İbrahim Aczî Kendi'nin hayatı, eserleri ve Divan'ı (İnceleme-metin)
Abstract
İbrahim Aczî Kendi, 1882-1965 yılları arasında yaşamış; iyi bir eğitim alarak kendisini çeşitli alanlarda geliştirmiştir. Konya ve çevresinde kâtiplik, memurluk, müdürlük ve öğretmenlik olmak üzere çeşitli görevlerde bulunmuştur. Aczî, 1936 yılında emekliye ayrılmış ve kendisini halkiyat çalışmalarına adamıştır. Türk kültür ve değerlerinin gelecek nesillere aktarılmasına büyük önem veren Aczî, çeşitli alanlarda birçok eser telif etmiştir. Aczî'nin vefatıyla birlikte eserleri, çocukları tarafından Konya Yusuf Ağa Kütüphanesine bağışlanmıştır. Eserlerinde genellikle halk şairlerini, kendi yaşamını ve içinde bulunduğu coğrafyayı ele almıştır. Bunun yanı sıra emeklilikle birlikte gazete yazılarına daha çok yoğunlaşmış ve birçok makale neşretmiştir. Aczî'nin çeşitli muhitlerde ve genellikle belli bir olay ya da duygu durumuna ilişkin olarak kaleme aldığı şiirleri bulunmaktadır. Aczî, bu şiirleri kaybolma endişesinden dolayı Dîvân-ı 'Aczî adlı eserinde toplamıştır. Dîvân-ı 'Aczî, İbrahim Aczî'nin hayatı üzerine kurulu olan bir eserdir. Eserde genellikle hece ölçüsü ile ve sade bir üslupla kaleme alınan 521 şiir bulunmaktadır. Çeşitli nazım şekilleri kullanılan eserde; genel olarak sevgili, tabiat, toplumun içinde bulunduğu durum ve bunlara yönelik eleştiriler, vatan sevgisi ve Türklük duygusu önemli bir yer tutmaktadır. İbrahim Aczî'nin hayatı ve eserleri içinde bulunduğu topluma ilişkin önemli bilgiler ihtiva etmektedir. Bu çerçeveden bakıldığında Aczî, toplumun kültürel değerlerini, problemlerini ve dönemin çeşitli özelliklerini yansıtmaktadır.