Parkinson hastalığında derin beyin stimülasyonu uygulanan hastalarda impedans değerinin klinik düzelme ile ilişkisi
Abstract
Parkinson Hastalığı (PH) kronik nörodejeneratif ve özürleyici bir hastalıktır. İleri evre PH tedavisinde derin beyin stimülasyonu (DBS) önemli bir tedavi alternatifi olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı subtalamik çekirdek (STN) DBS uygulanan hastalarda impedans değerinin klinik düzelme ile ilişkisini değerlendirmek ve ortamda dopamin varlığının impedans üzerinde etkisinin olup olmadığını değerlendirmektir. Çalışmaya PH tanısı olan ve STN DBS tedavisi alan, Minimental durum muayenesinden (MMDM) 26 üzerinde puan alan, üç aydan daha uzun süredir DBS tedavisi uygulanan ve implantabl pulse jeneratörünün (İPJ) çalışmanın bir basamağında kapatılmasını kabul eden toplam 24 hasta dahil edilmiştir. Çalışmanın ilk aşamasında hastalar gece boyu dopaminerjik tedavilerini almamış, sabah off durumunda İPJ açık iken Birleşik Parkinson Hastalığı Değerleme Ölçeği (BPHDÖ) motor bölümü ile değerlendirilmiş ve impedansları ölçülmüştür. İkinci aşamada İPJ kapatılmış ve off döneminde iken BPHDÖ motor bölümü ile değerlendirilmiş, sonrasında elektrot impedansları ve 0,3 v uyarı verilerek terapi impedansları ölçülmüştür. Son aşamada İPJ açılarak hastalara dopaminerjik tedavileri (kullandıkları dozda hızlı etkili levodopa içeren preparat) verilmiş, en iyi hissettiklerini söyledikleri durumda BPHDÖ motor bölüm değerlendirilerek impedansları ölçülmüştür. Hastaların klinik düzelme miktarı olarak pil açık ve kapalı ilaçsız durumdaki BPHDÖ motor bölümleri arasındaki matematiksel fark alınmıştır. Hastaların klinik düzelme miktarları ile hem terapi hem de elektrot impedansları arasında ilişki bulunamamıştır. Başka bir deyişle impedansı yüksek olan hastalar daha az iyileşmemektedir. Hastaların İPJ açık ilaç etkisinde ve değilken impedans değerleri arasında fark görülmemiştir. Yani impedans ölçümlerinin ilaç etkisinde veya değilken yapılması ölçüm sonuçlarını etkilememektedir. Çalışma sırasında elde edilen verilerde kadınların terapi impedans değerlerinin erkeklerin terapi impedans değerlerinden daha yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca antipsikotik kullanan hastaların kullanmayan hastalara göre terapi impedanslarıının daha düşük olduğu, levodopa + karbidopa + entekapon kullanan ve dopamin agonisti kullanan hastalarda terapi impedansının daha yüksek olduğu görülmüştür. İlaç kullanan ve kullanmayan hasta gruplarının hastalık süreleri ve cerrahi süreleri arasında fark yoktur. Bu sonuçların doğrulanması için ilaç kullanan ve kullanmayan hastaların impedanslarını karşılaştırmaya yönelik dizayn edilmiş, kontrollü ve daha geniş katılımlı çalışmalara ihtiyaç vardır. Yine kadın ve erkek hastaların impedanslarını karşılaştırmak için tasarlanmış geniş katılımlı çalışmalar ile sonuçlarımızın doğrulanmaya ihtiyacı vardır. Sonuç olarak hem terapi hem de elektrot impedansları iyileşme miktarlarını etkilemediği ve ortamda dopamin bulunmasının impedanslar üzerine etkisi olmadığı bulunmuştur.
