Ankara ilinin batısı (Etimesgut-Sincan-Eryaman) zeminlerinin mühendislik özelliklerinin araştırılması
Özet
Makaslama dalgası hızı, jeoteknik mühendisliğinin temel parametrelerindendir. Mevcut yapı ve yapılaşma alanları üzerinde deprem tehlikesinin değerlendirilebilmesi için zemin kalınlığı boyunca makaslama dalgası hızının değişiminin belirlenmesi gerekir. Ankara İli nüfusunun yaklaşık %30'unun yaşama alanını oluşturan Ankara Kentinin batısında Yenimahalle, Batıkent, Etimesgut, Sincan ve Yenikent ilçelerini kapsayan bölgede mühendislik açısından en kritik birim Ankara Çayı ve yaklaşık kuzey-güney yönelimli kollarının tabanında birikmiş Kuvaterner yaşlı kohezyonsuz tortuldur. Buna karşın, bölgede hızlı yapılaşmaya karşın zemin özellikleri üzerine araştırmalar sınırlı sayıdadır. Bu doktora tez çalışmasında, dizilim yöntemi ile ölçülen veri üzerinde gerekli veri-işlem aşamalarını gerçekleştirmek üzere "Uzatılmış Uzamsal Öz İlişki Yöntemi ( Extended Spatial Autocorrelation Method-SPAC)'ni uygulayan bilgisayar yazılımını geliştirilmiştir. Yukarıda sözü edilen 39.00000o – 40.00879o N enlemleri ve 32.49697o - 32.80899o E boylamları arasında kalan bölgede 18 noktada pasif sismik dizilim (mikro titreşim) yöntemi kullanılarak veri toplanmış ve geliştirilen bilgisayar yazılımı ile toplanan veriler değerlendirilmiştir. Bölgede makaslama dalgası hızının derinliğe ve konuma bağlı değişimi seviye haritalarıyla gösterilmiştir. Elde edilen sonuçlar bölgede Ankara çayı yatağını oluşturan tortulların tahmin edilenden daha derin olduğuna işaret etmektedir. Bölgede Kuvaterner yaşlı alüvyonun kalınlığı 75 – 125 m arasında değişmektedir. Jeoteknik uygulamalarda yoğun olarak kullanılan VS(30) değerinin çalışma bölgesi için yetersiz kalacağı açıktır.