XX. yüzyıl İspanyol edebiyatının gelenekçi yazarları Blanca de los Rios, Concha Espina ve Mercedes Formica'nın romanlarında eril tahakküm ve simgesel şiddet
Abstract
Bu çalışmada, İspanya tarihinin en hassas ve karmaşık dönemlerinden olan İç Savaş ve Franco rejimini ülke içinde deneyimlemiş üç İspanyol kadın yazar Blanca de los Ríos, Concha Espina ve Mercedes Formica'nın romanları, Fransız sosyolog Pierre Bourdieu'nün eril tahakküm ve simgesel şiddet kavramları temelinde ele alınmıştır. Gelenekçi anlayıştaki bu üç yazar, toplum üzerinde insan haklarını gözardı eden baskıcı uygulamalarıyla sosyal, siyasi ve hukuki olarak bilhassa kadınlara kendi biçimlendirdiği toplumsal cinsiyet rolünü giydirmeyi amaçlamış olan totaliter ve muhafazakâr Franco rejimine müzahir tutumdadır. Bununla birlikte, ekonomik, toplumsal ve kültürel sermayeleriyle sosyal yapıya sağlam biçimde eklemlenmiş, böylece eyleyici altyapısı kendilerine sunulmuş aydınlardır. Tezde, gelenekçi yazarlar olarak muhafazakâr bir idare ve toplum yapısını olumlamalarının yanı sıra geleneksel toplum ekseninin dışına kayan aile yapıları ve kişisel yaşam deneyimlerinin, siyasi görüşlerinin etkisi altındaki yazınsal evrenlerindeki izdüşümü irdelenmiştir. İçinde yaşadıkları dönemin gerçeklerine yakınlıkları; toplumun geri kalanının yaşayışında yer alan devlet tahakkümü ve eril tahakküme yapıtlarında ne şekilde yer verdikleri; dönemin baskın siyasi otoritesinin, eril tahakküm altında kabul edilegelmiş toplumsal cinsiyet rollerini pekiştiren ataerkil söylemin ve simgesel şiddetin yeniden üretimine yapıtları vasıtasıyla katkı sağlayıp sağlamadıkları tartışılmıştır.
