İstanbul, Eskişehir, Antalya, Aydın, Samsun, Balıkesir, Erzurum and Mardin between the dates of 01.02.2015 – 01.05.2015. The measurement tool which was developed in order to determine the awareness level of museum experts regarding cultural diversity includes the elements in the themes of representation of cultural diversity in museums, social functions of museums, exhibition designs and in-service training. The responses within the data set have shown that the experts have positive opinions about the necessity of applying cultural diversity in museums and they also think that museums are institutions representing cultural diversity at national and international level. Experts think that museums should provide the society with the awareness of cultural diversity and during this period they have to organize activities which will address to various communities such as courses, meetings, seminars, workplace programs etc. Furthermore, experts state that museums experts need to participate in in-service trainings with cultural diversity theme throughout all these processes. The findings show that archeology museums have the necessary labor force that is responsive to cultural diversity in order to carry traditional museum understanding to a more modern platform based on their collections. It is seen that the approach of experts and directors also determines the approach of the museum and in some museums the approach is reflected in the practices of museums. Thus, the findings revealed that museums should pursue their strategies in touch with the ministry in terms of their neighborhood so that the process would provide authenticity and diversity. Impression of the researcher is that authentic practices in archeology museums will increase the interest and participation of the public to museums and other museum types will help to diversify museum practices and to create new museum types which emphasize rich association of different cultures. With the support of research findings "a practical handbook of cultural diversity for archaeology museums" has been completed as the conclusion for the research.Item Çağdaş müze ve kültürel çeşitlilik:Arkeoloji müzesi uzmanlarının kültürel çeşitliliğe ilişkin yaklaşımlarının değerlendirilmesi(Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2015) Karadeniz, Ceren; Onur, Bekir; Güzel SanatlarAlthough the definition and use of culture varies based on what each disciple tries to explain with it and how they use this concept, the most common definition of culture is to share of beliefs, values and objects by a society and the pursue of this by generations. Within this period, components of a society containing diversity play important roles and they reveal the concept of "cultural diversity". By regarding the differences in components of a culture's belief, identity, value, language, religion, life style, art, demographic factors etc. which can be seen in contemporary societies as "riches", cultural diversity is an approach including all conscious and well-organized communities that live on their own belief and practice systems and supporting to identify these communities by empowering them. With the influence of postmodernism, in the 21st century contemporary museums strive to become a pluralist institutions which face the society and the past, interpret the collections and respect human rights. As museums aim to "exist for human beings" rather than for objects, they emphasize cultural diversity in order to abolish the discourses of social exclusion and marginalization. The definition of museum by International Council of Museum (ICOM) lays more emphasize on the functions of being socialist, being for the society, being at society's service, being open to public and providing education after handling the concept of cultural diversity. Contemporary museums have focused on the purpose of creating a platform of living together and they started to perform studies in order to solve the problems like ethnic centralism, cultural subjectivity, prejudice, discrimination and racism. They manage their collections with cultural diversity approach based on Universal Declaration on Cultural Diversity; also they plan their exhibition designs, activities, architectural features, promotional and educational works in this direction. Since 2000, it has been observed that studies in museums focusing on social functions generally emphasize to look for cultural diversity in museum collections, to exhibit the dynamics of culture regarding different communities and even individuals, to create cultural experiences which provide direct participation of the audience, to present audience strategies and to cooperate with different groups in society within all these periods. Apart from this, it has been also seen that museums work on providing labor diversity for staff selection and empowerment of organization. With reference to these studies, in order for museums in Turkey to become institutions which have closer relations with their neighborhood and which are more autonomous by overcoming bureaucratic obstacles, it is urgent to develop an activation plan for cultural diversity. In this study, cultural diversity phenomenon is studied within the context of museum. In this direction, it is studied how different kind of museums in the world and in Turkey handle with exhibitions and activities containing cultural diversity within the functions of traditional and modern museum studies; awareness levels and approaches of museum experts working in state archeology museums of the Ministry of Culture and Tourism in Turkey about applying cultural diversity in museums are determined. The research containing both qualitative and quantitative research methods has more than one study group. In order to determine the awareness level of museum experts working in state archeology museums which are reporting to the Ministry of Culture and Tourism regarding the application of cultural diversity in museums, a measurement tool was developed; this tool was applied to 178 museum experts (archeologists and museum researchers) working in the state archeology museums between the dates of 01.11.2014 and 01.01.2015. Also an interview form was develop in order to determine personal approaches of these museum experts working in state archeology museums regarding the application of cultural diversity in museums and institutional approach of the museum in which they work. The form was applied to 11 museum experts working in Ankara, Çorum, Kırşehir, İstanbul, Eskişehir, Antalya, Aydın, Samsun, Balıkesir, Erzurum and Mardin between the dates of 01.02.2015 – 01.05.2015. The measurement tool which was developed in order to determine the awareness level of museum experts regarding cultural diversity includes the elements in the themes of representation of cultural diversity in museums, social functions of museums, exhibition designs and in-service training. The responses within the data set have shown that the experts have positive opinions about the necessity of applying cultural diversity in museums and they also think that museums are institutions representing cultural diversity at national and international level. Experts think that museums should provide the society with the awareness of cultural diversity and during this period they have to organize activities which will address to various communities such as courses, meetings, seminars, workplace programs etc. Furthermore, experts state that museums experts need to participate in in-service trainings with cultural diversity theme throughout all these processes. The findings show that archeology museums have the necessary labor force that is responsive to cultural diversity in order to carry traditional museum understanding to a more modern platform based on their collections. It is seen that the approach of experts and directors also determines the approach of the museum and in some museums the approach is reflected in the practices of museums. Thus, the findings revealed that museums should pursue their strategies in touch with the ministry in terms of their neighborhood so that the process would provide authenticity and diversity. Impression of the researcher is that authentic practices in archeology museums will increase the interest and participation of the public to museums and other museum types will help to diversify museum practices and to create new museum types which emphasize rich association of different cultures. With the support of research findings "a practical handbook of cultural diversity for archaeology museums" has been completed as the conclusion for the research.Item Dünyada çocuk müzeleri ile bilim, teknoloji ve kesif merkezlerinin incelenmesi ve Türkiye için bir çocuk müzesi modeli oluşturulması(Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2009) Karadeniz, Ceren; Onur, Bekir“Dünyada Çocuk Müzeleri ile Bilim, Teknoloji ve Kesif Merkezlerinin İncelenmesi ve Türkiye için bir Çocuk Müzesi Modeli Oluşturulması” adlı bu çalışmada, dünyanın çeşitli ülkelerinde öncelikli amacı eğitim olan ve izleyicilerinin eğitimini doğrudan ya da dolaylı yollarla etkileyen çocuk müzeleri ve bilim, teknoloji ve kesif merkezleri incelenmiş ve Türkiye için bir çocuk müzesi modeli oluşturulmaya çalışılmıştır. Çalışmanın çıkış noktasını, müzelerin okul dışı eğitiminde sunduğu olanakları Türkiye için de yaratma koşullarını aramak oluşturmuştur. Bu nedenle, çalışmanın ilk bölümü, bu araştırmaya neden gereksinim duyulduğu, araştırmanın amacı, önemi, sınırlılıklar ve tanımları içermektedir. İkinci bölümde, müze, çocuk müzeleri ve bilim, teknoloji ve kesif merkezlerinin tanım ve amaçlarına yer verilmiştir. Üçüncü bölümde dünyadaki çocuk müzeleri ile bilim, teknoloji ve kesif merkezleri tarihçeleri, koleksiyon içerikleri, tasarladıkları sergiler ve eğitim etkinlikleri bağlamında ayrıntılı olarak incelenmiştir. Dördüncü bölümde, müze eğitimi, tarihçesi ve Türkiye’de bulunan müzelerde düzenlenen eğitim etkinliklerine yer verilerek, Türkiye için bir çocuk müzesi modeli oluşturulmaya çalışılmıştır. Değerlendirme ve sonuç bölümünde yapılan araştırma sonuçları özetlenmiş ve Türkiye’de bir çocuk müzesine duyulan ihtiyaç nedenleriyle birlikte vurgulanmıştır. Bu çalışmanın sonucunda dünyadaki örneklerine bakılarak, çocuk ve gençlerin kültürel kimliğe sahip çıkan, evrensel değerlere saygılı, araştıran, sorgulayan ve bilimin takipçisi bireyler olarak yetişmelerine katkı sağlayan bu kurumların Türkiye’nin de önemli bir ihtiyacı olduğu vurgulanmıştır.Item Modern Sanat Müzesi’nin Tasarımı: Müzecilik Yazıları(Ankara Üniversitesi, 2020) Karadeniz, Ceren; Güzel Sanatlar Fakültesiİletişim Yayınları tarafından basılan ve Ali Artun tarafından yayına hazırlanan Modern Sanat Müzesi’nin Tasarımı: Müzecilik Yazıları isimli kitap müzecilik için yalnızca taze kan bir yayın değil, aynı zamanda önemli müzecilerimizden Halil Edhem Bey’in müzecilik yaklaşımını ve deneyimlerini de içeren önemli bir yayındır. 19. yüzyılda Avrupa’da kurulan ve hizmet veren British Müzesi ve Louvre Müzesi gibi büyük müzeleri örnek alarak kurulan Müze-i Hümayun (Günümüz İstanbul Arkeoloji Müzesi), Halil Edhem Bey tarafından modern ve ulusal bir müze modelinde düzenlenmiştir. Müzenin düzenlenmesi sürecinde Halil Edhem Bey, koleksiyonu ayrıntılı olarak incelemiş; Müze-i Humayun’un Avrupa’daki örnekleriyle başa baş rekabet edebilecek bir müze olması için çaba sarf etmiş bir müzecidir. Kitapta Halil Edhem Bey’in müzecilik üzerine yazdığı yazılar yer almış; Türkiye’de müzeciliğin kurucu metinleri olarak kabul edilen bu yazılar ışığında Türk müzeciliğinin tarihi ve gelişim dönemleri de gözler önüne serilmiştir. Halil Edhem, müzelerin asar-ı atika mezarlığına dönüşmemesi gerektiğini ve İstanbul Asar-ı Atika Müzesi’nin Avrupa’daki örneklerinden hiç de geri kalmadığını; eser zenginliğinde onlarla yarıştığını ifade etmiştir. Bir modern ulusal müze kurma fikrine sahip olan Halil Edhem’in bu müzenin küratoryel fikrini ve programını nasıl kurduğu da bu kaynakta ayrıntılı olarak ele alınmıştır. Halil Edhem’in biyografisine ayrıntılı olarak yer veren kaynak, Edhem’in kaleminden çıkan eserleri içerikleriyle birlikte ele almaktadır. Kitap iki bölümde ele alınabilir. Birinci bölümde, Halil Edhem ile çalışmış olan arkeolog, tarihçi, müzesi İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Aziz Ogan ve Arif Müfit Mansel gibi hocaların Halil Edhem’i tanıtan yazıları yer almaktadır. Bu üç yazı da sanat tarihi ve müzecilik konularında önemli belgelerdir. Kitabın en sonunda ise, tarihçi Füsun Kıral tarafından derlenen Halil Edhem kaynakçası bulunmaktadır. Kitapta Aziz Ogan tarafından yazılan Halil Edhem’in yaşam öyküsü, ailesi, gençliği, eğitimi ve çalışma hayatı ve özellikle müze idareciliği kaleme alınmıştır. Müze-i Hümayun’un koleksiyonlarının zenginleştirilmesinde yaptığı katkılar, belgeleme çalışmaları ile Sanayi-i Nefise Mektebi müdürlüğü yaptığı dönemdeki hizmetleri ayrıntılı olarak ele alınmıştır.Item Okul Müzesi: Eğitim ve Okul Tarihine Etkileşimli Öğrenme Temelli bir Yaklaşım(Ankara Üniversitesi, 2019) Karadeniz, Ceren; Güzel Sanatlar Fakültesi; Baloş, PınarMüzeler 19.yüzyıldan itibaren eğitim kurumu olma işlevi üstlenmişler, okul dışı öğrenme ortamı olarak daha değerli hale gelmişlerdir. Okulların öğrenim materyali olarak biriktirmeye başladığı nesnelerin koleksiyon haline gelmesiyle ortaya çıkan okul müzeleri, zamanla okulun ve eğitim sisteminin gelişiminin izlenebildiği kurumlara dönüşmüştür. Dersler için malzeme biriktiren okulların yanı sıra özel bir alana yönelik koleksiyon yapan okullar da olmuştur. Dolayısıyla okul müzeleri tanımlanırken koleksiyon içerikleri ve kapsamları konusunda çok çeşitli okul müzelerinden bahsedilmektedir. Tanımındaki çeşitliliğe rağmen okul müzeleri dünyada pek çok bölgede öğrencilerin müze deneyimi yaşayabileceği yegâne ortamlardır. Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Millî Eğitim Bakanlığı arasında 2016’da imzalanan eğitim iş birliği protokolleri ile hem eğitim ve okul müzelerinin yaygınlaşması yolunda, hem de müze eğitimine olan ilgi ve yaklaşım konusunda adımlar atılmış, Türkiye’de 19. yüzyılın ikinci yarısında kurulmaya başlayan ve Cumhuriyetin ilk yıllarında hızla gelişen okul müzeciliği yeniden önem kazanmıştır. Okul ve eğitim müzelerinde gerçekleştirilecek etkileşimli eğitimlerin, yaparak ve yaşayarak öğrenmeye dayalı okul eğitimini destekleyeceği açıktır. Bu çalışmada, kökleri Osmanlı İmparatorluğu’na dayanan okul müzeciliğinin gelişimi, dünya ve Türkiye örnekleri bağlamında incelenmiş; bu müzeler çeşitlerine göre sınıflandırılarak, çağdaş müzecilik uygulamalarını kullanacak okul müzelerinin etkileşimli öğrenmeye katkıları tartışılmıştır.