| dc.description.ozet | Memurların özel yargılama usulüne tabi olmalarının anlamı, bir suç işlediklerinde tabi oldukları yargısal sürecin, memur olmayanların tabi oldukları yargısal süreçten farklılaştırılmış olmasıdır. Bu tezde, memurların özel yargılama usulüne tabi tutulmalarının, onlara tanınmış bir ayrıcalık mı, yoksa güvence mi olduğu konusu ele alınmıştır. Bu bağlamda, özel yargılama usulünün memurlar için güvence niteliğinde olabilmesi için taşıması gereken özellikler, Türkiye'de memurlar için özel yargılama usulü uygulanmasının gerekliliği ve 4483 sayılı Kanunun söz konusu güvence ihtiyacını karşılayıp karşılamadığı ortaya konulmuştur. Bu tez, memurların görevleri sebebiyle işledikleri iddia edilen suçlardan dolayı yargılanmalarında özel bir usule tabi tutulmalarının, memurluk statüsünün gerektirdiği bir güvence olduğunu, bu güvencenin aslında memurun şahsına değil, yürüttüğü kamu hizmetine tanınmış olduğunu saptamıştır. Ayrıca, Türkiye'de memurlar için özel yargılama usulünün muhafazası gerektiğini, ancak 4483 sayılı Kanunun öngördüğü özel yargılama usulünün mevcut haliyle memurlar için güvence niteliğinde bir özel yargılama usulü ihtiyacını karşılamakta yetersiz kaldığını tespit etmiştir. | tr_TR |
