Lucretius'un doğa felsefesi

Abstract

Çalışmada, Lucretius'un doğa felsefesi üzerinde durulmaktadır. Çalışma üç ana bölümden meydana gelmektedir. Birinci bölümde kronolojik bir sıralama çerçevesinde değerlendirilen presokratik filozofların doğa felsefelerine ilişkin görüşleri ele alınmaktadır ve ana meselelere olan yaklaşımlarının, ardıllarının konuyu ele alma biçimleri üzerindeki etkisi tartışılmaktadır. Presokratik filozofların görüşleri ele alınırken doksografik gelenek izlenmiştir ve varsa günümüze ulaşmış eserlerindeki metinler birincil kaynak olarak değerlendirilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde başta Epikuros tarafından yazıldığı nakledilen Herotodos'a Mektup olmak üzere doksografik kaynaklar üzerinden Epikuros'un doğa felsefesinin ana hatları oluşturulmuştur ve Epikuros'un teorilerinin dayandığı temellerin saptanması amacıyla birinci kısımda materyalist düşüncenin gelişimine ve miras bıraktığı sorunlara ilişkin sunulan veriler, ikinci kısımda modern literatürün konuyla ilgili yorum ve tartışmalarına da yer verilerek değerlendirilmiştir. Üçüncü bölümde ise Lucretius'un doğa felsefesi, De Rerum Natura adlı eserinin birinci ve ikinci kitapları üzerinden şekillendirilmiştir ve Lucretius'un, Epikuros'un doğa felsefesinin anlaşılması noktasındaki hizmeti değerlendirilmiştir. Sonuç olarak gerek materyalist düşüncenin kendisine değin süre getirdiği felsefe sistemlerine gerekse çağının öne çıkan felsefe ekollerinin görüşlerine hakim olduğu görülen Lucretius'un, Epikuros'un felsefesini, kendi görüşlerine en yakın düşünce sistemi olması nedeniyle benimsediği anlaşılmaktır. Güçlü şair yanı öne çıkan Lucretius'un, Epikuros'un Roma'daki halefi konumunda bir filozof olduğu görülür.