Çin Ve Osmanlı’nın Modernleşmesinde Yöneticilerin Rolü İmparatoriçe Vâlide Cixi Ve Sultan II. Abdülhamid
No Thumbnail Available
Date
2024
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Ankara Üniversitesi
Abstract
Çin'in Qing Hanedanı'nın son dönemlerinde İmparatoriçe Vâlide
Cixi 慈禧太后 ve Osmanlı İmparatorluğu'nun Sultanı II.
Abdülhamid'in yönetimleri, modernleşme süreçlerinde önemli
farklılıklar sergilemiştir. Cixi, feodal eğitim almasına rağmen
Batılı güçlerin üstünlüğünü fark etmiş, ancak kendi iktidarını
koruma amacıyla sınırlı bir modernleşme politikası izlemiştir. II.
Abdülhamid ise, Batı'nın modernleşme ve teknolojik
yeniliklerine büyük ilgi göstermiş ve bazı reformları uygulamış
olsa da, bu reformlar çeşitli engeller nedeniyle genellikle yavaş
bir hızda ilerlemiştir. Cixi'nin politik etkisi sınırlı kalırken, II.
Abdülhamid'in kararlılığı Osmanlı'nın modernleşme yolunda
sıçrama yapmasını sağlamıştır. Ancak, her iki liderin de
dönemlerinde uluslararası baskılar ve dış müdahalelerle karşı
karşıya kalmış olmaları, modernleşme süreçlerini etkilemiştir.
Sonuç olarak, Cixi'nin temkinli yaklaşımı Çin'in modernleşme
sürecini yavaşlatırken, II. Abdülhamid'in çabaları da Osmanlı'nın
çöküşünü engelleyememiştir. Bu makale, Cixi ve II.
Abdülhamid'in modernleşme süreçlerindeki liderlik tarzlarının
ve kişisel politika tercihlerinin Çin ve Osmanlı
İmparatorluğu’nun tarihsel kaderlerini nasıl etkilediğini
incelemektedir.
In the late period of China's Qing Dynasty, Empress Dowager
Cixi 慈禧太后 and Sultan Abdülhamid II of the Ottoman Empire
exhibited significant differences in their approaches to the
process of modernization. Despite receiving a feudal education,
Cixi acknowledged the superiority of Western powers but
pursued a limited modernization policy primarily aimed at
preserving her power. In contrast, Sultan Abdulhamid II
showed significant interest in Western modernization and
technological innovations and implemented certain reforms,
but he encountered numerous obstacles that generally slowed
their progress. While Cixi's political influence remained
constrained, Sultan Abdülhamid’s determination facilitated a
leap forward in the Ottoman modernization trajectory.
However, both leaders faced international pressures and
external interventions during their reigns, which influenced
their modernization efforts. Consequently, Cixi's cautious
approach hindered China's modernization process, while
Sultan Abdülhamid’s endeavours could not prevent the decline
of the Ottoman Empire. This article examines how the
leadership styles and policy choices of Cixi and Sultan
Abdülhamid in the process of modernization impacted the
historical trajectories of China and the Ottoman Empire
Description
Keywords
II. Abdülhamid, Cixi, Kendini Güçlendirme Hareketi, Modernleşme, Modernization, SelfStrengthening Movement