CACO-2 EPİTEL HÜCRESİ VE THP-1 İNSAN MAKROFAJININ TEK BAŞINA VE BİR ARADA STREPTOCOCCUS PYOGENES VE ESCHERİCHİA COLİ’YE KARŞI BAKTERİSİDAL ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI
Abstract
Epitel hücresi ve makrofajlar doğal immun cevabın başlangıcında ve devamında önemli bir rol oynarlar. Makrofajlar ve epitel hücreleri doğal immun cevaba hücreler arası ilişkiler ve inflamatuvar mediatörlerin salınımı yoluyla katkıda bulunduklarına inanılmaktadır. Makrofajlar; genellikle doğal immün/inflamatuvar cevabı başlatan ve istila eden patojenle ilk temasta bulunan hücre olarak kabul edilmektedir. Epitel hücreleri stratejik olarak hem inhale olmuş patojenlerin hemde hareket eden makrofajların temasta bulunduğu yerdir. Bu çalışmada, Caco-2 ve THP-1 hücrelerinin ayrı ayrı, birlikte ve temasın engellenmesi durumunda farklı mikroorganizmalarla uyarılması sonucu oluşan baktersidal etki, NO ve sitokin üretiminin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Hedef hücre olarak S. pyogenes ve E. coli, efektör hücreler olarak Caco-2 hücreleri ve aktive olmuş makrofaj benzeri THP-1 hücreleri 1:1 efektör hücre/hedef hücre oranlarında ikişerli olarak 24 kuyucuklu plaklarda karşılaştırılmıştır. 5 saatlik inkübasyonun ardından her bir kuyucuktaki süpernatan üremenin engellenmesi deneyi için kuyucuklardan toplanmış, S. pyogenes için kanlı agara ve E. coli için ise EMB agara ekilmiştir. 37oC’de bir gecelik inkübasyondan sonra plaklarda meydana gelen koloni oluşturan birimler sayılmış ve bakterisidal etki yüzdesi hesaplanmıştır. 5 ve 24 saatlik inkübasyonlardan sonra kuyucuklardan süpernatan NO ve sitokin üretiminin ölçümü için toplanmış ve IL-6, IL-8, TNF-? ve IFN-? seviyeleri ticari ELİSA kitleriyle değerlendirilmiştir. Çalışmaların istatistiksel değerlendirmesi Kruskal-Wallis testi ve multiple comparison testi ile yapılmıştır. Caco-2 epitel hücresi, THP-1 makrofaj hücre kültürleri ayrı ayrı, birlikte ve temasın engellenmesi durumunda 1/1 E/H oranında S. pyogenes’e karşı 5. saatte göstermiş olduğu bakterisidal etki yüzdeleri sırası ile %21,96, %27,73, %24,36, %31,83 ve %27,55; yine aynı hücrelerin E. coli’ye karşı 5 saatte göstermiş olduğu bakterisidal etki yüzdeleri sırası ile %36,22, %63,87, %55,68, %30,51 ve %43,65 olarak olarak saptanmıştır. 5 ve 24. saat sonunda epitel ve makrofaj kültür süpernatantlarında NO yanıtının mikroorganizmalarla uyarılmamış kontrol hücrelerine göre istatistiksel olarak anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0,005). S. pyogenes ile uyarılan hücrelerde 5. saatte anlamlı olarak NO cevabı artarken, E. coli ile uyarılan hücrelerde 24. saatte NO yanıtının anlamlı olarak yüksek olduğu saptanmıştır (p<0,005). Caco-2 epitel hücreleri ve THP-1 makrofaj hücreleri invitro koşullarda ayrı ayrı, birlikte ve temasın engellenmesi durumunda 5 ve 24. saatte S. pyogenes’e karşı IL-6, IL-8 ve TNF-? seviyelerinde farkedilir bir değişiklik olmazken (p0,05), E. coli ile uyarılmış hücrelerde 5. ve 24. saatte IL-6, IL-8 ve TNF-? seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış gözlenmiştir (p?0.05). Hücrelerin bakterisidal etkisi ve sitokin yanıtları, kullanılan bakteri suşlarına, hücrelerin ilişki durumuna göre değişiklik göstermektedir. Makrofajın bakterisidal etki ve sitokin yanıtı yönünden epitel hücresine göre daha etkin rol oynadığını ayrıca makrofajla epitelin teması ile birbirlerini aktive ederek, temasın önlendiği ve tek başına yapılan kültürlere göre daha fazla bir etkiye sahip olduğu saptanmıştır.