Konut politikalarının kentleşme sürecine etkisi: Ankara kenti örneği
Özet
Türkiye’de nüfusu en yüksek olan kentlerden biri olan başkent Ankara, günümüzde kamu kuruluşlarının tamamına yakınının genel merkezlerinin bulunduğu, ülkenin ticari ve sanayi gelişimine yön veren bir konuma sahiptir. Ankara kentinin değişim süreci öncelikli devlet politikaları ve yatırımları ile şekillenmiştir. Cumhuriyet döneminde Ankara kenti için yapılan planlar, kentsel gelişmeyi öngörme yerine onu izleme eğiliminde olmuştur. Bu çalışmada, konut politikalarının gelişim süreci içerisinde Ankara’nın kentsel gelişim süreci (sosyal, ekonomik ve toplumsal) dönemlere göre incelenmiş ve kamu kurumları tarafından üretilen politika araçları genel olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler, ülke konut politikalarının hayata geçirilmesinde imar planlarının önemli bir yeri olduğunu göstermiş olmasına karşın, kentsel gelişme ile konut politikaları arasındaki nedensellik ilişkisi, yeterli sayısal veriye ulaşılmaması nedeni ile matematiksel olarak analiz edilmemiştir.
Araştırma sonuçlarına göre şehirlerin imarı veya yeniden imarı, ihyası, nüfus yoğunluğunun dengeli dağıtılması, huzur ve güvenliğinin temini gibi şehircilik ve şehirleşme faaliyetlerinin tümü için yeni yaklaşımlara ihtiyaç duyulduğu ortaya çıkmaktadır. Kentsel mekanın şekillendirilmesi, etkin ve verimli kullanım analizi, artan nüfusun konut ve diğer taşınmazlara olan talebi, kent yakın çevresinde yeni planlama çalışmalarının yapılması ve yeni imar adalarının üretilmesini zorunlu kılmaktadır. Bu bakımdan planlama ve kentsel gelişme politikalarının rasyonel olarak tespiti ve uygulamasında gayrimenkul geliştirme ve yönetimi uzmanlarının da görev almaları sağlanmalı ve bu amaçla 5393 sayılı Belediye Kanunu ve ilgili yasal bütün düzenlemelerde söz konusu uzmanların görev ve yetkilerinin tanımlanması yoluna gidilmelidir.