Radial arter kullanılarak koroner işlem yapılan hastalarda erken dönemde, kısa süreli ulnar arter basısının işleme bağlı gelişen radial arter tıkanması üzerine etkisi ve güvenilirliği

Abstract

Birçok konuda transfemoral yoldan daha avantajlı olan transradial yaklaşım günümüzde koroner girişimler için yaygın olarak kullanılmaktadır. Bizim bu çalışmayı yapmaktaki amacımız transradial koroner girişimler sonrası erken dönemde, kısa süreli ulnar basının radial arter tıkanmasına (RAT) etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza dahiletme kriterlerine uygun 104 hasta alındı. Hastaların hepisine işlem öncesi radial ve ulnar arter Doppler ultrasonografi yapıldı. 62 hastaya işlem sonrasında, radial kılıf çekilip ve hemostaz sağlandıktan sonra 5 dakika aralıklarla 2 kez 2 dakika süresiyle ulnar bası yapıldı.. Kontrol grubunadaki 42 hastanın işlem sonrası radial kılıfı çekilerek, radial artere olağan yöntemle bası yapılmıştır. İşlemden 4 saat sonrasında her 2 gruba radial ve ulnar arter Doppler ultrasonografi yapılarak radial arter tıkanıklığı, radial arterde pik sistolik akım, radial arter (RA) çapı ve oluşabilecek diğer komplikasyonlar araştırıldı. Bulgular: Kontrol grubunda 3 hastada (% 7.1'de), bası grubunda ise 2 hastada (% 3.2'de) RAT izlenmiştir (p = 0.39). İşlemden sonra proksimal RA çapında her 2 grupta istatistiksel anlamlı artış izlenmiştir (p<0.05). Proksimal pik sistolik akım hızında her 2 grupta işlem sonrası düşüş mevcut olup, özellikle bası grupunda bu düşüşün istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0.05). Her iki grupta işlem sonrası radial arterin ponksiyon yeri distalindeki damar çapında istatistiksel anlamlı genişleme izlenmiştir (p<0.05). Kontrol grubunda damar çapında artış daha belirgindir. TRG sonrasında RA'de ponksiyon yeri distalinde özellikle kontrol grubunda fazla olmakla pik sistolik akım hızında her iki grupta istatistiksel anlamlı olmamasına ragmen düşüş izlenmiştir. Radial arter tıkanıklığı, elde iskemi, hematom gibi sonlanım noktalarını birleştiren major vasküler istenmeyen olaylarda istatistiksel anlamlı olmayan düşüş izlenmiştir. (p=0.27). Sonuçlar: TRG sonrası ulnar bası RAT'da % 54.9 oranında azalma sağlamıştır. Klinik alamlı olmasına rağmen, gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark saptanmamıştır.