Sayısal görüntü işleme teknikleri kullanılarak iki boyutlu görüntü üzerinde yapılan üç boyutlu manipülasyonun analizi

Abstract

Teknolojinin gelişmesi ile birlikte profesyonel video düzenleme programları artık başlangıç seviyesindeki bir kullanıcı tarafından da rahatlıkla kullanılabilen araçlar haline gelmişlerdir. Bu sebeple bilişim suçlarına fotomontaj olarak tabir edilen suçlar eklenmiş, hatta devletler arasında yapılan soğuk savaşlarda dahi bu tür manipülasyon eylemleri kendini göstermiştir. En yaygın olarak kullanılan teknik kopyala-yapıştır yöntemidir. Kopyala-yapıştır yöntemi basit ve kolay bir yöntemdir. İlk önce görüntü üzerinde bir bölge seçilir ve kopyalama fonksiyonu ile kopyalanır. Sonrasında, aynı veya farklı bir görüntü üzerinde başka bir bölgeye yapıştırılır. Ancak bu yöntemde şartlar görüntülerin sahip olduğu imkanlar kadar olacak dolayısıyla manipüle edilmek istenen görüntüye uygun başka bir görüntünün bulunma imkanı da düşük olacaktır. Böyle bir sınırlılıktan hareketle, profesyonel kullanıcılar üç boyutlu animasyon yöntemleri kullanarak üç boyutlu ortamlarda modellemiş oldukları nesneleri iki boyutlu görüntüye yerleştirip, uygun ışık ve gölgeleme teknikleri kullanmak suretiyle tespiti zor manipüle edilmiş görüntü elde edebilmektedirler. Günümüzde görüntü üzerinde yapılan manipülasyonların tespiti görüntü özelliklerinin (sinyal, renk, ışık, gölge, çözünürlük vb.) görüntü işleme teknikleri ile analizi sonucunda ortaya konulmaktadır. Bu tekniklerin başında histogram analizleri, Fourier dönüşümleri, bölütleme yöntemleri, DCT (Discrete Cosine Transform) analizleri, RGB (Red-Green-Blue) katmanlarının analizleri gibi yöntemler gelmektedir. Bu yöntemlerin her birinin başarısı ise görüntünün içerdiği görüntü özelliklerine göre değişiklik göstermektedir. Bu yöntemlerin çalışma şekilleri, görüntü üzerine sonradan eklenmiş olan parçaların ihtiva ettiği görüntü özellikleri ile görüntünün genelinin ihtiva ettiği özelliklerin karşılaştırılması şeklinde olmaktadır.Görüntü üzerine sonradan eklenen parçaların renk, ışık vb. değerlerin görüntünün genel değerlerinden farklı olması durumunda bu yöntemler farkları ortaya koyarak manipülasyonu tespit etmektedirler. İki boyutlu görüntü üzerine üç boyutlu ortamlarda modellenmiş nesnelerin yerleştirilmesi suretiyle yapılan manipülasyonlarda, ışık, gölgeleme, doku vb. özelliklerin orijinal görüntüye uygun hale getirilebilir olması, bu yöntemlerin sağlıklı çalışmasını zorlaştırmakta ve başarı oranını düşürmektedir. Bu tez çalışmasının amacı bu şekilde hazırlanmış manipülasyonların tespitinin ne derece mümkün olduğu konusunda bir durum analizi yapılarak bu tür manipülasyonların incelenmesi esnasında dikkat edilecek hususların ortaya konmasıdır.