Kaynaştırma ortamlarına yerleştşrilen özel gereksinimi olan öğrencilerin yabancı dil öğreniminde karşılaştıkları güçlüklerin öğretmen görüşlerine göre belirlenmesi
Abstract
Bu araştırmanın amacı, kaynaştırma ortamlarına yerleştirilen özel gereksinimi olan öğrencilerin yabancı dil öğreniminde karşılaştıkları güçlüklerinin öğretmen görüşlerine göre belirlenmesidir. Niteliksel olarak desenlenen bu araştırmaya katılan 53 İngilizce öğretmeni ile yarıyapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Verilerin tümevarımsal veri analizi tekniğiyle analiz edilmesi sonucunda oluşan dokuz tema araştırmanın bulgularını oluşturmuştur. Bulgular öğretmenlerin; özel gereksinimi olan öğrencilerin yabancı dil öğreniminde güçlük yaşadıkları alanlara ilişkin görüşlerini ortaya koymaktadır. Araştırmaya katılan öğretmenlerin tamamı, özel gereksinimi olan öğrencilerin yabancı dil öğreniminde yoğun güçlükler yaşadıkları görüşünü ifade etmiştir. 13 farklı yetersizlik türüne ilişkin gözlemlerini aktaran öğretmenlerin büyük çoğunluğu (52 öğretmen) özel gereksinimi olan öğrencilerin yabancı dil güçlüklerinin engel türüne göre değişiklik gösterdiğini belirtmiştir. Öğretmenler; özel gereksinimi olan öğrencilerin yabancı dilde okuma-yazmada, dilbilgisi konularında, ayrıca yabancı dilin ses ve biçim bilgisi, cümle kurma, anlam bilgisi (sözcük dağarcığı, vb.) Ve dilin günlük yaşamda kullanımı alanlarında güçlükler yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Ayrıca, öğretmenler hedef dilin alanlarında yaşanan güçlükleri sadece özel gereksinimi olan öğrencilerin değil, tüm öğrencilerin yaşayabildiklerini, ancak sözkonusu güçlüklerin özel gereksinimi olan öğrencilerde çok daha yoğun bir biçimde ve daha uzun süreli gözlendiğini ifade etmişlerdir. Araştırma sonucunda yabancı dil öğretmenlerinin Milli Eğitim Bakanlığı’ndan,üniversitelerden, okul yönetiminden, velilerden ve öğrencilerden beklentileri de ortaya çıkmıştır. Araştırmaya katılan öğretmenler; özel gereksinimi olan öğrencilere yönelik yabancı dil öğretiminin niteliği ile birlikte genel eğitimin niteliğinin de arttırılmasına hizmet edebilecek çeşitli öneriler sunmuşlardır. Öneriler arasında en çok göze çarpanları özel gereksinimi olan öğrencilerin kaynaştırma ortamlarına yerleştirilmesine ilişkin olanlarıdır. Öğretmenler, kaynaştırma uygulamasının gerçekleştirilmesinden önce bu öğrenciler hakkında bilgilendirilmelerini, bu öğrencilere yönelik hazırlanan bireyselleştirilmiş eğitim programlarında yabancı dil dersi için önkoşul niteliğinde olabilecek bazı temel becerilerin ele alınmasını, sınıflarda görsel-işitsel ve etkinlik temelli eğitim yapılmasını ve öğrencilerin gereksinimlerine göre çeşitli uyarlamalarda bulunulmasını önermişlerdir.
