Sistemik sklerozlu hastalarda odyolojik tutulum

Abstract

Giriş ve Amaç: Sistemik sklerozis (SSc) başta cilt olmak üzere yaygın organ tutulumu olan, morbidite ve mortalite ile seyredebilen bir bağ doku hastalığıdır. SSc'de işitme kaybı daha önce az sayıda çalışmada gösterilmiştir. Bu çalışmanın amacı SSc tanılı hastalarda işitme kaybını değerlendirmek, işitme kaybının hastalığın alt tipi, süresi, klinik bulguları ve antikor pozitifliği ile olan ilişkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya Amerikan Romataloji Koleji (ACR) ve Avrupa Romatizma Birliği (EULAR) 2013 tanı kriteri ile tanı alan 47 hasta dahil edildi. Hasta grubu ile benzer sosyodemografik özelliklere sahip 44 sağlıklı birey kontrol grubuna dahil edildi. Çalışmaya katılan hasta ve kontrol grubunun işitme semptomlarına yönelik anamnezleri alındı. Kulak burun boğaz hekimi tarafından muayene edildi. Çalışma grupları odyometri, timpanometri ve otoakustik emisyon tetkikleri ile değerlendirildi. Bulgular: SSc tanılı hastaların yaş ortalaması 49.8±10.6 yıl olup %85.1'i kadındı. Kontrol grubunda yer alan sağlıklı bireylerin ise yaş ortalaması 46.8±7.9 yıl olup %75'i kadındı. Araştırma kapsamında incelenen hastaların ortanca hastalık süresi 7 (min:1-maks:23) yıl olup MRSS, Valentini indeksi ve Medsger skoru ortancaları sırasıyla 10 (min:2-maks:34), 3 (min:0-maks:11), 4 (min:0-maks:15)'ti. SSc hastalarının alt tiplerine baktığımızda %55.2'si sınırlı kutanöz SSc (sk SSc) iken geriye kalan %44.7'si diffüz kutanöz SSc (dk SSc) idi. Çalışmamızdaki hastaların anamnezlerini değerlendirdiğimizde SSc'li grupta %23.4 işitme azlığı, %19.1 kulak dolgunluğu, %27.7 baş dönmesi, %36.2 tinnitus şikayeti mevcuttu. SSc tanılı hastaların %23.4'ünde sensorinoral işitme kaybı saptandı, bu sonuç kontrol grubunda %4.3 olup sonuçlar istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.001). SSc'li hastaların %29.8'inde anormal timpanogram bulguları saptandı. SSc'li hastalarda geçici uyarılmış otoakustik emisyon (TEOAE) amplitüd değerleri bütün frekanslarda kontrol grubundaki değerlerden düşük bulunmuştur ve bu fark hem sağ hem de sol kulak için istatistiksel olarak anlamlıydı (p < 0.005). ANA boyanma ve ANA alt tiplerinin işitme kaybı ile ilişkisi saptanmadı. Sensorinöral işitme kaybı olan SSc tanılı hastaların hastalık süresi olmayanlardan anlamlı olarak yüksek ve sensörinöral işitme kaybı olanlarda DLCO değeri anlamlı olarak düşük saptandı. Tartışma ve Sonuç: SSc hastalarında işitme kaybı sık görülmektedir. Bu çalışmada işitme kaybı sıklığı sağlıklı gruba göre anlamlı olarak fazla saptandı. Diğer organ tutulumlarına ek olarak bu hastalarda koklear tutulumda sık görülmektedir ancak bu konu ile ilgili daha geniş çaplı ve kapsamlı çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Anahtar kelimeler: sistemik skleroz, işitme kaybı, kulak, odyolojik tutulum, otoakustik emisyon