| dc.contributor.advisor | Nazlı, Serap | |
| dc.contributor.author | Kiye, Semra | |
| dc.date.accessioned | 2023-11-17T07:46:15Z | |
| dc.date.available | 2023-11-17T07:46:15Z | |
| dc.date.issued | 2022 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/89400 | |
| dc.description.abstract | Bu araştırmada, boşanma yoluyla oluşan tek ebeveynli aileler için geliştirilen Tek Ebeveynli Aileler için Boşanmaya Uyum Programı' nın (TEBUP) boşanmaya uyum ve aile yaşam doyumuna etkisi incelenmiştir. Araştırmaya yasal olarak boşanmış, boşanmasının üzerinden altı aydan az üç yıldan fazla zaman geçmemiş ebeveynler ile velayetini aldıkları 9-15 yaş arası çocukları katılmıştır. Araştırmada deneysel desenlerden ön test, son test, izleme kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma kapsamında Çocukların Boşanmaya Uyumu Ölçeği- Aile Formu (ÇBUÖ-Aile Formu) geliştirilmiştir. Araştırma grubunda 14 aile bulunmaktadır. Bu ailelerin 7' si deney 7' si kontrol grubunda yer almaktadır. Hem deney hem de kontrol grubunda 7 ebeveyn, 10 çocuk bulunmaktadır. Deney grubuna beş oturum ve bir izleme oturumundan oluşan TEBUP uygulanmıştır. Veri toplama araçları olarak Yetişkin Boşanmaya Uyum Ölçeği (YBUÖ), Çocukların Boşanmaya Uyumu Ölçeği- Aile Formu (ÇBUÖ-Aile Formu) ve Aile Yaşam Doyumu Ölçeği (AYDÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde Mann Whitney U testi ile Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmış ayrıca bireysel değişimlerin anlamlılığını göstermek amacıyla Klinik Anlamlılık testi yapılmıştır. Araştırmada, programın etkililiğine yönelik deney grubunun görüşleri incelenmiştir. Bu görüşler yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılarak alınmıştır. Buradan elde edilen verilerin analizinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda TEBUP' un tek ebeveynli ailelerin boşanmaya uyumu ve aile yaşam doyumlarını artırmada etkili olduğu ve 6 hafta sonra da bu etkinin sürdüğü tespit edilmiştir. Elde edilen nitel verilere göre TEBUP, ebeveynlerin ve çocukların aile içinde ve sosyal yaşamlarında boşanmaya uyumlarını ve aile yaşam doyumlarını artırmaya yönelik değişiklikler meydana getirmeye başlamıştır. Elde edilen bulgular sunularak alanyazın çerçevesinde tartışılmıştır. Araştırmacılara, araştırma ve sonuçlara dayanılarak öneriler sunulmuştur. | tr_TR |
| dc.language.iso | tr | tr_TR |
| dc.publisher | Eğitim Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
| dc.subject | boşanmaya uyum | tr_TR |
| dc.subject | tek ebeveynli aile | tr_TR |
| dc.subject | aile yaşam doyumu | tr_TR |
| dc.title | Boşanmaya uyum programının tek ebeveynli ailelerin boşanmaya uyumu ve aile yaşam doyumlarına etkisi | tr_TR |
| dc.title.alternative | The effect of adjustment to divorce program on single parent families' adjustment to divorce and family life satisfaction | tr_TR |
| dc.type | masterThesis | tr_TR |
| dc.contributor.department | Other | tr_TR |
| dc.description.ozet | In this research, the effect of the Divorce Adjustment Program for Single Parent Families (DAPSP) on divorce adjustment and family life satisfaction was investigated. Participants included legally divorced parents (with the condition that they divorced at least six months ago and at most three years ago) and their 9-15 aged children in these single parents' custody. In the research, pre-test, post-test, quasi-experimental design with follow-up control group was used. Within the scope of the research, Children's Adjustment to Divorce Scale-Family Form (CADS-Family Form) was developed. The study group consisted of 14 families; 7 of which are in the experimental group and the other 7 of which are in the control group. There were 7 parents and 10 children in both the experimental and control groups. DAPSP consisting of 5 sessions and 1 follow-up session was applied to the experimental group. Adult Divorce Adjustment Scale (ADAS), Children's Adjustment to Divorce Scale-Family Form (CDAS-Family Form) and Family Life Satisfaction Scale (FLSS) were used as data collection tools. The Mann Whitney U test and the Wilcoxon Signed Rank test were used in the analysis of the data, and the Clinical Significance test was used to show the significance of individual changes. Moreover, in the research, the opinions of the experimental group were examined in the study with respect to the effectiveness of the program. These views were obtained using semi-structured interview forms developed for parents and children. Content analysis was used in the analysis of the data obtained regarding these views. As a result of the research, it was determined that DAPSP was effective in increasing single parent families' adjustment to divorce and family life satisfaction, and this effect continued after 6 weeks. According to the results of the qualitative data analysis, DAPSP brought about changes in the family and social lives of parents and children and thus increased their adjustment to divorce and family life satisfaction. The findings were presented and discussed within the framework of the relevant literature. Suggestions were presented to researchers based on the research and results. | tr_TR |
