Alkol bağımlılığı sendromu hastalarında klinik gidiş ve buna dair karşılaştırmalı bir çözümleme
Abstract
Alkol Bağımlılığı Sendromu'nun anlaşılmasında, gözlemlenen içme davranışının tanımlanması önceliklidir. Tanımlama yapılırken, bilinen nicel ve nitel ölçütlerle hastanın klinik gidişatı belirlenerek süreç tarif edilmelidir. Bu araştırmada; alkol kötüye kullanımının yol açtığı sorunlar, ABS hastalarının klinik gidişatı ele alınarak tanımlanmıştır. ABS tanısı alan hastalardan oluşan örneklemde, bağımlı bireyde gözlemlenen klinik görüngüler incelenmiş ve bağımlılığa etkiyen faktörlere dair karşılaştırmalı bir çözümleme yapılmıştır. Çalışmanın amacı doğrultusunda bu içme davranışı ve kötüye kullanımı geniş bir kapsamda ele alınmıştır. Araştırmanın örneklemini; Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Alkol Bağımlılığı Tedavi Birimi'nde 1996-2015 yılları arasında ABS tanısı alan hastalar oluşturmaktadır. Kliniğe başvurmuş olan 4'ü kadın 76'sı erkek, toplamda 80 hasta bilgisine ulaşılmıştır. Veriler; alkol ve ilintili kullanım bozukluklarıyla ilgili literatür taraması yapıldıktan sonra, çeşitli aşamalarda toplanmıştır. Hastaların sosyodemografik özelliklerini ve klinik gidişatını belirlemeye yönelik hazırlanmış anket/soru formu ile sürece etkiyen değişkenler belirlenmiştir. Bu değişkenlerin karşılaştırmalı analizi istatistiksel veri analizi programı olan SPSS yardımı ile yapılmıştır. Ulaşılan sonuçlar; alkol kullanmaya başlamakta sosyal öğrenmenin en temel iki ortamı olan aile ve akran grubunun önemini göstermektedir. Tedirgin ve irritabilite duygu durumunun hâkim olduğu bağımlılarda, öfke kontrolünde yaşanan zorlanmaların aile içi şiddeti beraberinde getirmesi ise, aile yaşantısında bozulmalara ve kişinin toplumdan izole olmasına neden olmaktadır. Kişinin alkollü iken zarar verme davranışı ile kişilerin intihar davranışı arasında da istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir.