| dc.description.abstract | Ex vivo bromodeoksiuridin lokal lenf düğümü yöntemi (ex vivo BrdU:LLNA) kullanılarak, irritan maddeler olan sodyum lauril sülfat ve kroton yağı ile alerjik potansiyelleri olan dinitroklorobenzen, izoöjenol ve öjenolün çözücü içindeki değişik konsantrasyonlarının, 8-12 haftalık dişi Balb/c farelere uygulanması ve kantitatif sonuç noktaları olan lenfosit proliferasyonu ve stimülasyon indeksi, % kulak kalınlıkları değişimi ve salınan sitokinlerin ölçülerek alerjik ve irritan maddelerin ayrımının yapılması ve sonuçların değerlendirilmesi projenin temel konusunu oluşturmaktadır. Bu kapsamda radyoaktif LLNA yönteminin dezavantajları ortadan kaldırılarak radyoaktif madde kullanılmamış ve elde edilen sonuç noktaları ile de maddelerin irritasyon ve alerji potansiyelleri ayrımı yapılabilmiştir. Elde ettiğimiz sonuçlar da radyoaktif LLNA yöntemi ile uyumluluk göstermektedir. Her iki grup madde maruziyeti sonucu lenfosit proliferasyonunda artış gözlense de, alerjen kimyasalların düşük dozlarında bile lenfosit proliferasyonu sonucu hesaplanan SI değerlerinin 3'ten büyük olduğu, irritan kimyasalların ancak yüksek dozlarında SI değerinin 3'ten büyük olabileceği gözlemlenmiştir. Kulak kalınlıkları değişimi, irritan maddelerde düşük konsantrasyonlarda bile %25' in üstünde iken, alerjen maddelerde bu değişim anlamlı bir artış göstermemiştir. Ölçülen sitokin düzeyleri sonucu erken evrede hem irritan hem alerjen kimyasallara maruziyet sonucu IL-1 ve TNF-α salınımlarında artış görülmüştür. İleri evrede IL-2, IL-4, IFN- ve IL-5 salınımları ise, alerjen kimyasallara maruziyette doz-cevap ilişkisine bağlı olarak artış gösterirken, irritan kimyasallara maruziyette herhengi bir doza bağlı olmaksızın değişim gösterdiği gözlenmiştir. İrritan ve alerjen kimyasalların ayrımının yapılabilmesi için bu yöntemden yararlanabileceği sonucuna ulaşılmıştır.AbstractBy using ex vivo bromodeoxyuridine local lymph node assay, sodium lauryl sulfate and croton oil which are irritant substances and having allergenic potential with dinitrochlorobenzene, isoeugenol and eugenol of different concentrations in the solvent on 8-12 weeks old female Balb/c mice, measuring quantitative endpoints; lymphocyte proliferation and stimulation index, % change in ear thickness and the release of cytokines and comparison of allergic and irritant substances and evaluation of endpoints has been constituted the main topics of the project. In this context, it was eliminated the disadvantages of radioactive LLNA and radioactive substances was not used and also could have been made distinction of the irritation and allergy potential of substances by obtained endpoints. The results obtained are consistent with radioactive LLNA. Although the increase observed in lymphocyte proliferation result of both exposure of substances, even low doses of allergen chemicals calculated SI value was greater than 3 as a result of the lymphocyte proliferation, but SI values were observed to be greater than 3 in only high levels of irritant chemicals. When ear thickness change was higher than 25% even at low concentrations in irritants, but in allergen substances this change did not demonstrate a significant increase. At an early stage as a result of measured stokin levels and exposure of both irritant and allergen chemicals, it was seen an increase in IL-1 and TNF-α releases. At a next stage, while IL-2, IL-4, IFN- and IL-5 releases were increasing in exposure to allergen chemicals depending on the dose-response relation, exposure to irritant chemicals, were observed changes without any dose-dependent. It was reached to result that it can be benefit from this method to distinct irritant and allergen chemicals. | |
