| dc.description.abstract | Yirminci yüzyılın son çeyregine itibaren ormancılık yönetimleri çok fonksiyonlu ve çok disiplinli yönetim sekline dönüsmüstür. ğklim degisikligi, küresel ısınma gibi evrensel sorunlar nedeni ile Dünyada ormanlarının sürdürülebilir olarak yönetilmesi amacıyla, bölgesel ve uluslararası organizasyonlar yanında ulusal ormancılık yönetimlerinin gelistirilmesi çabaları da desteklenmekte ve tesvik edilmektedir. Türkiye ormanları ve ormancılıgında yasanan sorunlar nedeni ile yasanan kamuoyu baskısı yeni çözüm arayıslarını gündeme getirmektedir. Türkiye ormanları ile ilgili veriler göstermektedir ki yasanan en büyük sorunlardan biride yerlesim civarındaki ormanlarının yönetilmesi ile ilgilidir. ğnsanların ormanlardan beklentileri yeterince karsılanamadıgından yasal olmayan kullanımlar özellikle yerlesim alanları civarındaki ormanların niteligini bozmakta, sınır problemlerinin yasanmasına neden olmaktadır. Esasen bu durum kentlerin büyümesi ve gelismesi ile birlikte, agırlıklı olarak çevresel nitelikli yeni beklentilerin karsılanması arayısları olarak da görülebilir. Bu çalısma; yerlesim alanları civarındaki ormanlar için yöre halkının beklentilerini tüm boyutları ile birlikte degerlendirilerek, bu ormanlar için uygun bir yönetim modelini ortaya koymayı amaçlamıstır. Ortaya konulan modelin diger ülkelerle kıyaslanması amacı ile geçmisten günümüze ormancılıgımıza etkileri ve benzerlikler göz önüne alınarak Alman ormanları ve ormancılıgı üzerinde çalısılmıstır. Ortaya konan model ile mevcut yönetimle yerel halk arasındaki çatısmaları en aza indirerek, ormanlar alan ve nitelik olarak korunurken, yerel halkın beklentilerinin de karsılanması amaçlanmıstır. | |
