Yabani buğday (Aegilops sp) türlerinde D genomunun tuzluluğa toleransa etkisi

Abstract

Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü Biyoteknoloji Laboratuvar'ında yürütülen bu çalışmada, materyal olarak yabani buğday (Aegilops sp) türlerinin olgun embriyoları ve tuz kaynağı olarak sodyum klorürün(NaCI) yedi farklı dozu kullanılmıştır. In vitro ve in vivo koşullarda düzenlenen çalışmanın in vitro aşamasında, kallus kültürü aracılığı ile 7 farklı tuz dozunun (0, 4, 8, 12, 16, 20, 24 ve 28 g/l) genotiplerde kallus oluşumu ve bitki rejenerasyonuna etkisi araştırılmıştır. In vivo koşullarda ise, klasik çimlendirme testi ile çimlenme hızı ve gücü, sürgün ve kök uzunluğu incelenmiş olup, elde edilen veriler karşılaştırılarak türlerin tuza toleransları belirlenmiştir. Ayrıca, asit poliakrilamid jel elektroforezi (A-PAGE) yöntemi ile türlere özgü endosperm depo proteinleri incelenerek çeşitlerdeki gliadin bantları belirlenmiştir. Elde edilen verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesi sonucunda, D genomu içeren türlerin tuzluluğa toleransının diğer türlere göre daha yüksek olduğu, kullanılan in vitro yöntemlerle in vivo yöntemlere göre daha ayrıntılı sonuçlar alındığı saptanmıştır.