Türk sözlükçülük geleneği açısından Osmanlı Dönemi sözlükleri ve Şemseddin Sâmî’nin Kâmûs-ı Türkî’si
Özet
Bu yazıda, Tanzimat ve sonrasında yazılan sözlüklerin leksikografik prensipleri
işlenmiştir. Tanzimat’tan sonra Arapça-Türkçe ve Farsça-Türkçe sözlükler yerine
Türkçe açıklamalı sözlüklerin yazılması ihtiyacının nasıl doğduğu ve geliştiği
kronolojik olarak işlenmiştir. Bununla birlikte Arap sözlükçülük geleneğinden Batı
sözlükçülük geleneğine geçiş olan Şemseddin Samî’nin Kâmûs-ı Türkî’sinin Türk
leksikografisindeki yeri belirlenmeye çalışılmıştır. Kâmûs-ı Türkî’yle Ş. Sâmî’nin
Türk sözlükçülüğüne getirdiği yeniliklerin neler olduğu örnekleriyle ortaya
konulmuştur. Türk sözlükçülüğünün geçirmiş olduğu evreler tespit edilmeye
çalışılmış ve bugünkü Türkçe sözlüklerin temeli olan Kâmûs-ı Türkî’nin döneminde
yazılan diğer Osmanlıca sözlüklerden ayrıldığı leksikografik prensipleri ayrıntılı
olarak izah edilmiştir.