Show simple item record

dc.contributor.advisorAydın, İnayet
dc.contributor.authorAkın, Uğur
dc.date.accessioned2022-08-18T13:25:24Z
dc.date.available2022-08-18T13:25:24Z
dc.date.issued2012
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12575/83242
dc.description.abstractIn this study, it was aimed to analyze the public elementary school principals? taking personal initiative and its relation with self-efficacy. The study was designed as a descriptive and relational study. The levels of principals? taking initiative were measured by the instrument based on the perceptions of principals, vice-principals and teachers. Self-efficacy of principals was determined by the Principals? Sense of Efficacy Scale [PSES] based on the principals? perception. Furthermore, principals are asked to share the works they conducted by taking personal initiative and the consequences of these initiatives.Target population of the study was consisted of 15.242 principals, 24.276 vice-principals and 399.011 teachers from Turkey. Data were collected from 381 principals, 381 vice-principals and 384 teachers selected randomly. The research was conducted with the participation of the principals, vice-principals and teachers working in İstanbul, Çanakkale, İzmir, Eskişehir, Konya, Antalya, Kayseri, Samsun, Trabzon, Kars, Van and Şanlıurfa who will represent Turkey. The research was supported by Ministry of National Education ? Education Research and Development Directorate (MoNE-EARGED) and the instrument was distributed and collected by MoNE-EARGED. Data were analyzed with SPSS 13 and LISRELL 8.7 programmes. At the phase of data analysis, descriptive statistics such as mean and standart deviation and variance analysis, multivariate regression analysis, exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis and content analysis were used as inferential statistics.Research results show that principals take personal initiative at a high level in the dimensions of self-starting, proactivity and persistency. While principals think that they take personal initiative at a high level, vice-principals and teachers think that principals take personal initiative relatively less. Gender, education level and working duration in the school does not have a statistically significant effect on principals? taking personal initiative. Additionally, senior principals behave more persistent and proactive. Principals working in schools with higher student population behave more persistent in taking personal initiative. Principals take more personal initiative in all of three dimensions in schools with higher teacher population.Data retrieved from open-ended questions show that principals make physical setting arrangements most by taking personal initiative and consecutively it is followed by development of education-instruction, crisis management-management development, organizing various activities, providing motivation and school-environment relations. Principals received results such as providing student, parent and employee satisfaction, influencing education-instruction positively, having positive responses and positive psychological consequences by taking personal initiative. Furthermore, principals came across with consequences such as negative responses, legal investigation, negative psychological consequences and oral warning.Principals perceive themselves completely competent in efficacy for management, efficacy for instructional leadership and efficacy for moral leadership. Gender, the working duration in the school, education level and the number of teachers in the school is not effective on principals? self-efficacy. Also, principals with more seniority perceive themselves as more competent in three dimensions. Principals with the most principalship seniority perceive themselves more competent in terms of instructional leadership than principals with middle seniority. Furthermore, principals working in moderately populated schools perceive themselves more competent than those of in less populated schools.Three dimensions of principals? self-efficacy predict their taking personal initiative in the dimensions of self-starting, proactivity and persistency. As the self-efficacy level of principals increases, their personal initiative behavior increases, too.tr_TR
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherEğitim Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.subjectilköğretim okulu müdürleritr_TR
dc.subjectinisiyatif almatr_TR
dc.titleKamu ilköğretim okulu müdürlerinin kişisel inisiyatif alma durumları ve öz-yeterlikleriyle ilişkisitr_TR
dc.title.alternativePublic elementary school principals? taking personal initiative and its relation with their self-efficacytr_TR
dc.typedoctoralThesistr_TR
dc.contributor.departmentEğitim Yönetimi ve Planlamasıtr_TR
dc.description.ozetBu araştırmada, Türkiye'deki kamu ilköğretim okulu müdürlerinin kişisel inisiyatif alma durumları ve kişisel inisiyatif alma durumlarının öz-yeterlikleriyle ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Tarama modelindeki araştırma ilişkisel tarama biçiminde desenlenmiştir. Okul müdürlerinin kişisel inisiyatif alma durumları, okul müdürü, müdür yardımcısı ve öğretmenlerin algılarına dayalı olarak, geliştirilen ölçme aracıyla ölçülmüştür. Okul müdürlerinin öz-yeterlikleri ise kendi algılarına dayalı olarak Okul Müdürlerinin Yeterlik Algıları Ölçeği ile tespit edilmiştir. Ayrıca, okul müdürlerinden kişisel inisiyatif alarak gerçekleştirdikleri çalışmaları ve bu çalışmaların sonuçlarını paylaşmaları istenmiştir.Hedef evrenlerde 15.242 okul müdürü, 24.276 müdür yardımcısı ve 399.011 öğretmen yer almaktadır. Veriler, bu evrenlerden yansız olarak seçilen 381 okul müdürü, 381 müdür yardımcısı ve 384 öğretmenden toplanmıştır. Araştırma Türkiye'yi temsil edecek biçimde İstanbul, Çanakkale, İzmir, Eskişehir, Konya, Antalya, Kayseri, Samsun, Trabzon, Kars, Van ve Şanlıurfa'daki okul müdürü, müdür yardımcısı ve öğretmenlerin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi (EARGED) Başkanlığı'nca desteklenmiş, anketlerin dağıtımı ve toplanması EARGED tarafından yapılmıştır. Nicel veriler SPSS 13 ve LISRELL 8.7 programları ile analiz edilmiştir. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma gibi betimsel istatistikler, varyans analizleri, çok değişkenli regresyon analizi, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ve içerik analizi gibi anlam çıkarıcı istatistikler kullanılmıştır.Araştırma sonuçları, okul müdürlerinin kendiliğinden başlama, proaktiflik ve ısrarcılık boyutlarında yüksek düzeyde kişisel inisiyatif aldıklarını göstermektedir. Okul müdürleri kendilerinin yüksek düzeyde kişisel inisiyatif aldıklarını düşünürken, müdür yardımcıları ve öğretmenler okul müdürlerinin görece daha az kişisel inisiyatif aldıklarını düşünmektedirler. Cinsiyet, eğitim ve bulunulan okulda çalışma süresi okul müdürlerinin kişisel inisiyatif alma durumlarında anlamlı farklılaşmaya neden olmamaktadır. Bununla birlikte meslekteki kıdemi fazla olan okul müdürleri daha proaktif ve ısrarcı davranmaktadır. Öğrenci sayısı fazla olan okulların müdürleri ise kişisel inisiyatif alırken daha ısrarcı davranmaktadır. Daha fazla öğretmeni olan okulların müdürleri her üç boyutta da daha fazla kişisel inisiyatif almaktadır.Açık uçlu sorulardan elde edilen veriler, okul müdürlerinin kişisel inisiyatif alarak okullarında en çok çeşitli fiziksel düzenlemeler yaptıklarını göstermektedir. Bunu izleyen çalışmalarınsa; eğitim-öğretimin geliştirilmesi, kriz yönetimi ve yönetimi geliştirme, çeşitli etkinlikler düzenleme, motivasyon sağlama ve okul-çevre ilişkileri ile ilgili olduğu görülmüştür. Okul müdürleri kişisel inisiyatif alarak yaptıkları çalışmalarla öğrenci, çalışan ve veli memnuniyetinin sağlanması, eğitim-öğretimin olumlu etkilenmesi, olumlu tepkiler alma ve olumlu psikolojik sonuçlar gibi sonuçlar elde etmişlerdir. Bunun yanında, olumsuz tepkiler alma, soruşturma geçirme, olumsuz psikolojik sonuçlar ve sözlü olarak ikaz edilme gibi sonuçlarla da karşılaşmışlardır.Okul müdürleri kendilerini yönetsel yeterlik, öğretimsel liderlik yeterliği ve etik liderlik yeterliği konularında tamamen yeterli görmektedir. Cinsiyet, bulunulan okulda çalışma süresi, eğitim düzeyi ve okuldaki öğretmen sayısı okul müdürlerinin öz-yeterlikleri üzerinde etkili değildir. Bununla birlikte, kıdemi fazla olan okul müdürleri kendilerini her üç boyutta da daha yeterli görmektedir. Müdürlük kıdemi fazla olan okul müdürleri kendilerini öğretimsel liderlik konusunda orta kıdemli okul müdürlerine göre daha yeterli görmektedir. Ayrıca öğrenci sayısı orta düzeyde olan okulların müdürleri kendilerini öğrenci sayısı az olan okulların müdürlerine göre daha yeterli görmektedir.Okul müdürlerinin her üç boyuttaki öz-yeterlikleri kendiliğinden başlama, proaktiflik ve ısrarcılık boyutlarında kişisel inisiyatif alma durumlarını yordamaktadır. Okul müdürlerinin öz-yeterlikleri arttıkça kişisel inisiyatif davranışları da artış göstermektedir.tr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record