Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.authorERDEN, Gülsen (Tez Danışmanı)
dc.contributor.authorGÜLER, Filiz (Yazar)
dc.date.accessioned2019-02-07T19:43:43Z
dc.date.available2014
dc.date.available2019-02-07T19:43:43Z
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12575/31691
dc.description.abstractBu çalışmada 9 – 15 yaşlarındaki çocukların yanında yaşamadığı anne ya dababayla görüşme sıklığı, algılanan anne baba kabul-reddi ve kontrolü, algılanananne ve baba tutumları, depresyon ve benlik saygısı düzeyleri arasındaki ilişkilerincelenmiştir.Araştırmanın örneklemi 91'i anne ve babası boşanma sürecinde olan ve 30'uanne ve babası boşanma sürecinde olmayan toplam 121 çocuktan oluşmaktadır.Araştırmada çocuklardan yüz yüze yapılan görüşmelerde yapılandırılmış görüşmeformu ile bilgi alınmış; ayrıca çocuklara anne ve babaları için ayrı ayrı yanıtlanmaküzere Ebeveyn Kabul ve Red/Kontrol Ölçeği (EKRÖ/K) Çocuk Formu, Anne-BabaTutum Ölçeği (ABTÖ), Çocuklar için Depresyon Ölçeği (ÇDÖ) ve CoopersmithBenlik Saygısı Ölçeği (CBSÖ) uygulanmıştır.Araştırmada, annesi ve babası boşanma sürecinde olan çocuklarda algılanananne kabulü ile algılanan baba kabulü arasında negatif yönlü bir ilişki olduğubulunmuştur. Birlikte yaşanılan anne ya da babayla olan ilişkide algılanan kabulünbenlik saygısı ve depresyon düzeyi üzerinde etkili olduğu saptanmıştır. Birlikteyaşanılmayan anne ya da babayla olan ilişkide algılanan kontrol düzeyi ile depresyondüzeyi arasında pozitif yönlü bir ilişki bulunmaktadır. Anne ve babası boşanma sürecinde olan ve yanında yaşamadığı annesiyle/babasıyla sıklıkla görüşençocuklarda benlik saygısı düzeyinin anne ve babası boşanma sürecinde olmayançocuklara göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Yanında yaşamadığı annesiyle yada babasıyla hiç görüşmeyen çocukların, babalarıyla ilişkilerinde yanında yaşamadığıannesiyle ya da babasıyla sıklıkla görüşen çocuklara göre daha fazla red ve daha azkontrol algıladıkları saptanmıştır.Bulgular, ilgili yazın ışığında tartışılmıştır. Bu araştırmanın, boşanmasürecinde anne, baba ve çocukla yapılan bireysel terapilerde ya da aile terapisinde elealınabilecek konularla ilgili olarak klinisyenlere yardımcı olabilecek bilgiler sunduğudüşünülmektedir.Abstract In this study, 9 to 15 years old children participant's relations betweenfrequency of contact with non-residential parent, perceived parental acceptionrejectionand control, perceived parental attitudes, level of self-esteem and level ofdepression are examined.The sample of the study consists of 121 children 91 of whose parents are indivorce process and 30 of whose parents are not in divorce process. In the study,information is collected from the children by the help of the structered interviewform in face to face interviews; moreover Parental Acceptance-RejectionQuestionnaire (PARQ), Parental Styles Inventory (PSI) , Children's DepressionInventory (CDI) and the Coopersmith Self-Esteem Inventory (CSEI) are applied formother and father separately.In research, it is found that there is a negative relationship between theperceived mother acceptance and the perceived father acceptance in the childrenwhose parents are in the divorce process. Perceived acceptance in the relationshipwith the residential parent are found to be effective on level of self-esteem anddepression. There is a positive relationship between the level of perceived control inthe relationship with the non residential parent and the level of depression. It is foundviiithat the level of self esteem in the children whose parents are in divorce process andwho meet frequently with the non residential parent is higher than in the childrenwhose parents are not in divorce process. The children who have no contact with thenon residential parent perceive higher rejection and lesser control in their relationshipwith father than the children who meet frequently with the non residential parent.The findings are discussed in the light of the relevant literature. It is thoughtthat, this research presents the informations that can help clinicians about issueswhich can be addressed in individual therapies with father, mother or the child in theprocess of divorce or in family therapy.
dc.language.isotrTR_tr
dc.publisherAnkara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Uygulamalı Psikoloji Anabilim Dalı
dc.subjectFELSEFE, PSİKOLOJİ, DİNtr
dc.titleBoşanma sürecinde çocukların benlik saygısı depresyon ve kabul-red algısının çeşitli değişkenler açısından İncelenmesi
dc.typemasterThesis


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster