ERKEN EVRE (TA, T1) MESANE UROTELYAL KARSİNOMU SEYRİNDE MUC1, MUC2 VE MUC7 PROTEİNLERİNİN ROLÜ
Özet
Giris: MUC proteinlerinin hücre-hücre ve hücre-ekstraselüler matriks etkileşimlerinde destabilizasyona yol açarak tümör hücre invazyonunu destekledigi ve metastatik yayılımda rol oynadigi bilinmektedir. Urotelyal mesane karsinomu invazyon ve progresyonunda MUC proteinlerinin rolü net degildir. Çalışmamızda MUC proteinlerinin mesane kanserleri invazyon ve progresyonunda olası rolü ve yüzeyel tümörlerden progresyon gösterecek olanların erken dönemde belirlenebilmesine katkısı araştırılmıştır. Materyal-Metod: TUR yapılan 90’i (%90.9) papiller ürotelyal karsinoma (44- Ta, 29- T1 ve 17- lamina propria invazyonu şüpheli) ve 9’u (%9.1) düşük malignite potansiyelli ürotelyal neoplazi (LMP) olmak üzere 99 papiller ürotelyal neoplazi olgusunda immunohistokimyasal inceleme ile MUC1, MUC2 ve MUC7 ekspresyonu araştırılmıştır. MUC1 değerlendirmesinde, tümörün lüminal yüzeyini çizgi şeklinde kaplayan boyanma “apikal”; epitel tabakasında yüzeyel 1-3 hücre sırasını kaplayan boyanma “yüzeyel stratifiye (yüz.strat.)”; epitelin bazal 1-2 hücre tabakasında sınırlı boyanma “bazal”; epitel katlarında saçılmış şekilde olan boyanma “dağınık”; epitelin tüm tabakalarında yaygın boyanma “tam kat” olarak isimlendirilmiş ve farklı morfolojilerdeki bu boyanmaların papiller (p) ve “inverted” (i) alanlarda ayrı ayrı boyanma yaygınlıkları (%) belirlenmiştir. Ayrıca tümör hücrelerinde “komplet membranöz” (MUC1k.memb) boyanma yaygınlığı (%) belirlenmiştir. MUC2 incelemelerinde tümör hücrelerinde sitoplazmik (MUC2sit) , membranöz (MUC2memb) ve golgi zon (MUC2g.zon) boyanmaları izlenmiş; boyanma yaygınlığı ve boyanma şiddeti derecelendirilerek; boyanma yaygınlığı ve şiddetinin çarpımı ile “boyanma skoru” elde edilmiştir. Ayrıca apikal boyanma (MUC2apikal) özelliğine göre de yok / var şeklinde gruplama yapılmıstır.MUC7 için sitoplazmik (MUC7sit) ve membranöz (MUC7memb) boyanma yaygınlıkları (%) değerlendirilmiştir. Ayrıca her tümörde papiller - inverted morfolojili alanların yaygınlığı (%) ve yüksek nükleer grade’li (HNG) alanların yaygınlığı (%) gibi morfolojik bulgular kaydedilmiştir. Sonuclar: MUC1k.memb ≥ %30 olan tümörlerde, < %30 olan tümörlere göre daha yüksek oranda invazyon (%75.0 vs %12.2, p=0.001), HNG (%64.3 vs %35.4, p=0.006) saptanmıştır. MUC1p.tamkat ve MUC1i.tamkat pozitifliğinin LMP tümorlerden, Ta, invazyon şüpheli grup ve T1 papiller urotelyal karsinomaya gidildikçe arttığı; MUC1p.yüz.strat, MUC2apikal, MUC2memb boyanma seklinin ise bunların tersine azalma gösterdiği saptanmıştır (sırasıyla p= 0.003, p= 0.005, p= 0.012, p=0.046, p=0.001). Tümörlerde HNG komponentin yaygınlığı (%) ile tümör hücrelerinin MUC1k.memb ve MUC7sit boyanma yaygınlığı arasında pozitif korelasyon izlenirken (sırasıyla, p=0.002, 0.026), MUC2memb pozitifliği ile negatif korelasyon saptanmıştır (p=0.017). Nüks süresine etkileri değerlendirildiğinde MUC7sit pozitif tümörlerde bu sürenin kısaldığı, MUC2memb, MUC2apikal, MUC1apikal pozitif tümörlerde ise bu sürenin uzadığı gürülmüştür (sırasıyla p=0.034, p=0.033, p=0.009, p=0.049). MUC1k.memb boyanma( ≥ %30 olan) ve tümöre eşlik eden iltihap varlığı yasam olasılığını azaltan parametreler olarak tesbit edilmistir.