Behçet hastalığında üç aşamalı intravenöz ve intramusküler paterji testi ile intradermal paterji testinin tanısal değerlerinin karşılaştırılması
Özet
Spesifik laboratuar testleri ve histopatolojik bulguları olmaması nedeni ile Behçet hastalığı tanısı iyi bir anamnez ve klinik bulguların değerlendirilmesi ile konulabilmektedir. Tanı kriterlerinden biri olan paterji testi yeterli klinik bulgusu olmayan olgularda tanıya giderken tek yardımcı testtir. Bu çalışmada dünyada oldukça yaygın olarak kullanılan ön kola intradermal paterji testi ile kliniğimizde uzun yıllardır uygulanan üç aşamalı paterji testinin karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem:Çalışmamıza Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Deri ve Zührevi Hastalıklar Anabilim Dalı polikliniğine başvuran 'Uluslararası Behçet Hastalığı Çalışma Grubu' tanı kriterlerini karşılayan 60 Behçet hastası ve kontrol grubu olarak 100 rekürren aftöz stomatit hastası alındı. Her hastaya aynı günde önkola 3 pikür uygulanarak intradermal paterji testi ve 3 ardışık günde intravenöz ve intramusküler toplam 6 pikürü içeren üç aşamalı paterji testi uygulandı. Hastaların semptomları, dermatolojik muayeneleri, konsültasyon sonuçları, tetkik sonuçları ve paterji testi sonuçları kaydedildi. Bulgular: İntradermal paterji testinin duyarlılığı %30, özgüllüğü ise %98 olarak saptandı. Üç aşamalı paterji testinin duyarlılığı %43, özgüllüğü ise %96 olarak saptandı. Behçet hastalarında üç aşamalı paterji testi pozitifliği intradermal paterji testine göre istatiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p˂0.05). Her iki test ile yaş arasında istatiksel anlamlı bir ilişki saptanmamakla birlikte sadece üç aşamalı paterji testi ile erkek cinsiyet arasında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu görüldü (p˂0.05). Her iki test ile hastalık aktivitesi arasında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı (p˃0.05). Artan pikür sayıları ile intradermal ve üç aşamalı paterji testinde paterji pozitifliğinin arttığı ancak bu artışın sadece üç aşamalı paterji testinin 1. gün ve her 3 günü değerlendirildiğinde istatiksel olarak anlamlı olduğu bulundu (p˂0.05). Üç aşamalı paterji testinde intramusküler yöntem ile paterji pozitifliği intravenöz yönteme göre istatiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p˂0.05). Sonuç:Paterji testinin yıllar içinde duyarlılığının azaldığı bilinmektedir. Kliniğimizde uygulanan üç aşamalı paterji testi, dünyada yaygın olarak uygulanan intradermal paterji testine göre duyarlılığı yüksek bir test olarak bulunmuştur. Paterji testinin duyarlılığını arttıracak ve çalışmamızın sonuçlarını destekleyecek yeni çalışmalar yolgösterici olacaktır.