| dc.description.ozet | Çapraz uyum (ÇU), OTP kapsamında sağlanan desteklerle, çiftçilerin ilgili AB mevzuatına uyumunu ilişkilendiren bir mekanizmadır. AB katılım sürecinde, ÇU alanındaki AB mevzuatı da Türk mevzuatına aktarılmalı ve uygulanmalıdır. Tezin amacı, AB katılım sürecinde tarımsal faaliyetlerin yönlendirilmesi için üreticilerin Türkiye'de yeterince tanınmayan ÇU'ya ileride nasıl uyum sağlayabileceklerine ilişkin bir araştırma yapmaktır. Bu amaçla, AB mevzuatı ve üye devlet uygulamaları incelenmiş, Kayseri'de oransal örnekleme yöntemiyle faaliyet alanı sadece bitkisel, sadece hayvansal ve bitkisel ve hayvansal üretim olan 205 işletme seçilmiştir. 2012 yılında uygulanan anket soruları, o dönemde yürürlükte olan 73/2009 sayılı tüzüğe göre düzenlenmiş, 1306/2013 sayılı tüzüğe uyarlanarak değerlendirilmiştir. Araştırmada en önemli değişkenler belirlenerek, üreticilerin özellikleriyle ÇU kriterlerine uyum düzeyi arasındaki ilişkiler, doğrusal olmayan kanonik korelasyon analiziyle yorumlanmıştır. Türkiye'de ÇU'nun uygulanması için yasal, idari ve teknik altyapı henüz hazır değildir. Ancak, doğrudan ödemelere konu ÇU şartları ve standartlarının önemli bir bölümü ulusal mevzuatla düzenlenmiştir. Üreticilerin en az uyum gösterdiği alan, Çevre, İklim Değişikliği, Arazinin İyi Tarım Koşulu, ana konuysa suyken, en fazla uyum gösterdiği alan ve ana konu hayvan refahıdır. En az uyum gösterilen kriter İTÇK-3 (kirliliğe karşı yeraltı suyunun korunması), en fazla uyum gösterilen kriterse, İTÇK 6'dır (toprak organik maddesi düzeyinin korunması). Üreticilerin ÇU kriterlerine uyum düzeyi genellikle düşüktür. Araştırmada, üreticilerin özellikle az uyum gösterilen konularda bilgi/bilinç düzeyinin artırılması, kuralların aktarılmasında elektronik araçların aşamalı kullanımı, tarımsal yayım ve danışmanlık sisteminin ve destek sisteminin gözden geçirilmesi ve etkinliğinin artırılması ve desteklemelerin bölgesel bazda geliştirilmesine ilişkin öneriler sunulmuştur. | tr_TR |
