Filistin siyasetinin yeni aktörü: Pragmatik bir örgüt olarak HAMAS

Abstract

Bu tez, İslami Direniş Hareketi’nin (Hamas), Filistin siyasetinin güçlü aktörü el Fetih’e karşı rakip olma sürecini kurulmasından günümüze kamuoyuna duyurduğu belgeleri ve gittikçe pragmatikleşen politikası ışığında ele almaktadır. Tezin amacı, Hamas’ın kurulduğu dönemde gerek “İslami Direniş Misakı”nda gerekse izlediği politikayla sert gücünü öne çıkaran bir örgüt iken hedeflerinden sapmadan pragmatikleşerek Filistin siyasetinin vazgeçilmez bir aktörü haline geldiğini ortaya koymaktır.Birinci bölümde, Hamas’ın 1967 yılından Müslüman Kardeşler Örgütü’nün (MKÖ) Filistin Kolu’dan koparak bağımsız bir örgüt olarak kurulduğu 1987 yılına kadar geçirdiği evreleri incelemektedir. Bu dönemde, MKÖ’nün temelini attığı örgütsel yapının Hamas’ın kuruluş felsefesine nasıl bir katkı sağladığını ortaya koymak bu bölümün temel hedefidir.İkinci bölümde, Hamas’ın Misak’ı ve örgütsel yapılanmasının temel bileşenleri ele alınmakta ve temelde, Hamas’ın kuruluş hedeflerine ulaşma yolunda yeni kurulan bir örgüt olarak karşılaştığı sınamalara rağmen güçlü bir örgüt yapılanması kurabildiğini göstermek amaçlanmaktadır.Üçüncü bölümde, Hamas’ın Birinci İntifada’dan günümüze Filistin sorununa ilişkin izlediği politika ve el Fetih ile olan ilişkileri çerçevesinde pragmatikleşme süreci ele alınmaktadır.Abstract This thesis handles the process of rivalry raised by Islamic Resistance Movement (Hamas) against the strong actor of Palestinian politics, Fatah, through a historical perspective, in the light of official documents publicized by Hamas since its foundation. The aim of this thesis is to reveal how Hamas has become an irrevocable actor of Palestinian politics through transformation into a pragmatic structure from a hawkish organization giving priority to hard power politics both in its Charter as well as in its actions.In the first chapter, the founding stages of Hamas between 1967 and its disassociation from the Palestinian branch of Muslim Brotherhood (Ikhwan) in 1987 are analysed. The main objective of this chapter is to prove how the structure prepared by Ikhwan contributed to Hamas’s founding philosophy.The main components of the Charter and structure of Hamas are evaluated in the second chapter. The purpose of the chapter is to demonstrate that Hamas has founded a powerful structure despite the challenges it has faced as a newly founded organization which is on the way of reaching its targets.Third chapter deals with the process of Hamas pragmatism in the context of its policy towards Palestinian question and its relations with Fatah from the First Intifada to the present.