Kur’an’da insanın canlı ( nebâtât-hayvânât) ve cansız (cemâdât) varlıklarla ilişkisi
Özet
Bu tezin konusu, insanların rehber kitabı Kur\' an-ı Kerim\'e göre insanın kendi emrine hizmet için verilmiĢ olan âlemle iliĢkisini belirlemektir. Amacımız Kur\'an-ı Kerim\'de geçen ayetlerin ıĢığında insanın âlemle ve âlemde bulunan varlık kategorileriyle cemâdât, nebâtât, hayvanât çerçevesinde iliĢkilerini belirlemek ve varlıklara karĢı nasıl bir davranıĢ sergilemesini gerektiğini ortaya koymaktır. ÇalıĢmamız giriĢ, iki bölüm ve sonuç kısmından oluĢmaktadır. GiriĢ kısmında amacın belirlenmesi, konunun sınırlandırılması ve araĢtırma metotlarına değinilmiĢtir. Birinci bölümde âlemin tanımı, ve Allah-âlem iliĢkisine, ikinci bölümde insan-âlem iliĢkisine değinilmiĢtir. Kur\'an-ı Kerim\'de insanın olumlu ve olumsuz özellikleri üzerinde durularak ele alınmıĢtır. Ardından insanın âlemle iliĢkisinde takınması gereken tavır olarak belirlediğimiz ilkeler üzerinde durularak insana âlem ve varlık kategorileriyle iliĢkilerine yönelik tutum ve davranıĢ önerileri maddeler halinde sıralanarak ortaya konmuĢtur. Daha sonra genel olarak insanın cansız varlıklarla (cemâdât), bitkilerle (nebâtât) ve hayvanlarla (hayvanât) iliĢkileri ve insanın hayatındaki önemi açıklanmıĢtır. ÇalıĢmanın sonuç bölümünde ise Kur\'an-ı Kerim\'de insanın âlem ve varlık kategorileriyle iliĢkilerine yönelik elde edilen sonuçlar yaklaĢım olarak ortaya konulmuĢtur. Anahtar Kelimeler: Kur\'an-ı Kerim, insan, âlem, varlık kategorileri, cemâdât, nebâtât, hayvanât, musahhar.