| dc.description.abstract | Ülkemizde nohut yetiştirilen beş farklı bölgeden (Akdeniz, Ege, Güney Doğu Anadolu, İç Anadolu ve Karadeniz) temin edilen 64 Ascochyta rabiei izolatının patotip ayrımları uluslar arası standart test çeşitleri ILC1929, ILC482 ve ILC 3279 kullanılarak 3 patotip içersinde gruplandırılmıştır. Bu izolatların 38 (% 59.4)’ inin patotip I’ e, 3 (% 4.7)’ ünün patotip II’ ye ve 23 (%35.9)’ ünün patotip III’ e dahil olduğu bulunmuştur. Patotip I ve III Akdeniz, Ege, Güney Doğu Anadolu, İç Anadolu ve Karadeniz bölgelerini içeren 5 bölgede belirlenmişken, patotip II Akdeniz ve Karadeniz bölgelerinde tespit edilememiştir. İzolatların solanapyrone A, B ve C üretim kinetiğini belirlemek amacıyla rastgele seçilmiş 4 izolat 7, 14 ve 21 gün süreyle inorganik tuzlarla zenginleştirilmiş Czapek Dox sıvı besin ortamında geliştirilmiştir. Kültür fitratları C18 isolute kartijlerinden geçirildikten sonra solanapyrone toksinleri 2 ml acetonitril ile elute edilmiştir. Toksinlerinin kantitatif miktarları LC/MS-ESI ile yapılmıştır. İzolatların solanapyrone A, B ve C üretiminin maksimum olduğu inkübasyon periyodunun 14. gün olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle 3 referans patotip ve diğer izolatlarında inkübasyonun 14. günü esas alınarak solanapyrone A, B ve C miktarları belirlenmiştir. Çalışmada kullanılan izolatların 66 (% 98.5)’ sının solanapyrone A, 18 (% 26.9)’ inin solanapyrone B ve 64 (% 95.5)’ ünün solanapyrone C ürettiği belirlenmiştir. Solanapyrone toksinlerinin toksisitesi hassas ve dayanıklı bitkilerde bioassay çalışmaları ile belirlenmiştir. Solanapyrone A, B ve C’ nin hassas çeşit ILC 1929’ da LD50 değerleri sırasıyla 18.6, 23.2 ve 96.8 µg/ml iken dayanıklı çeşit ILC 3279’ da sırasıyla 34.5, 36.2 ve 109.3 µg/ml’ dir. | |
