dc.contributor.advisor | Özuğurlu, Bayramoğlu Sonay | |
dc.contributor.author | Bozkurt, Engin | |
dc.date.accessioned | 2020-09-30T10:51:18Z | |
dc.date.available | 2020-09-30T10:51:18Z | |
dc.date.issued | 2020 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12575/71998 | |
dc.description.abstract | Toplumcu belediyecilik, 19. yüzyılda kapitalizmin kentsel yaşamda ve emek süreçlerinde yarattığı eşitsiz ve sağlıksız yaşam koşullarına karşı Avrupa'da işçi sınıfının mücadelesi sonucu ortaya çıkmış bir belediyecilik akımıdır. İngiltere ve İskoçya'daki belediye sosyalizmi örnekleri, anılan yüzyıldaki ilk toplumcu belediyecilik deneyimleridir. 1917 yılında Rusya'da gerçekleşen Sovyet Devrimi sonrası devrimci ve reformist sosyalizm ideolojileri öncülüğünde gelişen toplumcu belediyecilik akımı, Birinci Dünya Savaşı sonrasında "Küçük Moskovalar"; İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra "Yerel Marksizm", 1968 gençlik hareketinin etkisiyle "Yerel Sosyalizm" örnekleri ile 1980'li yıllara kadar devam etmiştir. 1980 sonrası reel sosyalizm deneyimlerindeki gerileme ve neoliberal kapitalizmin bütün dünyada güçlenmesine paralel olarak toplumcu belediyeciliğin gücü ve etki alanı da giderek zayıflamıştır. Türkiye'de toplumcu belediyeciliğin ilk örnekleri, 1973 yerel seçimleri sonrası İstanbul, Ankara ve İzmit Belediyeleri'nin politika ve uygulamaları ile başlamıştır. Dönemin sağ siyasal iktidarının özellikle CHP'li belediyeler üzerindeki baskı politikaları sonucu anılan üç büyükşehirdeki Belediye Başkanları; üretici, kaynak yaratıcı, tüketim düzenleyici, demokratik katılımcı, birlikçi-bütünlükçü politikalar uygulayarak "yeni belediyecilik hareketinin" temel ilkelerini yaratmışlardır. Söz konusu ilkelere dayalı olarak gelişen toplumcu belediyecilik akımı 1977 yerel seçimleri sonrasında da devam ettirilmeye çalışılmıştır. CHP'li belediyelerin yanında 1979 yılında Fatsa'da başlayan ve 8 ay süren belediyecilik süreci, toplumcu belediyeciliğe yönelik bir diğer önemli örnektir. 1980 askeri darbesi sonrası Türkiye'de toplumsal muhalefet büyük oranda ortadan kaldırılmış, toplumcu belediyecilik örnekleri sona erdirilmiş ve bu tarihten günümüze kadar süren neoliberal belediyecilik dönemi başlamıştır. 2000'li yıllara gelindiğinde ise yerel seçimlerde bazı ilçe belediyelerinin sol-sosyalist örgütler tarafından kazanılması sonrasında, toplumcu belediyecilik kavramı sol kesimler tarafından tekrardan tartışılmaya başlamıştır. Fakat sol örgütlerin yönetiminde olan belediyelerden hiçbirinin uygulamaları 2014-2019 yılları arası Ovacık Belediyesi'ninkiler kadar ülkede ses getirmemiştir. Bu Tez'in amacı Ovacık Belediyesi'nin siyasal-yönetsel, sosyo-kültürel, ekonomik, şehircilik ve çevre politikalarını toplumcu belediyecilik anlayışı çerçevesinde değerlendirerek, 2000 sonrası Türkiye'de toplumcu belediyeciliğin gerçekleşme koşullarını tartışmaktır. | tr_TR |
dc.language.iso | tr | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | |
dc.subject | Public Administration ; Siyasal Bilimler ; Şehircilik ve Bölge Planlama | tr_TR |
dc.title | 2000 sonrası Türkiye'de toplumcu belediyecilik politikalarının değerlendirilmesi: Ovacık Belediyesi örneği / Evaluation of socialist municipalism policies after 2000 in Turkey: The case of Ovacık Municipality | tr_TR |
dc.title.alternative | Ankara Üniversitesi : Sosyal Bilimler Enstitüsü : Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı : Kent ve Çevre Bilimleri Bilim Dalı Konu:Kamu Yönetimi = Public Administration ; Siyasal Bilimler = Political Science ; Şehircilik ve Bölge Planlama = Urban and Regional Planning | tr_TR |
dc.type | masterThesis | tr_TR |
dc.contributor.department | Siyasal Bilgiler Fakültesi | tr_TR |
dc.identifier.startpage | 1 | tr_TR |
dc.identifier.endpage | 424 | tr_TR |
dc.relation.publicationcategory | Tez | tr_TR |