Kent parkların antropolojik açıdan değerlendirilmesi: Ankara örneği

Abstract

Kentlerin temel bileşenlerinden birisi olan parklar, kent sakinleri ile doğa arasında bir köprü vazifesi görmektedir. Kentlerin kalabalıklaşması ve çevresel olarak kirlenmesinin bir sonucu olarak ortaya çıkan kent parklarının varlığı, sanayi devrimi sonrasında olduğu gibi günümüzde de önemini korumaktadır. Ülkemizde kent parklarının tarihi çok eskiye uzanmamaktadır, Cumhuriyet Dönemi ile birlikte modernleşmenin ve yeniden yapılanmanın adımları Ankara'da parkların da yardımıyla atılmaya başlanmıştır. Araştırmanın konusunu Ankara'da yer alan Altınpark, Gençlik Parkı, Göksu Parkı ve Seğmenler Parkı oluşturmaktadır. Araştırmanın amaçlarından biri, Ankara'daki kent parklarının kullanımının belirlenmesidir. Kullanıcı memnuniyeti anketi 1091 (533 erkek ve 558 kadın) kullanıcıya uygulanmıştır. Araştırma sonucunda kullanıcıların parklara genelde kendi araçlarıyla geldikleri ve ulaşım süresinin 15-30 dakika sürdüğü belirlenmiştir. Kullanıcıların parklara arkadaşları veya aileleri ile geldikleri ve parklarda 1-3 saat kaldıkları saptanmıştır. Parkların tercih edilme nedenleri, doğada vakit geçirmek, dinlenmek, arkadaşlarla buluşmak gibi rahatlatıcı faktörlere bağlıdır, bu nedenle kullanıcılar parklara geldiklerinde kendilerini mutlu, huzurlu ve özgür hissetmektedirler. Kullanıcılar, kültürel etkinlikleri ve otoparkları yetersiz bulmakta ve parkların daha temiz ve bakımlı olmasını istemektedirler. Araştırmanın diğer bir amacı parklarda kullanılan donatıların TSE standartlarına uygunluğunun belirlenmesidir. Araştırma sonucunda parklarda kullanılan aydınlatmaların TSE standartlarına uygun olduğu ancak bazı oturma birimlerinin ve çoğu çöp kutularının standartları karşılayamadığı saptanmıştır.