Browsing by Author "CAN, Belgin (Tez Danışmanı)"

Now showing 1 - 2 of 2
  • No Thumbnail Available
    Item
    Böbrek mezangiyum hücrelerinin normal ve deney koşulları altında yapı özelliklerinin incelenmesi
    (Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı) KÖSE SARGIN, Ayşe (Yazar); CAN, Belgin (Tez Danışmanı)
    Mezangiyum bölgesi işlevsel ve yapısal olarak glomerülün merkezini oluşturduğundan, glomerülleri ilgilendiren birçok hastalığın başlangıç aşamasında ilk etkilenen hedef bölge olarak hasar görmektedir. Mezangiyum hücreleri hasara cevap olarak genellikle çok hızla prolifere olurlar ve fenotipik değişime uğrarlar. Mezangiyum mikro çevresinde meydana gelen değişiklikler sırasında homeostazı korumak için mezangiyum sitoplazmasında meydana gelen değişikliklerin anlaşılması çok sayıda glomerül hastalığının progresyonunun değerlendirilmesine olanak sağlayacaktır. Bu çalışmada, deney modeli olarak tek doz 50mg/kg i.p. STZ ile diyabet oluşturulan sıçanların böbrek dokuları, ışık, konfokal ve elektronmikroskobunda incelenip değerlendirilmiştir. Glomerüllerde oluşan hasar sonucunda, mezangiyum hücrelerinin sergiledikleri yapısal değişikliklerin histolojik yöntemlerle gösterilmesi amaçlanmıştır. Diyabet oluşturulan grupta; ışık mikroskobu düzeyinde mezangiyumda genişleme, nodüler sklerozis, retiküler liflerde artış, Bowman membranında kalınlaşma, pariyetal epitel hücrelerinde hipertrofi, arteriyollerin duvarında hiyalinozis, tübülüs bazal membranlarında kalınlaşma, proksimal tübülüs epitel hücrelerinde lipid birikimi, tübülüs epitel hücrelerinde glikojen birikimi, interstisiyumda ödem ve inflamatuvar hücre artışı, konfokal mikroskobunda mezangiyumda laminin ve ASMA sinyalinde artış saptandı. Elektron mikroskobunda ise GBM'nında kalınlaşma, mezangiyumda sklerozis, mezangiyum hücre sayısında artış, hücre uzantılarının çevre bazal membranına yönelmesi, sitoplazmada artmış organeller ve hücre iskeleti elemanı, podosit ayakçıklarında birleşme, podositlerin mitokondriyonlarında dejeneratif değişiklikler ve filtrasyon aralıklarında daralma izlendi. Sonuç olarak bu bulgular ışığında diyabetin hasar oluşturucu etkisine bağlı olarak mezangiyum hücrelerinin ince yapı düzeyinde ve fenotiplerinde değişime uğradıkları tespit edildi.AbstractMesangium serves as the core of the glomerulus from a functional and structural point of view; thus many of the glomerular disorders target the mesangium as the primary and/or initial site of injury. Mesangial cells generally proliferate with an increasing pace in response to injury and undergo phenotypic alterations. In evaluating the progression of many glomerulopathies, it is of great significance to understand the changes occuring in the cytoplasm of mesangial cells in order to maintain the homeostasis during the changes in the immediate site of mesangium. In this study, the renal tissues of 50 mg / kg STZ induced diabetic rats were examined and evaluated under the light, confocal and electron microscope. It is aimed to reveal the morphological and functional changes exhibited by the mesangial cells after the damage in the glomeruli via histological methods. In diabetes induced rats, under light microscope, mesangial expansion, nodular sclerosis, increase in reticular fibers, thickening in Bowman membranes, hypertrophy in the parietal epithelial cells, hyalinosis in arterioles, thickening in the tubules basement membranes, lipid accumulation in proximal tubules, glycogen accumulation in tubules, inflammation and oedema in interstitial tissue, and under confocal microscope, increase in laminin and ASMA signals were observed. Additionally, under the electron microscope, thickening in glomerular basement membrane, sclerosis in mesangium, increase in the number of mesangial cells, branching cytoplasmic processes into the adjacent basement membranes, increase in the number of organelles and cytoskeleton elements of cytoplasm, effacement in the foot processes of the podocytes, degenerative changes in the mitochondria of the podocytes, and narrowing in the filtration slits were observed. As a result, in the light of these findings it is found out that mesangial cells exhibited ultra-structural and phenotypic alterations due to the damaging effect of diabetes.
  • No Thumbnail Available
    Item
    Deneysel diyabet oluşturulmuş sıçanlarda b-blokerlerin böbrek dokusuna etkilerinin yapısal düzeyde incelenmesi
    (Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı) GÖKTÜRK, Hilal (Yazar); CAN, Belgin (Tez Danışmanı)
    Deneysel Diyabet Oluşturulmuş Sıçanlarda ß- Blokerlerin Böbrek Dokusuna Etkilerinin Yapısal Düzeyde İncelenmesi Diyabetes Mellitus pek çok doku ve organı ilgilendiren sistemik bir endokrin hastalıktır. DM' un uzun dönem komplikasyonlarından birisi de yapısal olarak glomerüllerde hipertrofi, mezangiyumda genişleme, bazal membranlarda kalınlaşma ve fibrozis ile arteriyollerde hiyalinozis ile karakterize diyabetik nefropatidir. DN, son dönem böbrek yetmezliğinin en önde gelen sebebidir ve bu nedenle yüksek insidanslı bir hastalık olan DM ve bunun komplikasyonlarından olan DN ile ilgili yapılacak olan çalışmalar çok kıymetlidir. Hipertansiyon, kalp yetmezliği gibi pek çok kardiyovaskuler hastalık DM' a eşlik edebilmektedir ve bu hastalıklara yönelik uygulanacak tedavinin böbrekler üzerine etkileri de önem kazanmaktadır. Çalışmamızda i.p. olarak 50 mg/kg dozunda verilen STZ ile tip 1 DM indüklenen sıçanlarda seçici olmayan bir ß-bloker olan timololün böbrek yapısı üzerine etkileri ışık mikroskobik ve elektron mikroskobik düzeyde incelenerek değerlendirilmiştir. Böbrek dokusunda DM' un yol açtığı hasar ve timololün bu hasar üzerine olası olumlu/olumsuz etkilerinin gösterilmesi amaçlanmıştır. DM indüklenen grupta IM düzeyinde glomerüllerde hipertrofi, mezangiyumda genişleme, GBM, Bowman kapsülü ve tübüler bazal membranlarda kalınlaşma ve fibrozis, arteriyollerin duvarında hiyalinozis, tübülüs epitel hücrelerinde glikojen birikimi izlendi. Transmisyon elektron mikroskobunda ise podositlerde hipertrofi ve hücre içi organel artışı, podosit ayakçıklarında yayılma ve birleşmeler, filtrasyon yarıklarının kapanması ve aralarındaki süzücü zarın ortadan kalkması, mezangiyum hücre sayısında ve matriksinde artış, GBM' da kalınlaşma, Bowman kapsülü pariyetal epiteli ve bazal laminasında kalınlaşma, kılcal damar lümeninde eritrosit stazı ve inflamatuvar hücre varlığı, aynı zamanda kapillerlerde platelet varlığı, distal tübülüs hücrelerinde vakuolizasyon saptandı. Timolol verilen DM grubunda da bu yapısal değişiklikler gözlenmekle birlikte özellikle glomerül ile ilgili bulgular daha hafif düzeyde idi. Sonuç olarak diyabetin böbreklerde meydana getirdiği hasar üzerine timololün yavaşlatıcı/ durdurucu etkisi olduğu bu bulgular eşliğinde ince yapı düzeyinde gösterildi. Abstract The Structural Analysis of the Effects of ß?Blockers on the Renal Tissues of Rats with Experimental Diabetes Mellitus DM is an endocrine disease which effects so many tissues and organs. One of DM? s long-term complications is diabetic nephropathy which is characterized by glomerular hypertrophy, widening of mesangium, fibrosis and thickening of GBM and arteriolar hyalinosis. DN is a leading cause of end term renal insufficency; thus conducting research studies on DM , which is a highly prevailing endocrine disease in the world, and DN, one of the complications of DM, is of great value. As there are so many diseases of cardiovascular system (CVS) co-existing with DM, such as hypertension and heart failure, the effects of medication of CVS diseases on renal tissue is highly significant. In this study, the effects of thimolol, a non-selective ß-blocker, on the structure of kidneys of rats which were induced with a 50 mg/kg dose of STZ to form Type 1 DM were analyzed and assessed with light and electron microscopes. The damage formed by DM on the renal tissue and the positive and negative response of thimolol to this damage were aimed to be demonstrated. In the DM induced group glomerullar hypertrophy, mesangium expansion, thickening of GBM, Bowman capsule and tubular basal membranes and fibrosis, arteriolar hyalinosis, accumulation of glucogen in epithelial cells of tubules were observed under light microscope. Additionally, under transmission electron microscope, increase in the number of intracellular organelles and hypertrophy of podocytes, effacement and fusion of podocyte foot processes, disappering of filtration gaps and slit-diaphrams, rise in the number of mesangium cells and their matrix, thickening in GBM and parietal epithelial of Bowman? s capsules and basal laminae, erithrocyte stasis and inflamatuary cells and platelets seen simultaneously in capillary lumens, vacuolisation in distal tubular cells were observed. Similar structural changes were also observed in the thimolol administered DM group; however, the findings particularly related to glomerulus were mild. As a result the fact that thimolol has a slowing or halting effect on the damage given by diabetes to renal tissue was shown at ultrastructural level in the light of these findings.