Atrofik maksillaya sahip hastalarda farkli zigomatik ı̇mplant ve all-on-4® konseptlerinin 3 boyutlu sonlu eleman analizi ı̇le değerlendirilmesi
Özet
Diş kaybı konuşma, estetik ve çiğneme fonksiyonlarında azalmaya neden olarak yaşam kalitesini önemli ölçüde azaltır. Günümüzde dental implantlar, diş eksikliğinin tedavisinde rutin kullanılan başarılı bir tedavi seçeneği haline gelmiştir. Ancak yetersiz kemik yüksekliği implant tedavisi için önemli bir kısıtlayıcı faktördür. Kemik ogmentasyon teknikleri başarılı sonuçlar verse de, tedavi süresini ve komplikasyon riski arttırdığı için her zaman uygulanamamaktadır. Şiddetli vertikal kemik atrofisi gözlenen hastalar için kemik ogmentasyonu planlanmadığında yaygın olarak tercih edilen tedavi seçenekleri zigomatik implantlar ve All- on-4® konseptidir. Zigoma implantları, zigomatik kemikten ankraj alır. İlk olarak hemimaksillektomi yapılmış hastalara uygulanmış, ardından parsiyel ve total dişsiz hastaların protetik tedavisinde de başarılı sonuçlar elde edilmiştir. All-on-4® konsepti ise, 2 tane anterior bölgede aksiyal ve 2 tane posterior bölgede distale eğimli 4 implant ile sabit protetik restorasyon kullanımına imkan sağlar. Bu çalışmanın amacı, posterior maksillada orta ve şiddetli düzeyde kemik atrofisi gözlenen hastalarda kemik ogmentasyonu yapılmadan uygulanabilecek tedavi alternatifleri olan All-on-4® ve zigomatik implant konseptlerinin karşılaştırılmasıdır. Çalışmamızda maksilla ve zigomatik kemikleri içeren model oluşturularak farklı zigomatik implant ve All-on-4® konseptleri üzerinde sonlu eleman stres analizi yapılmıştır. Çiğneme esnasında oluşan ısırma kuvveti tanımlanarak, protetik üst yapıyı temsil eden bar üzerinde farklı noktalardan uygulanmış ve oluşan von Mises stres değerleri karşılaştırılmıştır. Sonuçlar incelendiğinde protetik barda en az deplasman 4 zigoma implantı yerleştirilen modelde tespit edilmiştir. Ancak alveoler kemikte en yüksek von Mises stresi de bu modelde ölçülmüştür. Bütün yüklemelerde zigoma implantı yerleştilen modellerde, All- on-4® modellerinden daha fazla stres oluşmuştur. All-on-4® modellerinde inter-implant mesafenin artması kemikte oluşan stresi azaltmıştır. Anterior implanların aksiyel yerleştirilmeyip 45° açılandırılması, bu bölgeye daha uzun implant yerleştirilmesini sağlamış ve alveoler kemikte oluşan von Mises streslerini azaltmıştır.