| dc.description.abstract | Felsefi problemlerden birçogu, öneminden dolayı, insanın ilgilendigi konular arasında yer almaktadır. Bu problemler, insanlık tarihi boyunca çesitli sekilerde mütemadiyen olagelmis ve tekrar tekrar ele alınarak incelenmistir. Bununla birlikte, insanlık, tarihin bilinebilen seyri içinde, özellikle felsefi açıdan kendi kendini devamlı olarak düsünmüs ve fiziki varlıgının daha ötesine giderek ruhun varlıgını, bedenle olan iliskisini ve bedenden ayrıldıktan sonraki durumunu merak ede gelmistir. Zaman zaman insan, bu merakını bir dinin ögretisinde bir dogma olarak, bazen de aklıyla ürettigi çözümlerle gidermek ve çesitli delillerle düsüncesini temellendirmek istemistir. _slam dünyasında Gazâlî’nin yazmıs oldugu Tehafüt’ül Felâsife’de ruhun mücerret olması, ölümsüzlük ve meâd problemini tartısma konusuna dâhil etmistir. Gazâlî, filozofların dini referans almadan sadece aklî delillerle bu konuları ispatlama çabalarına karsı çıkmıs ve yine filozofların metodunu kullanarak, yani akıl ile onların delillerinin aksini ileri sürerek, delillerini çürütmeye çalısmıstır.Daha sonra gelen _bn Rüsd, Hocazâde ve Ali Tûsî de, Gazâlî’yi takip etmistir. Burada önemli nokta ise, _bn Rüsd’ün, bazen Gazâlî’yi haklı bulması, bazen de filozoflardan tarafa fikir beyan etmesidir. | |
